H χθεσινή μέρα ήταν αφιερωμένη στην τελετή ορκωμοσίας των νέων υπουργών, αλλά και στις τελετές παράδοσης-παραλαβής στα υπουργεία, με τα φώτα της δημοσιότητας να πέφτουν πρωτίστως στο υπουργείο Άμυνας και εν συνεχεία στο υπουργείο Ανάπτυξης, όπου είχαμε και τις δύο βασικότερες αλλαγές σκυτάλης.
Πλέον, όμως, η μέρα των τελετών ανήκει στο παρελθόν και οι υπουργοί καλούνται να ενσωματωθούν άμεσα στο κυβερνητικό σχήμα και να ανταποκριθούν στο έργο που τους έχει ανατεθεί. Αρκετοί ξεκινούν άμεσα με σαφές job description και γνώση του αντικειμένου, όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Δραγασάκης ή ο Δημήτρης Βίτσας, ενώ ξένο δεν είναι το αντικείμενο και για τον νέο υφυπουργό Εργασίας Νάσο Ηλιόπουλο.
Από την ώρα της ανακοίνωσης των περιορισμένων αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα, πάντως, η συζήτηση που έχει ξεκινήσει έχει να κάνει με το πόσο μακροπρόθεσμο χαρακτήρα έχει το εν λόγω κυβερνητικό σχήμα. Με δεδομένο το ότι ο κ Τσίπρας δεν αξιοποίησε το momentum, ώστε να κάνει ευρείες αλλαγές, αλλά και ότι το πρόγραμμα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας κρατά ένα ακόμα χαρτί στα χέρια του, αυτό ενός ανασχηματισμού μετά το τυπικό τέλος του προγράμματος, ιδίως εφόσον αποφασίσει να μην παίξει το χαρτί των εκλογών το φθινόπωρο του 2018 και εμμείνει σε αυτό που δημοσίως λέει για κάλπες το 2019.
Το αν θα υπάρξει «εκλογικός ανασχηματισμός» ή αν, εν τέλει, η κυβέρνηση θα πάει με το υφιστάμενο σχήμα σε κάλπες, είναι ακόμα ανοιχτό για έναν κυρίαρχο λόγο: η επόμενη μέρα του προγράμματος είναι ακόμα ανοιχτή, ενώ από όλο και περισσότερους παράγοντες από το μέτωπο των εταίρων υπάρχει πίεση η ελληνική κυβέρνηση να σκεφτεί την εναλλακτική μιας προληπτικής γραμμής πίστωσης. Σύμμαχος της χώρας μας σε αυτό το power game που έχει ξεκινήσει να αχνοφαίνεται είναι η Κομισιόν, η οποία είναι υπεύθυνη για την πολιτική διαχείριση της επόμενης μέρας και γνωρίζει ότι μια προληπτική γραμμή είναι αντιδημοφιλής σε κράτη-μέλη, ιδίως του Βορρά. Από την άλλη, τα όσα λέει ο Γιάννης Στουρνάρας όλο το τελευταίο διάστημα δεν είναι ερήμην του Μάριο Ντράγκι, ενώ και το ΔΝΤ είναι επιφυλακτικό για τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να είναι απολύτως αξιόχρεη, εφόσον δεν έχει βρεθεί οριστική λύση για το χρέος. Κατά τις πληροφορίες του Insider.gr, δε, σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται και σοβαρές εγχώριες τραπεζικές πηγές.
Φυσικά, η επόμενη μέρα του προγράμματος, η ένταση της εποπτείας, το δημοσιονομικό περιθώριο, αλλά και το εύρος των παρεμβάσεων για το χρέος είναι παράμετροι που δεν έχουν κριθεί ακόμα, με αρμόδιες πηγές να εκτιμούν ότι θα υπάρχει σαφέστερη εικόνα μετά το Πάσχα και σε κάθε περίπτωση προς το τέλος της άνοιξης. Τότε, όλοι οι παίκτες θα έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους και θα υπάρχει πιο καθαρή εικόνα. Τότε, δε, θα είναι σε θέση και ο κ. Τσίπρας να γνωρίζει, αν θα είναι σε θέση να παίξει το χαρτί του ανασχηματισμού επανεκκίνησης.
Ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα του κ. Τσίπρα, όμως, με το βλέμμα και στις κάλπες, θα είναι, αν μπορεί να κάνει έναν ανασχηματισμό με πραγματικά ανοίγματα, ιδίως από τη στιγμή που εικάζεται ότι ο πολιτικός γάμος με τους ΑΝΕΛ οδεύει προς λύση. Ο πρωθυπουργός επεχείρησε να προσεγγίσει, κατά συγκλίνουσες πληροφορίες, τον εμβληματικό υπουργό του ΠΑΣΟΚ για το μεταρρυθμιστικό μέτωπο, Σταύρο Μπένο, εισπράττοντας όμως μια σαφή άρνηση. Αντ’ αυτού, περιορίστηκε στην ένταξη του Φώτη Κουβέλη ως πιο κεντρώα νότα αυτού του υπουργικού σχήματος. Μένει να φανεί αν, δεδομένων και των συνθηκών στο άμεσο μέλλον, ο κ. Τσίπρας θα διαθέτει πολιτικά θέλγητρα και για στελέχη εκτός των τειχών του ΣΥΡΙΖΑ ή αν θα αναγκαστεί εκ νέου να στρέψει το βλέμμα του στον περιορισμένο πάγκο του ΣΥΡΙΖΑ.
