Με την κατάρρευση της Lehman Brothers το σύστημα για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες κινητοποίησε τις Κεντρικές Τράπεζες και το ΔΝΤ. Το τελευταίο είχε κινητοποιήσει περί τα 200 δις δολ. σε Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (SDR), για να χρηματοδοτήσει τις σωστικές του παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα τότε.
Προχθές Παρασκευή αποφάσισε ότι αυτή την φορά «χρειάζεται» πολύ περισσότερα.
Η απόφαση αφορά την δημιουργία 650 δισ. δολ. σε Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα και μάλιστα τόσο άμεσα, ώστε ο επερχόμενος Αύγουστος να έχει ορισθεί ως το τελικό χρονικό περιθώριο υλοποίησης της απόφασης.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η απόφαση αυτή που δρομολογήθηκε με ειδικές διαδικασίες προχθές από το ΔΣ του Ταμείου, ενεργοποιείται σε συνθήκες που οι Κεντρικές Τράπεζες εξακολουθούν - και θα εξακολουθήσουν - στον ορατό ορίζονται να τροφοδοτούν με ρευστότητα τα συστήματά τους.
Βέβαια υπάρχει η πολυσυζητημένη πρόταση/απόφαση στο ΔΝΤ για την δημιουργία ενός πακέτου χρηματοδοτήσεων που θα χρειασθούν για την «στήριξη» στις αναδυόμενες οικονομίες και ειδικά σε χώρες που βρίσκονται ή έχουν περάσει τα όρια της πτώχευσης σε Αφρική, Λ. Αμερική και Ασία. Αλλά αυτό δεν ξεπερνά τα 100 δισ. δολ. σε Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα.
Την Παρασκευή η απόφαση αφορούσε 650 δισ. δολ…
Η κίνηση αυτή συνοδεύεται από μία διαδικασία μάλλον πρωτότυπη όσο αφορά την τελική έγκριση, καθώς αυτή την φορά δεν προϋποθέτει την συμφωνία κάποιων διεθνών οργανισμών μετά από συλλογική συζήτηση, αλλά αρκεί το ότι οι χώρες μέλη δεν θα φέρουν κατά μόνας κάποια ισχυρή αντίρρηση.
Αν μέχρι και τον Ιούλιο δεν εκφραστεί κάποια ισχυρή αντίρρηση, ήδη έχουν συμφωνήσει οι μεγάλες χώρες, τότε η απόφαση θεωρείται εγκεκριμένη και το ΔΣ το Ταμείου προχωράει στην υλοποίησή της…
Οι υποθέσεις που μπορούν να γίνουν για την ενεργοποίηση ενός τέτοιου ποσού, που είναι πρωτοφανές για το ΔΝΤ - σχεδόν όσο το ευρωπαϊκό NGEU (Ταμείο Ανάκαμψης) - είναι ότι το Ταμείο ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει ισχυρές ανάγκες αναδιάρθρωσης χρέους από οικονομίες σε κίνδυνο.
Κάτι δηλαδή σαν ένα νέο 2010 – 2012, μόνο που αυτή την φορά δεν θα αφορά μόνο μία χώρα σαν την Ελλάδα, αλλά περισσότερες και μεγαλύτερες οικονομίες…
Με δεδομένο ότι οι ανάγκες για τις Λατινοαμερικάνικες οικονομίες που βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως π.χ. η Αργεντινή, οι αναδιαρθρώσεις χρέους έχουν ήδη ξεκινήσει εδώ και χρόνια και επιπλέον, τέτοιες ανάγκες έχει προβλεφθεί να καλυφθούν από το πακέτο των 100 δισ. δολ., δημιουργείται το ερώτημα, για που ετοιμάζεται το ΔΝΤ;
Ένας υποψήφιος χώρος είναι οι υπερχρεωμένες οικονομίες της Ν. Ευρωζώνης…, με την Ελλάδα να είναι εκτός του κάδρου αυτού, καθώς η αναδιάρθρωση του χρέους έχει γίνει με τις αποφάσεις του 2012 και του 2018.
Η οικονομική «έξοδος» από τις συνέπιες της πανδημίας φαίνεται ότι θα χρειασθεί πέρα από τις Κεντρικές Τράπεζες και το ΔΝΤ. Και πάλι…
Σε κάθε περίπτωση όταν το ΔΝΤ «ετοιμάζει» τα όπλα του και μάλιστα το βαρύ πυροβολικό του, ποτέ δεν είναι γιατί… δεν θα τα χρειαστεί.
