Κανείς ακόμα δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα των διεργασιών που έχουν μεσολαβήσει μέσα στο Σαββατοκύριακο, μεταξύ Κεντρικών Τραπεζών, τραπεζικού συστήματος και κυβερνήσεων, για το ποια θα είναι τα επόμενα βήματα αναχαίτισης της τραπεζικής κρίσης που έχει ξεσπάσει.
Η αβεβαιότητα και τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά και διάχυτα σε ολοένα και ευρύτερα πεδία, καθώς ΕΚΤ και Fed επιλέγουν να «πείσουν» τις χρηματαγορές ότι διατηρούν το έλεγχο της κατάστασης και ότι μπορούν να συνεχίσουν στην κατεύθυνση της νομισματικής σύσφιξης, παρά τα όσα συμβαίνουν.
Το επόμενο δεκαήμερο θα είναι καθοριστικό για την «τάση» των εξελίξεων στο άμεσο μέλλον.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον η «μερική» έστω αναβάθμιση του ελληνικού δημόσιου χρέους από την Moody’s θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μία ευχάριστη mini έκπληξη καθώς η αβεβαιότητα συνεχίζει να κυριαρχεί με βασικό σημείο αναφοράς την «απαξίωση» των κρατικών ομολόγων, όσο η ΕΚΤ συνεχίζει να αυξάνει τα επιτόκια.
Η βελτίωση κατά μία ενδιάμεση «βαθμίδα» ήταν ένα καλό νέο, που δεν αλλάζει βέβαια την συνολική κατάσταση της διατήρησης του ελληνικού δημόσιου χρέους σε non investment grade διαβάθμιση.
Το πάγωμα της διατραπεζικής
Το διεθνές και ειδικά το ευρωπαϊκό περιβάλλον όμως είναι αυτό που καθορίζει τα όρια αυτών των μεταβολών. Και οι προοπτικές του, με βάση τα όσα συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα και με - μάλλον – δεδομένη την απόφαση της Fed να συνεχίσει και αυτή τον βηματισμό της αύξησης των επιτοκίων αυτή την εβδομάδα, δεν προοιωνίζεται διαφορετικό.
Τα στοιχεία της διατραπεζικής αγοράς «δείχνουν» ένα περιβάλλον ανεμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα σε επίπεδα υψηλότερα και από το 2008. Αυτό τουλάχιστον καταγράφεται, αν λάβει κανείς ως μέτρο το γεγονός ότι οι αμερικάνικες και μόνο τράπεζες υποχρεώθηκαν να απευθυνθούν στην Fed μέσω του ειδικού «παράθυρου» έκτακτου δανεισμού για να καλύψουν τις ανάγκες ρευστότητάς που είχαν την περασμένη εβδομάδα με περισσότερα από 158 δις δολ. έναντι 111 δις δολ. σε ανάλογη στιγμή το 2008…
Η διατραπεζική έχει πάψει να είναι το πεδίο αλληλοδανεισμού και διατραπεζικής συναλλαγής… Κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανένα.
Η αναβολή δυο «καλών νέων»
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον που ελάχιστα διαφέρει και στην Ευρωζώνη, για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμόδιων παραγόντων της χρηματαγοράς δύο διαδικασίες μπαίνουν σε επ’ αόριστον αναστολή: η διαδικασία αναβάθμισης σε investment grade και η ολοκλήρωση της διαδικασίας τιτλοποίησης των τελευταίων πακέτων δανείων που είχαν απομείνει για να κατέβουν και οι ελληνικές τράπεζες στα επίπεδα του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Όσο αφορά την αναβάθμιση σε investment grade, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες στους οποίους απευθύνθηκε το Insider.gr εν όψη και της ανακοίνωσης αξιολόγησης (πολύ θετικής) του Οίκου Moody’s, η εκτίμηση είναι πλέον ότι η αβεβαιότητα αποκτά «κυρίαρχο» χαρακτήρα και «δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς τόσο σημαντικές αλλαγές» πριν σταθεροποιηθεί εκ νέου το διεθνές περιβάλλον.
Για δε τις τιτλοποιήσεις, καθώς η τρέχουσα κρίση «χτυπά» στην «αξία» των ομολόγων, εκτιμάται ότι «θα είναι εξαιρετικά δύσκολο έως και αδύνατο» να περιμένει κανείς να προχωρήσουν οι τιτλοποιήσεις των τελευταίων «τριών» πακέτων δανείων.
Αυτά που θα …ξεφόρτωναν τις ενδιαφερόμενες ελληνικές τράπεζες από τα τελευταία «βάρη» που θα μπορούσαν να απαλλαγούν.
Τραπεζικοί παράγοντες με τους οποίους μίλησε το Insider.gr εμφανίζονται εξαιρετικά απογοητευμένοι για το ενδεχόμενο να έχει κλείσει πλέον το «παράθυρο», μέσα από το οποίο το εγχώριο τραπεζικό σύστημα κατάφερε «να φτάσει τόσο γρήγορα λίγο πριν από την οριστική έξοδο» από το αδιέξοδο τούνελ των npls και των npes.
Βέβαια κανείς δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα καμία εξήγηση, γιατί έχει μεσολαβήσει τόσο μεγάλη καθυστέρηση στο να προχωρήσουν οι τελευταίες τιτλοποιήσεις, μια καθυστέρηση που καταλήγει τελικά να «κοστίζει» κατά πως φαίνεται την επ’ αόριστον αναβολή τους.
Πολύ περισσότερο μάλιστα που το ΤΧΣ θα είχε σημαντικό ενδιαφέρον να έχει αυτή η κίνηση ολοκληρωθεί εδώ και μερικούς μήνες και να …μη τις προλάβει η τρέχουσα τραπεζική κρίση.
