Τα όσα «λέει» η κα Λαγκάρντ, δεν φαίνεται να συνάδουν με όσο... σιωπηρά «κάνει», το ΔΣ της ΕΚΤ. Περισσότερο η λεκτική συμπεριφορά και η πρακτική του ΔΣ της ΕΚΤ θυμίζουν – για όσους θυμούνται - την γνωστή ρήση από την Γέννεση της Παλαιάς Διαθήκης «Η μεν φωνή, φωνή Ιακώβ, αι δε χείρες, χείρες Ησαύ»...
Να πάρουμε τα γεγονότα με την σειρά.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της κας Λαγκάρντ αναμφίβολα αποτελούν μία προειδοποίηση -επί το αυστηρότερο- όσον αφορά τις προθέσεις της ΕΚΤ για την νομισματική της πολιτική, ιδιαίτερα όσον αφορά την επιρροή της στις διαμορφούμενες προσδοκίες της αγοράς για την πορεία του πληθωρισμού.
Άλλωστε η κα Λαγκάρντ, που δεν κρύβει αυτό που έχει στο μυαλό της, το είπε ξεκάθαρα: θέλει να επηρεάσει τις «προσδοκίες» που διαμορφώνονται για τον πληθωρισμό και για αυτό η ΕΚΤ προειδοποιεί ότι θα συνεχίσει να είναι ιδιαίτερα αυστηρή στην πολιτική της.
Την ίδια στιγμή όμως το ΔΣ της ΕΚΤ έχει κάνει μία «αλλαγή» στην ατζέντα του σιωπηρά και χωρίς καμία εξήγηση, αρχής γενομένης από το ΔΣ του Δεκεμβρίου και για όλο το 2023. Έχει μετακινήσει τις ημερομηνίες συνόδου του ΔΣ σε ημερομηνίες που ακολουθούν με ένα 24ωρο καθυστέρηση την σύγκλιση της Fomc της Fed.
Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά εδώ και χρόνια. Πάντα οι ημερομηνίες συνόδου του ΔΣ της ΕΚΤ προηγούνταν μία ή δύο εβδομάδες της αντίστοιχης συνόδου της Fed.
Γιατί αυτή η «αλλαγή»; Το Insider.gr επιχείρησε να διερευνήσει την σκοπιμότητα αυτής της «αλλαγής», στο περιβάλλον του Συμβουλίου της ΕΚΤ και η «ερμηνεία» που αναδύθηκε είναι ότι η ΕΚΤ ανεξάρτητα από την ρητορική που σκόπιμα ακολουθείται προκειμένου να παγώσουν οι πιθανές προσδοκίες για ταχεία αποκλιμάκωση των αυξήσεων, είναι υποχρεωμένη να «ακολουθήσει» και να συντονιστεί με τις κινήσεις της Fed. Και αυτό θα πρέπει να είναι σαφές και αναγνώσιμο... από τις αγορές.
Με άλλα λόγια ανεξάρτητα από το τι λέει η κα Λαγκάρντ, αν η Fed στις επόμενες κινήσεις της αρχής γενομένης από το Συμβούλιο του Δεκεμβρίου, αφήσει να φανεί είτε μέσω της αύξησης του επιτοκίου (0,5% και όχι 0,75%), είτε μέσω της ρητορικής του κ. Πάουελ, ότι έχει κορυφωθεί η επιθετική πολιτική επιτοκίων και οσονούπω θα αρχίσει μία ήπια αντιστροφή της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να βρει τρόπο να... ακολουθήσει, παρά τις υψηλές πτήσεις του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη.
Για την ΕΚΤ βέβαια η «τακτική» αυτή θα μπορούσε να διευκολυνθεί και από τις αγορές εφ' όσον παραχωρηθεί μέσω του ευρωπαϊκού tapering χώρος δράσης σ' αυτές.
Με άλλα λόγια θα εξαρτηθεί από το πως θα διατυπώσει δημόσια τον σχεδιασμό της για την απόσυρση των αγορών επανεπένδυσης των λήξεων των προγραμμάτων του PEPP και APP, το αν θα βρουν ελεύθερο «χώρο» δράσης οι χρηματαγορές για να επηρεάσουν την διαμόρφωση των επιτοκίων τόσο στο κρατικό όσο και στο ιδιωτικό χρέος στην Ευρώπη.
Προς το παρόν πάντως την τελευταία εβδομάδα οι αποδόσεις κυρίως και οι τιμές των ομολόγων, αλλά και σε μικρότερο βαθμό τα spreads, παρουσιάζουν μία σημαντική βελτίωση καθώς η ΕΚΤ συνεχίζει να επηρεάζει τις αγορές αφ' ενός με την επανεπένδυση των λήξεων του PEPP και του APP.
Η ΕΚΤ πάντως σε κάθε περίπτωση βρίσκεται σε μία εξαιρετικά δύσκολη θέση, όπου ισχύει το γνωστό «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», καθώς η αύξηση των επιτοκίων δημιουργεί ασφυκτική πίεση στην αγορά ακινήτων και αυτή με την σειρά της στο τραπεζικό σύστημα. Από την άλλη αν δεν ακολουθήσει την Fed στην αύξηση των επιτοκίων, η διολίσθηση του Ευρώ έναντι του δολαρίου αυξάνει τις πληθωριστικές πιέσεις, ιδιαίτερα στο πλέον ευαίσθητο σημείο τους τις τιμές ενεργειακών προϊόντων, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο όσο και αν πιέσει με την ύφεση δεν υπάρχει διέξοδος...