Ο σχεδιασμός της ευρωζώνης για την επομένη ημέρα από τη λήξη του τρίτου προγράμματος διάσωσης έχει αποκρυσταλλωθεί και το Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου απλά θα βάλει σε μια τάξη τα ζητήματα που θα διευθετηθούν έως το τέλος Ιουνίου.
Η Ελλάδα δεν θα λάβει επίσημη πιστοληπτική γραμμή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), καθώς δεν θα αιτηθεί κάτι τέτοιο.
Για την ασφαλή της έξοδο από το Μνημόνιο θα χρησιμοποιήσει το υπό διαμόρφωση κεφαλαιακό «μαξιλάρι ασφαλείας» το οποίο κτίζει με χρήματα από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017, με κεφάλαια που αντλούνται από τις εξόδους στις αγορές, αλλά και με χρήματα που θα λάβει από τον ESM ειδικά για το σκοπό αυτό.
Στόχος είναι το «μαξιλάρι ασφαλείας» να αγγίξει τα 16 δισ. ευρώ, προκειμένου η χώρα να έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει άνετα τις ανάγκες της για ολόκληρο το 2019 και μέρος του 2020. Με τα σημερινά δεδομένα αυτές θα διαμορφωθούν αθροιστικά λίγο κάτω από τα 19 δισ. ευρώ. Και θα μπορούν να καλυφθούν άνετα από τα πρωτογενή πλεονάσματα της διετίας (κοντά στα 14 δισ. ευρώ) και το «μαξιλάρι ασφαλείας».
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επικουρεί το σχηματισμό του μαξιλαριού ασφαλείας, καθώς τροποποίησε το «πλαφόν» χρέους που είχε θέσει στην Ελλάδα το καλοκαίρι, επιτρέποντας πλέον στο Ελληνικό Δημόσιο να έχει χρέος μεγαλύτερο των 325 δισ. ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό ποσό που έχει λαμβάνειν η Ελλάδα από τον ESM έως το τέλος του προγράμματος είναι 18,4 δισ. ευρώ, ενώ θα μείνουν αδιάθετα 27,4 δισ. ευρώ από τα 86 δισ. ευρώ του προγράμματος, η χρήση των οποίων θα αποφασιστεί στο τέλος Ιουνίου.
Προκειμένου να διευκολυνθεί η επάνοδος της Ελλάδος στις αγορές και η αναπτυξιακή της δυναμική θα προσδιοριστούν συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους οι οποίες όμως θα συνδεθούν με προϋποθέσεις. Η σχετική συζήτηση έχει ήδη αρχίσει εντός της Ευρωζώνης και μάλιστα το θέμα εξετάσθηκε χθες και προχθές σε Task Force των κρατών μελών στις Βρυξέλλες.
Οι παρεμβάσεις αυτές προβλέπουν την μερική αποπληρωμή δανείων του «επίσημου τομέα», ήτοι δανείων των κρατών της ευρωζώνης και του ΔΝΤ, την περαιτέρω εξομάλυνση των λήξεων των δανείων του EFSF, με επιμήκυνση της μέσης σταθμικής τους διάρκειας και τη χρήση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει το Ευρωσύστημα (SMP και ANFA) και τα οποία είχαν αγοραστεί από τις ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ΕΚΤ σε τιμές οπωσδήποτε χαμηλότερες της ονομαστικής τους αξίας.
Στόχος των παρεμβάσεων είναι να ενισχυθεί η βιωσιμότητα του χρέους και να διασφαλιστεί πως οι ετήσιες μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα παραμείνουν κάτω του 15% ως ποσοστό του ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
Γνώστες των συζητήσεων θεωρούν πως τόσο η αποτύπωση των παρεμβάσεων για το χρέος όσο και η ανακοίνωση των προϋποθέσεων που θα τις συνοδεύουν θα γίνουν κοντά στο τέλος του προγράμματος και αφού πρώτα θα έχει σχηματιστεί γερμανική κυβέρνηση.
