Άκρως απαισιόδοξος παραμένει ο πρώην επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν, για την πορεία της Ελλάδας εντός Ευρωζώνης, μιλώντας στο συνέδριο του Economist για τα προγράμματα διάσωσης και την περίοδο της δεκαετούς κρίσης (2009-2019).
Ο κ. Τόμσεν εστίασε στο φαινόμενο των πελατειακών σχέσεων που επικρατούν διαχρονικά στη χώρα, τονίζοντας πως είναι ένας σαφές πολιτικό πρόβλημα με οικονομική χροιά. «Γίνονται κάποιες προσπάθειες ιδιωτικοποιήσεων και μέτρων αλλά απέχουν πολύ. Από την άλλη δεν μπορείς να τις επιβάλλεις αν δεν τις θέλει το ίδιο το σύστημα. Επίσης δεν βλέπω τη χώρα να δουλεύει σκληρά για να αποτρέψει το «brain drain» δηλαδή το κύμα φυγής των νέων στο εξωτερικό».
Μιλώντας για το 2010 ο κ. Τόμσεν επισήμανε πως «το πρόγραμμα διάσωσης ήταν υπερβολικά αισιόδοξο και δεν υπήρχε άλλη λύση από το επιμείνουμε περισσότερο, «χτίζοντας» ένα τοίχος αναδιάρθρωσης του χρέους». Ο κ. Τόμσεν «πέταξε το μπαλάκι» και στην ΕΕ, λέγοντας πως δεν έχουν αναπτυχθεί τα μέσα και τα εργαλεία για να υπάρξει μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, και δεν έχει καταγραφεί κάποια πρόοδος στη δομή των ευρωπαϊκών θεσμών και του πολιτικού πλαισίου από την περίοδο της ευρωπαϊκής κρίσης. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «οι Ευρωπαίοι δεν μάθανε από ο,τι έγινε».
«Η Ευρώπη να προσφέρει τη στήριξή της στη χώρα αλλά να υλοποιηθεί και ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων» επισήμανε, με αιχμή το συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα και τη φορολόγηση φυσικών προσώπων.
Όπως τόνισε η Ελλάδα δίνει συντάξεις βορειοδυτικού ύψους, με νοτιοανατολικά συστήματα, ενώ υπογράμμισε «πως η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπάθησε μέσω των μεταρρυθμίσεων να αλλάξει την εικόνα στην αγορά εργασίας, πληρώνοντας το πολιτικό κόστος, ενώ η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όχι στον ίδιο βαθμό», δίνοντας παράλληλα εύσημα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Ωστόσο ακόμη πιο δυσοίωνο φαντάζει το μέλλον, σύμφωνα με τον κ. Τόμσεν, καθώς οι πιέσεις και τα υψηλά επίπεδα χρέους θα οδηγήσουν σε αυστηρή λιτότητα, ενώ θα υπάρξει σε πολλές χώρες η ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, και η προσφυγή σε προγράμματα διάσωσης. Η θέση «τρίζει» για την Ιταλία και τη Γαλλία, λόγω της υπέρμετρης διόγκωσης του χρέους ενώ για την Ελλάδα, ο Τόμσεν ανέφερε χαρακτηριστικά «ας μην το συζητήσουμε…», επισημαίνοντας την ασυνάρτητη ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους.
Ο ίδιος τόνισε πως ο ESM αποτελεί έναν μικρό οργανισμό για να κάνει κάτι τέτοιο και ο βασικός «κόμβος» πλέον είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπου όταν θα σταματήσει να παρεμβαίνει μέσω των προγραμμάτων, τότε θα έρθει με βεβαιότητα ξανά στο προσκήνιο το χάσμα Βορρά - Νότου, προκαλώντας δραματικές εντάσεις.
Από τη δική του πλευρά ο τέως επικεφαλής του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ, ανέφερε σχετικά με την περίοδο της ελληνικής κρίσης πως τα υποβόσκοντα προβλήματα και οι ανισορροπίες στη χώρα ήταν μεγαλύτερες από ότι ανέμεναν, υπενθυμίζοντας πως σε μια φάση συνεργασίας με το ΔΝΤ, το Ταμείο είχε προτείνει ομαδικές απολύσεις θεωρώντας πως ήταν μια γόνιμη πολιτική για την αναδιάρθρωση που ήταν απαραίτητη.
Ο ίδιος παραδέχθηκε πως τα μεγαλύτερα λάθη, και από άποψη προσέγγισης ήταν πως δεν επιλύθηκε το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους αλλά και το «κούρεμα», ενώ δήλωσε πως δεν είναι τόσο απαισιόδοξος όσο ο Πολ Τόμσεν για την πορεία της εγχώριας οικονομίας.
