Η κα Λαγκάρντ μετά την τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΚΤ μαζί με τον κ. Ντε Γκίντος αντιπρόεδρο της ΕΚΤ και πρώην ΥΠΟΙΚ της ισπανικής κυβέρνησης, σύστησαν στους δημοσιογράφους να μη συγκρίνουν την κατάσταση στην Ευρώπη με εκείνη στις ΗΠΑ προκειμένου να προβλέψουν τις επόμενες κινήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
«Να μη συγκρίνουν μήλα με πορτοκάλια» όπως χαρακτηριστικά είπαν.
Οι πραγματικές προθέσεις όμως της διοίκησης της ΕΚΤ είναι «καταγεγραμμένες» τόσο στις επίσημες ανακοινώσεις του ΔΣ, όσο και ...ανάμεσα στις γραμμές των όσων έχουν δημοσιοποιηθεί και στην συνέχεια έχουν «χαθεί» στο Λαβύρινθο της ιστοσελίδας της ΕΚΤ που όποιος πρόλαβε να τις δει τις είδε...
Η αλήθεια είναι ότι η ΕΚΤ συνεχίζει να ταξιδεύει στην καταιγίδα με «οπτήρες» (σ.σ. παρατηρητές στα ψηλά κατάρτια που προειδοποιούσαν τον καπετάνιο για ότι έβλεπαν) και όχι με μια πορεία σταθερής κατεύθυνσης.
Όπως παραδέχονται υψηλά ιστάμενα υπηρεσιακά στελέχη της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πέραν των ήδη γνωστών αποφάσεων «είναι έτοιμη να παρέμβει ανά πάσα στιγμή κατά του κατακερματισμού, κατά της διεύρυνσης των spreads των κρατικών ομολόγων ή ακόμη και των spreads τραπεζικών ή εταιρικών ομολόγων...». H μεγάλη αναταραχή προέρχεται από τον συνδυασμό του υψηλού πληθωρισμού και των συνεπειών των κυρώσεων στο πόλεμο της Ουκρανίας. Και απέναντι στην «αναταραχή» αυτή της οποίας δεν διακρίνεται ορατό τέλος, η ΕΚΤ είναι έτοιμη για ένα νέο «what ever it takes»...
Στις επίσημες ανακοινώσεις που εύκολα βρίσκει κανείς στην ιστοσελίδα της η διοίκηση της ΕΚΤ διαβεβαιώνει ότι «Σε περίπτωση νέου κατακερματισμού της αγοράς», οι επανεπενδύσεις PEPP «μπορούν να προσαρμοστούν ευέλικτα ανά πάσα στιγμή, κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και δικαιοδοσίες ανά πάσα στιγμή». Και επειδή ο σπασμένος κρίκος της αλυσίδας στα ευρωπαϊκά ομόλογα εξακολουθεί να είναι το ελληνικό ομόλογο, όπως έχει υπογραμμισθεί, η ΕΚΤ «θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αγορά ομολόγων που εκδίδονται από την Ελληνική Δημοκρατία πέραν των μεταβιβάσεων εξοφλήσεων (σ.σ. του PEPP), προκειμένου να αποφευχθεί η διακοπή των αγορών στη δικαιοδοσία αυτή, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής στην ελληνική οικονομία, ενώ εξακολουθεί να ανακάμπτει από τις επιπτώσεις της πανδημίας...».
Και για να μη υπάρξει παρεξήγηση ότι αυτή η εξαίρεση θα μπορούσε να αφήσει εκτεθειμένους άλλους υποψήφιους αδύναμους κρίκους όπως π.χ. ο ιταλικός ή ο ισπανικός, διευκρινίζεται ότι «Οι καθαρές αγορές στο πλαίσιο του PEPP θα μπορούσαν επίσης να επαναληφθούν, εάν είναι απαραίτητο, για την αντιμετώπιση των αρνητικών κλυδωνισμών....».
Η ανακοίνωση που... χάθηκε.
Το «plan B» στην πραγματικότητα εμπεριέχεται στην λέξη «ευελιξία», ήτοι απόλυτη ελευθερία να πράξει η ΕΚΤ «what ever it takes» όχι μόνο για το ευρωπαϊκό χρέος αλλά κυρίως για το Ευρώ το νόμισμα στο οποίο έχει εκδοθεί αυτό το χρέος.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι έτοιμο να προσαρμόσει», αναφέρει η ΕΚΤ, «όλα τα μέσα της στο πλαίσιο της εντολής του, ενσωματώνοντας ευελιξία, εφόσον αυτό δικαιολογείται, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο πληθωρισμός σταθεροποιείται στον στόχο του 2% μεσοπρόθεσμα. Η πανδημία έδειξε ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, η ευελιξία στον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή αγορών περιουσιακών στοιχείων συνέβαλε στην αντιμετώπιση της μειωμένης μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής και κατέστησε αποτελεσματικότερη την προσπάθεια του Διοικητικού Συμβουλίου για την επίτευξη του στόχου του.
Στο πλαίσιο της εντολής του Διοικητικού Συμβουλίου, υπό ορισμένους όρους, η «ευελιξία» θα παραμείνει στοιχείο της νομισματικής πολιτικής κάθε φορά που οι απειλές για τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη σταθερότητας των τιμών...».
Για μερικά 24ωρα μετά το τελευταίο ΔΣ στις διευκρινιστικές ανακοινώσεις, σε συνάρτηση με την αναφορά στον κίνδυνο κατακερματισμού των spreads και τα ελληνικά ομόλογα, μπορούσε εύκολα να διαβάσει κανείς ότι το νέο «whatever it takes» της ΕΚΤ συμπεριλάμβανε ακόμα και την περιθωριοποίηση των αξιολογήσεων των Οίκων Αξιολόγησης (!).
Τέτοια αναφορά απαξίωσης στις αξιολογήσεις των Οίκων και στα πιστοποιητικά «αξιοπιστίας» που παρέχουν δεν έχει αναφερθεί άλλη φορά σε ανακοινώσεις της ΕΚΤ.
Λίγα 24ωρα αργότερα το κομμάτι αυτό του κειμένου έχει γίνει πολύ δύσκολο να εντοπισθεί στην διαδικτυακή ιστοσελίδα της ΕΚΤ, όπως επίσης και κάποιες άλλες αναφορές που το συνόδευαν σύμφωνα με τις οποίες το πλαίσιο της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ καθ' εαυτό, θα είναι λίγο πολύ εκείνο που θα κρίνει τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να κάνει η ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει την κατάσταση...
Και όχι το καταστατικό της.
Αυτή η χωρίς όρια «ευελιξία» της ΕΚΤ που δίνει στον εαυτό της, διασφαλίζει βέβαια – όπως είχε επισημάνει το Inisder.gr αμέσως μετά την αναφορά εκείνη – την αξιοπιστία του ελληνικού χρέους ανεξάρτητα από το πότε οι Οίκοι Αξιολόγησης θα δώσουν την διαβάθμιση «investment grade».
Δεν έχει όμως προσδιορίσει το πότε η ΕΚΤ και με ποιες προϋποθέσεις ενεργοποιείται αυτό το εργαλείο προστασίας.
Με άλλα λόγια το πότε η ΕΚΤ κρίνει ότι υπάρχει κατακερματισμός στα spreads και κατά συνέπεια ενεργοποιείται η κατά παρέκκλιση παρέμβαση αγοράς ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τα ιταλικά ή όποια άλλα ομόλογα πιεσθούν στην τρέχουσα «καταιγίδα».
