Προς τα κάτω αναθεώρησε τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ανάπτυξη που πλήττεται από τον κοροναϊό ο ΟΟΣΑ.
Συγκεκριμένα, κατά 0,5% προς τα κάτω αναθεώρησε τις προβλέψεις του ο ΟΟΣΑ για την παγκόσμια ανάπτυξη στο 2,4% από 2,9% εξαιτίας του αρνητικού αντίκτυπου του κοροναϊού που αποτελεί τροχοπέδη για την παγκόσμια οικονομία. Αυτή είναι και η χαμηλότερη εκτίμηση που έχει κάνει ο ΟΟΣΑ από το 2009.
Όπως αναφέρει οι προοπτικές ανάπτυξης παραμένουν εξαιρετικά αβέβαιες, τονίζοντας πως αν δεν υπάρξει περιορισμός του κοροναϊού, η παγκόσμια ανάπτυξη θα μπορούσε να επιβραδυνθεί έως το 1,5% για το 2020. Ωστόσο αν οι κυβερνήσεις λάβουν πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα μέσω ισχυρότερων δημόσιων επενδύσεων για την αντιμετώπιση του ιού περιορίζοντας την εξάπλωσή του, τότε ο παγκόσμιος ρυθμός ανάπτυξης θα μπορούσε να ανακάμψει φτάνοντας το 3,3% το 2021.
Για την Ευρωζώνη ο ΟΟΣΑ εκτιμά πως θα πιάσει το 0,8% σε ανάπτυξη το 2020, συρρικνούμενη κατά 0,3% από την πρόβλεψη του Νοεμβρίου. Οι προοπτικές για την Κίνα έχουν αναθεωρηθεί σημαντικά, με τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης του «κόκκινου δράκου» να υποχωρεί κάτω από το 5% για το 2020, πριν ανακάμψει σε ποσοστό άνω του 6% το 2021. Το 1% σε ρυθμό ανάπτυξης για το 2020 δεν θα πιάσει ούτε η Βρετανία με τον ΟΟΣΑ να κάνει λόγο για 0,8% μειωμένη κατά 0,2%.
Μικρότερο αρνητικό αντίκτυπο θα έχει στην αμερικανική οικονομία ο κοροναϊός όπως προβλέπει ο ΟΟΣΑ, αναθεωρώντας κατά 0,1% προς τα κάτω την εκτίμησή του για την ανάπτυξη, στο 1,9%.
Πως θα κινηθούν οι ισχυρότερες κεντρικές τράπεζες
Ο κοροναϊός έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη επιβαρυμένο οικονομικό outlook, που πλαισιώνεται από μια «ωρολογιακή βόμβα» εταιρικού χρέους, από τη συνολική επιβράδυνση των «ατμομηχανών» της παγκόσμιας οικονομίας και από την πλειονότητα εξάντλησης των εργαλείων νομισματικής πολιτικής από τις κεντρικές τράπεζες. Είναι ξεκάθαρο πως η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση μιας ύφεσης που προκαλείται από μια επιδημία. Άλλωστε και πριν κάνει την εμφάνισή του ο κοροναϊός, τα μέτρα που έλαβαν οι κεντρικές τράπεζες με διαφορετικά βαρίδια -εμπορική διένεξη, Brexit- δεν επέφεραν τα αναμενόμενα, διατηρώντας τη στασιμότητα. Ίσως και να είναι αυτός ο στόχος των κεντρικών τραπεζών προκειμένου να αποφύγουν μια βαθιά ύφεση. Να διατηρήσουν μια στασιμότητα όσο μπορούν, μέσω ενός μοντέλου Ιαπωνίας.
Εξάλλου τόσο η EKT όσο και η Fed δεν έχουν αφήσει ούτε θα αφήσουν τις αγορές να καταρρεύσουν -όπως έχουν δείξει άλλωστε- με την τελευταία να έχει να διαχειριστεί και την προεδρική εκλογική μάχη, με τον Ντόναλντ Τραμπ να καραδοκεί. Ακολουθώντας λοιπόν το «παιχνίδι» των αγορών πιθανότατα το επόμενο διάστημα οι ισχυρότερες κεντρικές τράπεζες να ανακοινώσουν νέα μετρα νομισματικής τόνωσης. Ωστόσο η κίνηση αυτή θα λειτουργήσει και πρόσθετα επιβαρυντικά για τα τραπεζικά και ασφαλιστικά συστήματα, διατηρώντας τις εταιρείες «ζόμπι» που φυτοζωούν πίσω από το βωμό του χρέους. Άρα είτε με τη μία είτε με την άλλη η «καυτή πατάτα» καταλήγει στα χέρια των εθνικών κυβερνήσεων και στη λήψη δημοσιονομικών μέτρων τόνωσης προκειμένου να αποφευχθεί μία ύφεση. Μία ύφεση που δεν θα προκληθεί από ένα μεγάλο σοκ αλλά από την συνδυασμένη επίδραση αρκετών μικρότερων κρίσεων μεσαίου μεγέθους, όπως είναι το «άτακτο» Brexit, οι γεωπολιτικές αστάθειες και ο κοροναϊός.
Αν ο κοροναϊός αποτελέσει μία ικανή συνθήκη ώστε να ρίξει τη χαριστική βολή σε μια σαθρά δομημένη παγκόσμια οικονομιά, θα φανεί από την εξέλιξή του και τα μέτρα που θα ληφθούν για τον περιορισμό του.
