Ένα σχετικά παράδοξο φαινόμενο βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες εβδομάδες.
Οι χώρες μέλη της Ε.Ε. και ειδικά της Ευρωζώνης παραδόξως και αντίθετα με τις ανάγκες τους, έχουν επιβραδύνει τα δανειακά τους προγράμματα.
Ακόμα και η Ελλάδα στην τελευταία έκδοση εμφανίσθηκε να αποδέχεται ένα αρκετά μικρότερο ποσό (1,5 δισ. ευρώ) από αυτό που θα μπορούσε να απορροφήσει χωρίς κανένα πρόβλημα.
Τι συμβαίνει; Στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων η σχετική απορία έχει αρχίσει να διαχέεται μεταξύ των φορέων της χρηματαγοράς.
Την απορία αυτή όμως συνοδεύει μία «φημολογία» περισσότερο ισχυρή από ότι συνήθως σε ανάλογες καταστάσεις.
Σε κύκλους εξοικειωμένους με τις ζυμώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στα υψηλά κλιμάκια του Eurogroup και της ΕΚΤ ακούγεται ότι η εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ευρωζώνη «απαιτεί μια νέα κεντρική ευρωπαϊκή παρέμβαση» σχεδόν «ταυτόχρονα με την αναστροφή της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ».
Σύμφωνα με πηγές στις οποίες απευθύνθηκε το Insider.gr στις Βρυξέλλες, η Ευρώπη έχει εισέλθει σε μία πολύ δύσκολη φάση της οικονομίας της, «πολύ περισσότερο πολύπλοκη από εκείνη που χρειάσθηκε να αντιμετωπίσει με το ξέσπασμα της πανδημίας», στην οποία οι οικονομίες της Ευρώπης στηρίχθηκαν από την έμμεση χρηματοδότηση της ΕΚΤ μέσω των APP και PEPP.
Η εκρηκτική όμως επανεμφάνιση του πληθωρισμού, όχι μόνο «απαγορεύει» πλέον την χρήση ανάλογων εργαλείων από την ΕΚΤ, αλλά πολύ περισσότερο υποχρεώνει την ΕΚΤ να αναστρέψει την πολιτική της επισπεύδοντας την αύξηση των επιτοκίων – ίσως και μέσα στον Ιούλιο – με παράλληλη διακοπή των καθαρών αγορών χρέους μέσω APP.
Για τον λόγο αυτό – σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές – «η παρέμβαση θα είναι από την πλευρά της Ε.Ε…»
Μάλιστα διευκρινίζεται αρμοδίως ότι η πρόσφατη ανακοίνωση της διαθεσιμότητας του ESM για την συγκρότηση ενός νέου Ταμείου στήριξης στο πλαίσιο της Ευρωζώνης εμπίπτει στις κινήσεις αυτές, «αλλά έχει εντελώς περιφερειακό χαρακτήρα στον συνολικό σχεδιασμό».
Σε σχετικό ερώτημα του Insider.gr «αν αυτό σημαίνει ότι ετοιμάζεται ένα δεύτερο μεγαλύτερο NGEU», δεν υπήρξε απάντηση, παρά μόνο η διευκρίνιση ότι οι όποιες αποφάσεις, δεν πρέπει να αναμένονται πριν από το τέλος των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία, που θα διαμορφώσουν το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η συνδυαστική παρέμβαση του γαλλο-γερμανικού άξονα και της Ιταλίας.
Από την πλευρά της Κομισιόν πάντως καταγράφεται μεγάλη κινητικότητα όσο αφορά τις επόμενες κινήσεις της (εκδόσεις Ευρω-ομολόγων), οι οποίες όμως θα μπορούσαν και «να εξηγηθούν» στο πλαίσιο της χρηματοδότησης του NGEU που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μπορεί στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων να επενδύονται προσδοκίες οι οποίες οδηγούν τις χώρες της Ε.Ε. σε επιβράδυνση των δανειακών τους προγραμμάτων; Το ερώτημα παραμένει ανοικτό, αλλά σε κάθε περίπτωση οι ανάγκες των ευρωπαϊκών οικονομιών το 2022 εμφανίζονται αυξημένες καθώς οι εθνικές οικονομίες συνθλίβονται από τις συμπληγάδες της οικονομικής επιβράδυνσης και του πληθωρισμού.
Στο πλαίσιο αυτό εντείνονται οι σχετικές ζυμώσεις.
Και φαίνεται πως στην επόμενη περίοδο εγκυμονούνται κεντρικές παρεμβάσεις από πλευράς Ε.Ε., προκειμένου αφ’ ενός να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες της διαφαινόμενης σοβαρής οικονομικής επιβράδυνσης και αφ’ εταίρου των συνεπειών από την απόσυρση της υποστηρικτικής νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ προς αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων.
