«Κρίνοντας από τους τίτλους, δύσκολα θα μπορούσε να ήταν χειρότερο για την Ευρώπη. Με την έναρξη των συνομιλιών από πλευράς Ρωσίας για την Ουκρανία και την «επαναφορά» των σχέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και η ομάδα του ενίσχυσαν τη διαπραγματευτική θέση της Ρωσίας με τρεις βασικούς τρόπους:
- Η Ουκρανία δεν μπορεί να περιμένει να πάρει πίσω τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη της, σύμφωνα με την ομάδα των ΗΠΑ.
- Η Ουκρανία δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ στο άμεσο μέλλον.
- Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να επιστρέψει στο παγκόσμιο προσκήνιο με μια συνάντηση κορυφής με τον Τραμπ, καθώς είναι παρίας σε πολλά μέρη του κόσμου τα τελευταία τρία χρόνια», αναφέρουν οι αναλυτές της Berenberg, θεωρώντας πως η σχέση μεταξύ Τραμπ - Ουκρανίας ξεκινά αρκετά δυσάρεστα.
Για όλα όσα είναι δημοσίως γνωστά, η Ρωσία δεν έχει κάνει καμία παραχώρηση, ώστε να δώσει κάτι ως αντάλλαγμα. Την ίδια στιγμή, ο Τραμπ αμφισβήτησε τη νομιμότητα του δημοκρατικά εκλεγμένου Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι και κατηγόρησε την Ουκρανία ότι δεν ενέδωσε στις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του Πούτιν πριν από χρόνια. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται να έχει υποστηρίξει σχεδόν όλο το ψευδές ρωσικό αφήγημα για τον χειρότερο πόλεμο στην Ευρώπη από το 1945.
Το θλιβερό ξεκίνημα της προσπάθειας του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο δεν χρειάζεται να αποτελεί το τέλος της ιστορίας, σύμφωνα με την Berenberg. Στην Ουάσιγκτον μπορεί να επικρατούν ακόμα πιο ψύχραιμα μυαλά, καθώς δεν συμφωνούν όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι με το αφήγημα του Τραμπ. Και ακόμη και ο Τραμπ μπορεί να αλλάξει ρητορική αν η άλλη πλευρά πιέσει για άλλα πράγματα. «Θυμάστε πώς τελείωσε η διαμάχη με τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα στην πρώτη θητεία του Τραμπ;» αναφέρει η Berenberg.
Κλίση προς το θλιβερό σενάριο;
Ο οίκος έχει περιγράψει τρία σενάρια για τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. (1) Εάν ο Τραμπ πει στον Πούτιν ότι θα στείλει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία - εκτός εάν ο Πούτιν υπογράψει μια συμφωνία αποδεκτή για την Ουκρανία - η Ευρώπη θα είναι μεγάλος ωφελούμενος. (2) Ωστόσο, εάν ο Τραμπ μειώσει την αμερικανική βοήθεια προς το Κίεβο και η Ευρώπη δεν προχωρήσει στην πλήρη κάλυψη αυτού, η Ρωσία μπορεί να κερδίσει. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοκ σε όλη την Ευρώπη, να πυροδοτήσει ένα παιχνίδι κατηγοριών, να πυροδοτήσει μια ροή προσφύγων και να ενθαρρύνει τους φιλορώσους λαϊκιστές της Ευρώπης. Μπορεί να σπάει τη συνοχή της ΕΕ ακόμη περισσότερο από την κρίση του ευρώ το 2010-12. (3) Ο πόλεμος φθοράς μπορεί απλώς να συνεχιστεί, όπως συνέβη το 2024, με τη βοήθεια της Δύσης για την Ουκρανία που αποτρέπει μια ρωσική νίκη, αλλά δεν αναγκάζει τον Πούτιν να στείλει σήμα για ειρήνη. «Οι τελευταίες μέρες υποδηλώνουν ότι το θετικό πρώτο σενάριο έχει γίνει λιγότερο πιθανό, για να το θέσω ήπια», σχολιάζει ο Holger Schmieding επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου.
Τελικά, η Ευρώπη φταίει μόνο η ίδια για το χάος. «Ο Πούτιν διεξάγει πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος ενάντια σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία που υπερασπίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες και προσπαθεί να γίνει αποδεκτή στην ευρωπαϊκή επικρατούσα τάση. Η οικονομία της ΕΕ είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από τη ρωσική οικονομία. Εάν η Ευρώπη είχε συγκεντρώσει τα χρήματα, τη θέληση και το θάρρος για να στείλει τα ισχυρά όπλα μόλις τα χρειαζόταν η Ουκρανία (θυμηθείτε τις μεγάλες καθυστερήσεις στην παράδοση μαχητικών αεροσκαφών F16 και γερμανικών τανκς Leopard και την άρνηση αποστολής πυραύλων Taurus;), η ουκρανική θέση μπορεί να ήταν πολύ ισχυρότερη στο πεδίο της μάχης».
Ένα σωτήριο σοκ;
Από ευρωπαϊκή προοπτική, η μόνη θετική πτυχή που προκύπτει είναι ότι η μεγάλης κλίμακας επικύρωση της ρωσικής θέσης από τον Τραμπ και η ομιλία του Βανς υπέρ του AfD στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου το περασμένο Σαββατοκύριακο μπορεί τελικά να χρησιμεύσει ως σωτήριο σοκ.
Αυτό που πρέπει να κάνει η Ευρώπη – δηλαδή οι μεγαλύτερες χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Πολωνία και η Ισπανία, καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά – είναι προφανές. Πρέπει να βρουν γρήγορα δεκάδες δισ. ευρώ για να στηρίξουν την Ουκρανία. Ως μέρος της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής υποστήριξης, η Ουκρανία χρειάζεται πιο ισχυρά όπλα άμεσα. Και στις δύο περιπτώσεις, το γρήγορα σημαίνει πιθανώς εντός εβδομάδων παρά μηνών. Καθώς οι ΗΠΑ προφανώς δεν θέλουν να ενισχύσουν την ουκρανική θέση, η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα από μόνη της.