Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται από την AVAX οι εργασίες κατασκευής του διασυνδετήριου αγωγού Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB), με σκοπό η υποδομή να είναι έτοιμη έως το τέλος της φετινής χρονιάς. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τα μεγάλα εμπόδια που προκάλεσε η πανδημία στην υλοποίηση του έργου, σύμφωνα με πηγές της εταιρείας έχουν ήδη συγκολληθεί τα 120 χιλιόμετρα από τα 180 χιλιόμετρα της όδευσης του αγωγού.
Η AVAX ανέλαβε την υλοποίηση του αγωγού μέσω του διεθνούς διαγωνισμού που προκήρυξε η διαχειρίστρια του έργου ICGB, η οποία αποτελεί κοινοπραξία της βουλγαρικής BEΗ (που κατέχει ποσοστό 50%) και του κοινοπρακτικού σχήματος IGI Poseidon που έχει το υπόλοιπο 50%, κατανεμημένο ισομερώς μεταξύ της ΔΕΠΑ Διεθνών Έργων και της ιταλικής Edison. Η κατασκευή ξεκίνησε τον Μάιο του 2019, ωστόσο το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης, περίπου ένα χρόνο αργότερα, ανάγκασε την εταιρεία να αλλάξει εντελώς τον σχεδιασμό της.
Τα εμπόδια από την πανδημία
Όπως επισημαίνουν πηγές της εταιρείας, ένας σημαντικός λόγος είναι ότι οι εργασίες εκτελούνται παράλληλα στις δύο χώρες, με συνέπεια κάθε φορά που χρειάζεται κάποιος εργαζόμενος να περάσει τα σύνορα, να πρέπει να τεθεί σε πολυήμερη καραντίνα.
Αυτό είχε σαν συνέπεια να δημιουργηθούν στην πορεία δύο ανεξάρτητα συνεργεία κατασκευής, από ένα για το σκέλος του αγωγού σε κάθε χώρα, ανατρέποντας το αρχικό σχέδιο της AVAX. Η καραντίνα, επίσης, έκανε πολύ πιο δύσκολη και τη μεταφορά από τη μία χώρα στην άλλη μηχανημάτων τα οποία είναι απαραίτητα για τις εργασίες σε όλη την όδευση.
Την ίδια στιγμή, η λήψη αυστηρών υγειονομικών μέτρων για την προστασία των εργαζομένων, όπως και σε κάθε άλλο κατασκευαστικό έργο, επιβράδυνε τον ρυθμό προόδου των εργασιών. Ως συνέπεια, χρειάστηκε να αναθεωρηθεί το αρχικό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της υποδομής, το οποίο προέβλεπε ότι θα είναι έτοιμη το 2020.
Πρώτος «κρίκος» του Κάθετου Διαδρόμου
Ο IGB αποτελεί ένα πολυσύνθετο έργο, η ανάληψη του οποίου από την AVAX αποτελεί καρπό της πολυετούς τεχνογνωσίας που έχει αποκτήσει η εταιρεία στις υποδομές φυσικού αερίου, έχοντας κατασκευάσει τα πρώτα ανάλογα έργα από τη δεκαετία του ΄90.
Ο αγωγός θα διασυνδέει το εγχώριο σύστημα μεταφοράς και το ελληνικό σκέλος του TAP (Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου) με το βουλγαρικό δίκτυο, ξεκινώντας από την Κομοτηνή και καταλήγοντας στην πόλη Στάρα Ζαγορά στην όμορη χώρα. Μία σημαντική αποστολή του θα είναι να μεταφέρει αζερικό αέριο μέσω του Νότιου Διαδρόμου στη Βουλγαρία, διαφοροποιώντας τις πηγές προμήθειας της γειτονικής αγοράς.
Το έργο αναβαθμίζει όμως ακόμη περισσότερο τον ρόλο της Ελλάδας ως κόμβου διαμετακόμισης φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή, καθώς αποτελεί τον πρώτο «κρίκο» στον σχεδιαζόμενο Κάθετο Διάδρομο, δηλαδή σε ένα σύστημα αγωγών που εκτός από τη Βουλγαρία θα διασυνδέει τη χώρα μας με τη Ρουμανία και την Ουγγαρία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο IGB λειτουργεί συμπληρωματικά με τον σχεδιαζόμενο πλωτό τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) της Αλεξανδρούπολης. Επίσης, αποτελεί ένα βασικό νέο ενεργειακό πρότζεκτ που θα καταστήσει την Ελλάδα «πύλη» εισόδου καυσίμου για όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Μάλιστα, όπως έχει γράψει το insider.gr, στη λίστα των παραπάνω χωρών θα πρέπει πλέον να προστεθεί και η Σερβία, έπειτα από την πρόσφατη δρομολόγηση με τη Βουλγαρία ενός αγωγού που θα διασυνδέει τα δίκτυά τους. Ο διασυνδετήριος αγωγός Βουλγαρίας-Σερβίας (IBS) αναμένεται να είναι έτοιμος το 2022, δίνοντας πρόσβαση σε μία ακόμη βαλκανική χώρα σε καύσιμο που θα καταφθάνει στις εγχώριες υποδομές «υποδοχής» αερίου.
