Τελευταία οι αγορές γενικά θεωρούν ως δεδομένο ότι τα ελληνικά ομόλογα είναι το «καλύτερο φρούτο» στην αγορά, μιας και η επικείμενη αναβάθμιση σε investment grade έχει ήδη αρχίσει να «τιμολογείται». Παράγοντες της αγοράς στους οποίους απευθύνθηκε το Insider.gr υποστηρίζουν όμως ότι οι μικρότερες από τις ιταλικές αποδόσεις και τα spreads, δεν αντανακλούν το εύρος αυτής της τιμολόγησης όσο θα έπρεπε.
Και πόσο θα έπρεπε; Θα έπρεπε σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες όχι απλά να είναι 47 bp κάτω από τα ιταλικά, αλλά και πολύ πιο κοντά στα ισπανικά και πορτογαλικά ομόλογα. Με τα ισπανικά δεκαετή τα αντίστοιχα ελληνικά έχουν ένα θετικό spread 33 bp και με τα πορτογαλικά 63 bp. Πόσο θα έπρεπε να ήταν με δεδομένη πλέον την αναβάθμιση «πριν από το φθινόπωρο»; Σχεδόν στο επίπεδο των ισπανικών. Γιατί; Γιατί πέραν της επικείμενης αναβάθμισης, τα διαθέσιμα ελληνικά ομόλογα είναι τόσο λίγα, (φροντίζει γι’ αυτό ο ΟΔΔΗΧ), που «μόνο σε μπουτίκ τα βρίσκεις…» σύμφωνα με την φράση παράγοντα της αγοράς…
Όλα τα …μυστήρια της φύσης όμως έχουν την εξήγησή τους. Έτσι κι αυτή η «συγκρατημένη» βελτίωση τιμολόγησης των ελληνικών ομολόγων, σύμφωνα με το διάγραμμα που αφορά τις συνεχιζόμενες αγορές της ΕΚΤ μέσω του προγράμματος PSPP, έχει την δική της εξήγηση στην παρέμβαση της ΕΚΤ και τις «στρεβλώσεις» που αυτή προκαλεί στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, προκειμένου να αποφύγει τον κατακερματισμό της ευρωαγοράς ομολόγων. Δηλαδή την δημιουργία προϋποθέσεων για μία δεύτερη κρίση χρέους στην Ευρωζώνη τώρα που συνεχίζει την αύξηση των επιτοκίων και έχει αρχίσει παράλληλα την απόσυρση της ποσοτικής χαλάρωσης.
Με την διαφορά βέβαια ότι αντίθετα από την προηγούμενη δεκαετία όπως φαίνεται στο διάγραμμα, αλλά και στα αναλυτικά στοιχεία του report της ECB, αυτή την φορά η στήριξη φαίνεται να κατευθύνεται στα γαλλικά και στα ιταλικά κυρίως ομόλογα… Και εδώ τα νούμερα δεν είναι αστεία. Η Ιταλία μέσα στο 2023 πρέπει να αναχρηματοδοτήσει λήξεις και τόκους σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο ευρώ.
Αυτό έχει τερατώδη διαφορά από τα 10 περίπου δισ. ευρώ της Ελλάδας. Και κάθε ένα εκατοστό της μονάδας που ανεβαίνουν τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας ανοίγει και μία επιπλέον «πληγή» στα πλευρά της Ιταλίας και της ευρωζώνης.
Για πόσο θα μπορεί να το κάνει αυτό ακόμα η ΕΚΤ; Αυτό θα το κρίνει ο πληθωρισμός και η ύφεση τους επόμενους μήνες. Η Γερμανία είναι ήδη σε ύφεση (δύο συνεχή τρίμηνα) και ο πληθωρισμός, ο δομικός εξακολουθεί να «καίει». Το ίδιο συμβαίνει με τον πληθωρισμό στην Ιταλία και στην Γαλλία, όπου παράλληλα οι καταθέσεις μειώνονται στο τραπεζικό σύστημα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως φαίνεται ότι οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ μέσω του PSPP που αφορά τις αγορές χρέους διαβάθμισης investment grade, θα συνεχισθούν με στόχο στήριξης την Ιταλία και την Γαλλία.
Και η τιμολόγηση των ελληνικών ομολόγων θα συνεχίσει να βελτιώνεται συγκλίνοντας προς τα πορτογαλικά ομόλογα όσο πλησιάζει το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου…
