Πέρυσι, ο Ρίτσαρντ Λέρμερ αποφάσισε να επιτρέπει στους υπαλλήλους του να δουλεύουν τακτικά από το σπίτι. «Προσλαμβάνουμε ενήλικες, δεν θα πρέπει να είναι δεμένοι στα γραφεία τους πέντε ημέρες την εβδομάδα» λέει ο Λέρμερ, που διοικεί μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων με έδρα τη Νέα Υόρκη. «Πάντα υπέθετα ότι μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου από παντού, αρκεί να την κάνεις».
Όπως αποδείχθηκε, έκανε λάθος.
Οι υπάλληλοι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που παρουσιάστηκε. Ένας δεν ήταν διαθέσιμος για πολλές ώρες κάθε φορά. Άλλος δεν επικοινωνούσε καθόλου με τους συναδέλφους του στη διάρκεια της ημέρας, κάτι που ο Λέρμερ θεώρησε ύποπτο. Το τελειωτικό χτύπημα ήταν όταν κάποια αρνήθηκε να έρθει σε σύσκεψη γιατί είχε κανονίσει να πάει στα Χάμπτονς.
Ύστερα από 10 μήνες άλλαξε πολιτική και πλέον απαιτεί από όλους τους υπαλλήλους να έρχονται καθημερινά στο γραφείο.
Το ξανασκέφτονται
Αν και η εργασία από το σπίτι και, γενικότερα, εκτός γραφείου έχει ανθίσει τα τελευταία 20 χρόνια, πολλές εταιρείες το ξανασκέφτονται. Η ευέλικτη εργασία παραμένει δημοφιλής, αλλά οι περισσότεροι εργοδότες θέλουν τους εργαζόμενους στο γραφείο για κάποιο – αν όχι το μεγαλύτερο – διάστημα της ημέρας. Πάνω από το 60% των εταιρειών που περιλαμβάνονται σε φετινή έρευνα της Society of Human Resource Management δηλώνουν ότι επιτρέπουν κάποια μορφή εργασίας εκτός γραφείου, ποσοστό που το 1996 κυμαινόταν στο 20%. Ωστόσο το 77% των εταιρειών δεν αφήνουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν αποκλειστικά από το σπίτι. Οι περισσότεροι το επιτρέπουν κατά περίπτωση· αν κάποιος, για παράδειγμα, πρέπει να μείνει σπίτι γιατί περιμένει τον υδραυλικό ή τον κούριερ.
Η τεχνολογία έχει διευκολύνει πολύ την εργασία εκτός γραφείου για τους υπαλλήλους τα τελευταία 20 χρόνια, είτε πρόκειται για εφαρμογές chat είτε για εταιρικό λογισμικό. Η ευελιξία στο ωράριο θεωρείται μεγάλο πλεονέκτημα από τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα για τους γονείς. Οι εταιρείες το εκμεταλλεύτηκαν, προκειμένου να διατηρούν ικανοποιημένους τους υπαλλήλους και να μειώνουν τα λειτουργικά έξοδα.
Όμως πολλές εταιρείες οργανώνουν πλέον την εργασία με βάση ομάδες εργαζομένων, που αλλάζουν συνεχώς ανάλογα με το εκάστοτε αντικείμενο. Κάτι που απαιτεί ένα επίπεδο συνεργασίας που δεν είναι εφικτό χωρίς επαφή στον ίδιο χώρο.
Το παράδειγμα της IBM
Μία από αυτές τις εταιρείες είναι η IΒΜ. Ο τεχνολογικός κολοσσός ανακοίνωσε φέτος σε 2.000 εργαζόμενους στις ΗΠΑ ότι δεν θα μπορούν πλέον να εργάζονται από το σπίτι, και σε άλλους τόσους ότι θα πρέπει να έρχονται στα γραφεία τους συχνότερα. Ύστερα από 20 συνεχόμενα τρίμηνα μειωμένων εσόδων, η IBΜ ελπίζει ότι η επανένωση των υπαλλήλων της θα τους κάνει πιο γρήγορους, πιο δημιουργικούς και πιο παραγωγικούς. Βεβαίως, εξακολουθεί να προσφέρει διευκολύνσεις κατά περίπτωση.
«Η επιστροφή στο γραφείο είναι ιδιαίτερα θετικό αποτέλεσμα», λέει ο Λέρμερ για τη δική του εταιρεία. Οι συσκέψεις είναι πιο παραγωγικές και το ηθικό των εργαζομένων ανέβηκε. «Δεν πείραξε τους εργαζόμενους το ότι έχασαν την προηγούμενη ελευθερία τους. Οι πιο νέοι από αυτούς χρειάζονται οργάνωση. Άλλωστε πολλοί έχουν μικρά διαμερίσματα που δεν είναι το καλύτερο μέρος για εργασία». Πάντως εξακολουθεί να επιτρέπει ευελιξία στο ωράριο και τις Παρασκευές στέλνει τον κόσμο σπίτια του από τις 15:00.
«Πρέπει να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι», καταλήγει. «Αλλά η δουλειά από το σπίτι πρέπει να γίνεται κατά περίπτωση και όχι πολύ συχνά. Απλά δεν λειτουργεί».
