Τα ακροδεξιά κόμματα αποκτούν ισχυρή επιρροή στη χάραξη ευρωπαϊκής πολιτικής τα επόμενα πέντε χρόνια, αφού τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έδειξαν ότι το κοινοβουλευτικό τοπίο επανασχεδιάζεται. Τα κέρδη για το εθνικιστικό Κόμμα Ταυτότητας και Δημοκρατίας (ID) — και οι απώλειες για τους Πράσινους/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία — αφήνουν τα κεντρώα κόμματα αποδυναμωμένα στο Ευρωκοινοβούλιο των 720 εδρών.
Ενώ πράγματι, το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) κέρδισε τις περισσότερες κοινοβουλευτικές έδρες και διατηρεί την κυριαρχία του στα ευρωκοινοβουλευτικά έδρανα, ο κεντρώος συνασπισμός υπό την ηγεσία του εξαρτάται από την υποστήριξη των δεξιών Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) για την ψήφιση ορισμένων νόμων.
Η Αρμίδα φαν Ριζ, επικεφαλής ερευνήτρια για το Ευρωπαϊκό thinktank Chatham House μιλώντας στο CNBC επεσήμανε ότι η επιρροή της ακροδεξιάς ήταν «ήδη αισθητή» στην ΕΕ, αλλά πλέον οδηγεί σε περαιτέρω αλλαγές πολιτικής. Ειδικότερα, ο τομέας της μετανάστευσης παραμένει στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας, με τα δεξιά κόμματα να υποστηρίζουν την αυξημένη ασφάλεια των συνόρων και μια πιο σκληρή στάση για τις αφίξεις εκτός ΕΕ.
Ωστόσο, θα υπάρξουν σαφείς διαχωρισμοί μεταξύ Βορρά και Νότου ως προς την πιο αξιόπιστη στρατηγική. «Ενώ υπάρχει συναίνεση για την ανάγκη περιορισμού της μετανάστευσης από τρίτες χώρες στο μπλοκ, οι διαφωνίες σχετικά με τον μηχανισμό για να επιτευχθεί αυτό θα συνεχιστούν», ανέφεραν οι αναλυτές.
Παράλληλα, οι πολιτικές για το κλίμα, οι οποίες έχουν ήδη παραγκωνιστεί σχετικά εν μέσω της κρίσης με το αυξημένο κόστος ζωής και την αδύναμη οικονομική ανάπτυξη, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν περαιτέρω πιέσεις. Η θέσπιση της «Πράσινης Συμφωνίας» - το εμβληματικό πρόγραμμα της ΕΕ για την ουδετερότητα των εκπομπών άνθρακα - βρίσκεται τώρα σε «πραγματικό κίνδυνο», σύμφωνα με την φαν Ριζ.
Επίσης, η αγροτική πολιτική θα αποτελέσει προτεραιότητα για τα λαϊκιστικά κόμματα μετά από μια σειρά αγροτικών παρεμβάσεων σε μεγάλες χώρες της ΕΕ στις αρχές του έτους. Εν τω μεταξύ, τα σχέδια για την εφαρμογή απαγόρευσης της πώλησης νέων οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης έως το 2035 θα μπορούσαν επίσης να καταργηθούν, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Ακολούθως, η ευρωπαϊκή υποστήριξη για την Ουκρανία τίθεται εν αμφιβόλω, λόγω των ισχυρών δεσμών ορισμένων κρατών - μελών της ΕΕ με τη Ρωσία, ενώ το θέμα της ευρωπαϊκής άμυνας —και ο τρόπος χρηματοδότησής της— θα είναι ένα καυτό θέμα, ιδιαίτερα εν μέσω συζητήσεων για έναν κοινό αμυντικό προϋπολογισμό της ΕΕ.
«Μερικά από τα ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα της Ευρώπης έχουν στενούς δεσμούς με τη Ρωσία και την Κίνα, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να τους κάνει να εμποδίσουν περισσότερες αμυντικές δαπάνες», έγραψαν αναλυτές της Citi. «Αλλά είναι επίσης αντίθετοι στην αμερικανική επιρροή στην Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε να τους κάνει να υποστηρίξουν μια πιο εστιασμένη ευρωπαϊκή αμυντική αρχιτεκτονική» συμπλήρωσαν.
Από την άλλη, η βιομηχανική προσέγγιση της ΕΕ θα μπορούσε να αλλάξει εν μέσω του πολέμου δασμών μεταξύ ΗΠΑ - Κίνας, ενώ και η Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να αντιμετωπίσει περαιτέρω πισωγυρίσματα λόγω της εντονότερης ευρωσκεπτικιστικής παρουσίας πια στο Ευρωκοινοβούλιο.
«Η αδύναμη πολιτική βούληση και η εθνικιστική στροφή σε πολλά κράτη μέλη πιθανότατα θα εμποδίσουν την αποδοχή νέων μελών κατά τη διάρκεια της θητείας της επόμενης Επιτροπής. Αυτό, σε συνδυασμό με την αργή πρόοδο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με όλα τα υποψήφια κράτη, σημαίνει ότι η ΕΕ αναμένεται να παραμείνει ένα μπλοκ 27 μελών έως το 2029», επισημαίνουν διεθνολόγοι.
Σε κάθε περίπτωση, παραμένει ασαφές πόσο επιτυχημένη θα είναι η δημιουργία μιας συνεκτικής ακροδεξιάς παράταξης για τη διαμόρφωση πολιτικής. «Οι εσωτερικές διαμάχες θα μπορούσαν να εμποδίσουν τα λαϊκιστικά κόμματα να κεφαλαιοποιήσουν στο έπακρον τα εκλογικά τους οφέλη για τη χάραξη πολιτικής. Εξαρτάται εν μέρει από την ακροδεξιά και τον βαθμό στον οποίο μπορούν να οργανωθούν για να αυξήσουν την επιρροή τους», παρατηρεί η Berenberg.
