Τη συνεισφορά και επιρροή των DTCs στα κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών εξετάζει το ΚΕΠΕ, χρησιμοποιώντας υποθετικά σενάρια απόσβεσης του αποθέματος των DTCs σε συνδυασμό με πληρωμή μερισμάτων στους μετόχους των τραπεζών.
Στα βασικά συμπέρασματα της ανάλυσής του, το ΚΕΠΕ συνάγει:
- το πόσο καταλυτικός ήταν και είναι ο θεσμός των DTCs για τις ελληνικές τράπεζες, καθιστώντας το ελληνικό τραπεζικό σύστημα οιονεί δημόσιο (quasi-public), και
- η ιδιαίτερη προσοχή που πρέπει να δοθεί στα DTCs και στην αξιοποίηση της υψηλήςκερδοφορίας των πρόσφατων ετών προς απόσβεση των DTCs (βλ. σχετική σύσταση IMF, 2025).
Το ΚΕΠΕ επισημαίνει ότι «θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως «ευχή και κατάρα» ο θεσμός των DTCs, καθώς οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας είναι σε καλά επίπεδα, αλλά η ποιότητα των τραπεζικών κεφαλαίων παραμένει χαμηλή.
Με άλλα λόγια, χρειάζεται ισορροπία μεταξύ απόσβεσης DTCs και πληρωμής γαλαντόμων μερισμάτων, έτσι ώστε να θωρακιστούν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται οι ελληνικές τράπεζες εν μέσω αναταραχών των τεκτονικών πλακών στο παγκόσμιο γεωπολιτικό στερέωμα».
Σύμφωνα με δύο από τα υποθετικά σενάρια #3 και #4, τυχόν έκτακτη εισφορά το 2024:Q2 -ιδίως αν συνδυαστεί τεχνικά με επιπλέον απόσβεση των DTCs- θα μπορούσε να έχει ένα βραχυχρόνιο όφελος για την ελληνική κοινωνία, χωρίς όμως να έχει δοθεί ουσιαστική λύση στη μεγάλη διαφορά επιτοκίου μεταξύ δανείων και καταθέσεων που ταλανίζει καταναλωτές και επιχειρήσεις στην Ελλάδα (βλ. bankflation, πληθωρισμό της «τραπεζικής απληστίας») και έχοντας παράλληλα, ενδεχομένως, περάσει ανησυχητικό σήμα στη χρηματιστηριακή αγορά και στις αγορές τραπεζικών ομολόγων περί στρέβλωσης του -ήδη δαιδαλώδους- φορολογικού συστήματος της χώρας. Αντί για μία έκτακτη εισφορά, προτιμότερη θα ήταν η διενέργεια επιπλέον απόσβεσης των DTCs το 2024:Q2 με βάση τα κέρδη της περιόδου 2022:Q1-2024:Q2, έτσι ώστε να ενισχυθούν ποιοτικά οι τραπεζικοί δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας μέσω της μείωσης του αποθέματος των DTCs.
Τέλος, το ΚΕΠΕ επισημαίνει ότι «στηριζόμενοι στα υποθετικά σενάρια για το 2026:Q4, δηλαδή 2,5 χρόνια μετά τα τελευταία διαθέσιμα κοινά στοιχεία (2024:Q2) για τον αναβαλλόμενο φόρο, και τα συγκεντρωτικά χρηματοοικονομικά στοιχεία του ελληνικού τραπεζικού ιδρύματος από την ΤτΕ και τις συγκεντρωτικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις των σημαντικών-συστημικών τραπεζών από την ΕΚΤ, αναδύεται ότι το προτεινόμενο από τις ελληνικές συστημικές τράπεζες («BIG4») σχέδιο είναι, από τη μία πλευρά, προς τη σωστή κατεύθυνση και αμβλύνει το χρονίζον πρόβλημα του αναβαλλόμενου φόρου. Από την άλλη όμως, μέσα από μία πιο θαρραλέα αντιμετώπιση των DTCs, το πρόβλημα του αναβαλλόμενου φόρου θα αντιμετωπιζόταν πιο δραστικά και θα βελτιώνονταν ποιοτικώς ταχύτερα οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών συστημικών τραπεζών. Πιο συγκεκριμένα, έχοντας κατά νου τη βιώσιμη συνύπαρξη των Ελλήνων καταναλωτών και εγχώριων επιχειρήσεων, του τραπεζικού συστήματος και της οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας, οι BIG4 θα μπορούσαν να βελτιώσουν το πλάνο για μια επιταχυνόμενη απόσβεση των DTCs, ιδίως εάν οι οικονομικές εξελίξεις και διεθνείς συγκυρίες -με δεδομένο τον χαμηλό ανταγωνισμό και την υψηλή συγκέντρωση εγχώρια (βλ. bankflation, πληθωρισμό της «τραπεζικής απληστίας»)- συμβάλλουν σε
συνέχιση της υψηλής κερδοφορίας των ελληνικών τραπεζών τα επόμενα έτη, περιορίζοντας παράλληλα τον «ομφάλιο λώρο» κράτους-τραπεζών».
Δείτε την ανάλυση στη δεξιά στήλη «σχετικά αρχεία».
