Τους πρώτους μήνες του επόμενου έτους θα τεθεί σε ισχύ το ρυθμιστικό πλαίσιο για το υδρογόνο, ανακοίνωσε ο Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, Γενικός Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων στο ΥΠΕΝ, σε συνέδριο του ΔΕΣΦΑ το οποίο πραγματοποιήθηκε χθες. Όπως πρόσθεσε, η Ομάδα Εργασίας που έχει συστήσει το ΥΠΕΝ βρίσκεται στο στάδιο ολοκλήρωσης του πλαισίου, το οποίο καλύπτει κάθε κρίκο της αλυσίδας αξίας που πρόκειται να αναπτυχθεί στη χώρα μας για το ανανεώσιμο αέριο.
Μιλώντας στο συνέδριο «Δίκτυα Υδρογόνου: Μετατρέποντας το Όραμα σε Δράση», ο κ. Αϊβαλιώτης πρόσθεσε πως παράλληλα η πολιτεία σχεδιάζει να στηρίξει χρηματοδοτικά πρότζεκτ «πράσινου» υδρογόνου, με κεφάλαια άνω των 50 εκατ. ευρώ μέσω του REPowerEU. Αν και τα κονδύλια αυτά προορίζονται είτε για «πράσινο» υδρογόνο είτε για βιοαέριο, το πλέον πιθανό είναι να αξιοποιηθούν για τη χρηματοδότηση του πρώτου ανανεώσιμου αερίου, για το οποίο υπάρχουν πιο ώριμα έργα.
Οι στόχοι του ΕΣΕΚ
Όπως τόνισε, το υδρογόνο αποτελεί οραματικό στοιχείο για την «πράσινη» μετάβαση και την απανθρακοποίηση, το οποίο κάποια στιγμή στο μέλλον θα αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα, που είναι υπεύθυνα για την κλιματική κρίση. «Σε απόλυτη σύμπνοια με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, η Ελλάδα αναγνωρίζει τον ρόλο του ανανεώσιμου αερίου, κάτι που δείχνει τόσο το Εθνικό Σχέδιο για το Κλίμα, όσο και οι εθνικές πολιτικές», πρόσθεσε.
Περιέγραψε τους στόχους που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Σχέδιο, το οποίο προβλέπει πως έως το 2030 θα έχουν αναπτυχθεί μονάδες παραγωγής (ηλεκτρόλυσης) ισχύος 1,7 GW, με το χαρτοφυλάκιο αυτό να αυξάνεται στα 30 GW μέχρι το 2050. Για την «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζεται ώστε το αέριο να είναι ανανεώσιμο, σημείωσε πως αυτή τη στιγμή η εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στη χώρα μας αγγίζει τα 11,5 GW, ενώ σε διάφορα στάδια αδειοδοτικής ωρίμανσης βρίσκονται έργα τα οποία φτάνουν τα 100 GW.
«Οι δυνατότητα από πλευράς διαθέσιμης ανανεώσιμης ενέργειας είναι δεδομένες, την ώρα που προς αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλουν και τα offshore αιολικά, όπως και οι διεθνείς διασυνδέσεις καθώς μεταφέρουν "πράσινη" ενέργεια. Οι προϋποθέσεις για τους στόχους του ΕΣΕΚ είναι εδώ», συμπλήρωσε.
«Σήματα» της αγοράς
«Ανοίγοντας» το συνέδριο, η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ, Μαρία Ρίτα Γκάλι, σημείωσε πως είναι κοινώς αποδεικτό ότι, για να δημιουργηθεί η οικονομία υδρογόνου, χρειάζονται σημαντικές και συντονισμένες προσπάθειες, οι οποίες χρειάζονται πολιτικές σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, που θα θέτουν σαφείς στόχους. Επίσης, είναι απαραίτητο να υπάρξουν σχήματα στήριξης.
Υπογράμμισε πως ήδη υπάρχουν σαφή «σήματα» της αγοράς τα οποία καταδεικνύουν τη σημασία που δίνει η Ευρώπη στον ρόλο του υδρογόνου στην ενεργειακή μετάβαση. Έκανε ιδιαίτερη μνεία στους στόχους που τίθενται στο πλαίσιο του REPowerEU, στον πρώτο διαγωνισμό που διεξήγαγε η Ε.Ε. για την προμήθεια ανανεώσιμου αερίου, αλλά και στους αντίστοιχους εθνικούς διαγωνισμούς που σχεδιάζουν κράτη-μέλη όπως η Γερμανία.
Παράλληλα, αρκετές χώρες έχουν ανακοινώσει μεγάλα «πακέτα» στήριξης, τη στιγμή που ήδη «τρέχει» το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα (IPCEI) Υδρογόνο. Όπως πρόσθεσε, ήδη δύο ελληνικά πρότζεκτ έχουν ενταχθεί στα ευρωπαϊκά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI), επομένως η Ελλάδα έχει μπει στον χάρτη.
Ελληνικό δίκτυο μεταφοράς Η2
Αναφέρθηκε στο σχέδιο για τη δημιουργία μίας «ραχοκοκαλιάς» αγωγών στη «Γηραιά Ήπειρο» οι οποίοι θα μεταφέρουν αποκλειστικά ανανεώσιμο αέριο. Στόχος είναι έως το 2040 η «ραχοκοκαλιά» αυτή να περιλαμβάνει 75.000 χιλιόμετρα αγωγών (κυρίως υφιστάμενων έργων στους οποίους θα γίνουν οι κατάλληλες μετατροπές) που θα εκτείνονται σε 28 χώρες.
«Φιλοδοξία μας είναι να προωθήσουμε την ανάπτυξη ενός ελληνικού δικτύου μεταφοράς υδρογόνου, το οποίο θα υλοποιηθεί μέσα στα επόμενα 15 χρόνια», συμπλήρωσε. Όπως εξήγησε μέρος του δικτύου θα είναι ο αγωγός προς τη Δυτική Μακεδονία (που βρίσκεται υπό κατασκευή) και το νέο τμήμα του ΕΣΦΑ Καρπερή – Κομοτηνή, με τα δύο έργα να σχεδιάζονται ώστε να είναι Hydrogen Ready.
Επίσης, το πρότζεκτ που ενέταξε ο ΔΕΣΦΑ στα PCI περιλαμβάνει ένας αγωγός ο οποίος θα διατρέχει κατακόρυφα την ελληνική επικράτεια. «Η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει ένα σύστημα μεταφοράς αποκλειστικά υδρογόνου. Χρειαζόμαστε ξεκάθαρη πολιτική και στόχους», κατέληξε.
