Η πρώτη συνάντηση του eurogroup χθες, πρώτη στο 2022, αν και φάνηκε ότι δεν έριξε περισσότερο φως από όσο αναμενόταν στις διαφορές και τις συγκλίσεις που αφορούν στο μέλλον του Συμφώνου Σταθερότητας, εν τούτοις άνοιξε ένα «μικρό» παράθυρο σύγκλισης.
Οι θέσεις που διατυπώθηκαν ξεκαθάρισαν μεν τα αρχικά σημεία αντίθεσης, αλλά «φώτισαν» ταυτόχρονα και το πιθανό σημείο σύγκλισης, από το οποίο έχουν ξεκινήσει ατύπως οι διαπραγματεύσεις.
Οι αποφάσεις βέβαια δεν πρόκειται να μπουν στο τραπέζι πριν καθίσει σε αυτό ο νέος Υπουργός οικονομίας της Γαλλίας, αυτός που θα ορισθεί από τον Γάλλο πρόεδρο μετά τις προεδρικές εκλογές του Απριλίου.
Τότε θα ξεκινήσει η διαμόρφωση της τελικής πρότασης που θα δοθεί από την Κομισιόν και αφού οι αρμόδιοι Επίτροποι εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα προσέγγισης μεταξύ των αντίθετων πλευρών. Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει πριν από τον Ιούνιο...
Την Δευτέρα πάντως, σε πρώτη ανάγνωση σύμφωνα με τις τοποθετήσεις που έγιναν στις Βρυξέλλες, φαίνεται σαν οι «παλιές» συγκρούσεις για το σύμφωνο σταθερότητας για χρόνια να παραμένουν ισχυρές.
Σε μία δεύτερη ανάγνωση όμως υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις.
Ποιες είναι οι αντίθετες πλευρές; Η απάντηση δόθηκε χθες στις Βρυξέλλες από τον νυν Γάλλο ΥΠΟΙΚ κ. Λεμέρ και τον νέο Γερμανό συνάδελφό του κ. Λίντνερ.
Η γαλλική κυβέρνηση και ο κ. Λεμέρ σύμφωνα με τις δηλώσεις του, υποστηρίζουν ότι η Ευρωζώνη πρέπει να αναστρέψει τον τίτλο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Πρέπει σύμφωνα με τον Γάλλο ΥΠΟΙΚ η Ανάπτυξη να μπει σαν στόχος προτεραιότητας σε σχέση με την Σταθερότητα.
Αντίθετα ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ κ. Λίντνερ επιμένει ότι η σταθερότητα πρέπει να παραμείνει ως προτεραιότητα έναντι της ανάπτυξης.
Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Έκανε επίσης και μία προσθήκη στην θέση της Γερμανίας δίνοντας ένα περιθώριο σύγκλισης. Υποστήριξε ότι παρ' όλα αυτά πρέπει να βρεθεί «μια έξυπνη ισορροπία μεταξύ χρέους και επενδύσεων».
Τι σημαίνει αυτό; Ορισμένοι αναλυτές στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι αυτό είναι το «παραθυράκι» που σκόπιμα άφησε ανοιχτό ο κ. Λίντνερ για την συνέχεια της συζήτησης καθώς ακριβώς αυτή η σχέση χρέους και επενδύσεων είναι το κλειδί της συζήτησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Ντομπρόβσκις, εκ των «σκληρών» στις Βρυξέλλες διευκρίνισε ότι: «Ορισμένοι τομείς συμφωνίας φαίνεται να προκύπτουν αναφορικά με την πιο προοδευτική (σταδιακή) προσαρμογή της μείωσης του χρέους» και συγκεκριμένα του κανόνα για μείωση του χρέους κατά ένα εικοστό του ΑΕΠ ετησίως.
Και αυτό γιατί το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί πάνω από το 100% του ΑΕΠ σε πολλές χώρες και πλέον ο κανόνας της μείωσης κατά ένα εικοστό θεωρείται μη ρεαλιστικός από τους υπουργούς Οικονομικών. «Χρειαζόμαστε αξιόπιστες διαδρομές μείωσης του χρέους, οι οποίες θα πρέπει επίσης να είναι ρεαλιστικές και να επιτρέπουν την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση...» όπως επισήμανε.
Από την πλευρά του ο Ιταλός αρμόδιος για τα δημόσια οικονομικά κοινοτικός Επίτροπος κ. Τζεντιλόνι έκανε έκκληση να αποφευχθούν οι «παλιές» αντιθέσεις μεταξύ «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και «απεριόριστης ευελιξίας» και να ληφθεί υπόψη η πραγματική κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας μετά την Covid. Και στο σημείο αυτό επισήμανε τον μονόδρομο της κούρσας προς την ψηφιακή και κυρίως οικολογική μετάβαση στο επόμενο διάστημα (για μιάμιση γενιά), αφήνοντας έτσι να... φωτίσετε περισσότερο η παρέμβαση του Λίντνερ για μια «έξυπνη ισορροπία μεταξύ χρέους και επενδύσεων»...
Με βάση την παρατήρηση του κ. Τζεντιλόνι οι επενδύσεις που θα αφορούν την ψηφιακή και οικολογική μετάβαση θα μπορούσαν να έχουν μία πιο «έξυπνη» μεταχείριση όσον αφορά στον υπολογισμό του χρέους. Σε αυτή την λογική άλλωστε κινείται με περισσή ευελιξία το σχέδιο της πρότασης που ήδη υπάρχει στο συρτάρι της Κομισιόν για την αναμόρφωση του Συμφώνου, που παρουσίασε χθες το Insider.gr.
