«Φαντάζεσαι τι έχει να γίνει, όταν το καταλάβουν;»

«Όπως συνήθως τέτοιο καιρό, το λέτε και στην αρθρογραφία σας άλλωστε, οι αγρότες κατεβαίνουν στα μπλόκα και συνήθως διαβάζουμε πέρα από τα τις καταγγελίες για τις καθυστερήσεις στην εκταμίευση των αποζημιώσεων και μία σειρά άλλα αιτήματα. Που όμως όλοι τα ξεχνάμε μέχρι να τα ξαναδιαβάσουμε σχεδόν απαράλλακτα την επόμενη χρονιά… Έτσι δεν είναι;».

Το κλασικό πλέον mail που προς στιγμήν νόμισα ότι ήταν από τον κ. Χ, είχε άλλον αποστολέα.

Ήταν ο κ. Ψ αυτή την φορά, που θεώρησε ότι κακώς υποτιμούμε όσο αφορά την επικαιρότητα τα όσα συμβαίνουν στον αγροτικό κόσμο, γιατί τίποτα δεν είναι το ίδιο μ’ αυτά που έχουμε συνηθίσει να γίνονται κάθε χρόνο τέτοιο καιρό.

Το σημείωμά του ήταν μακροσκελές και δεν θα το μεταφέρω ολόκληρο για να μη κουράσω τους αναγνώστες.

Το κομμάτι που θα παραλείψω αφορά τον μηχανισμό μεταφοράς του πληθωρισμού τιμών από το φυσικό αέριο στα λιπάσματα αλλά και στην συνολική παραγωγική διαδικασία.

Λίγο πολύ γι' αυτά, τόσο το Οικονογράφημα όσο και η σχετική αρθρογραφία στο Insider.gr, έχουν προειδοποιήσει από τον περασμένο Ιούνιο και έχουν εξηγήσει το πως μετακινείται ο πληθωρισμός από την ενέργεια στην αγροτική παραγωγή και πως ήδη αυτή η διαδικασία έχει δρομολογήσει δύο τουλάχιστον ανοδικούς κύκλους στις τιμές των τροφίμων μέχρι σήμερα.

Το σημείωμα όμως του κ. Ψ συνέχιζε με μία μάλλον άγνωστη ή τουλάχιστον υποτιμημένη πλευρά του αγροτικού προβλήματος που δεν έχει τίποτα το προσωρινό και δεν εξαρτάται από τις συνέπειες της πανδημίας. Ιδού λοιπόν η συνέχεια.

«Πέρα απ’ όλα αυτά φίλτατε νομίζω ότι έχετε παραβλέψει μία πλευρά του αγροτικού προβλήματος, που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική και με …ουρές των οποίων η ζημιά έρχεται, αλλά δεν έχει γίνει αντιληπτή ακόμα.

Μιλάω για την «πράσινη συμφωνία» και την περιβόητη καμπάνια της ευρωπαϊκής κοινής αγροτικής πολιτικής που τιτλοφορείται «από τον χωράφι στο πιρούνι»…, ήτοι η προσαρμογή της αγροτικής πολιτικής στην επίτευξη των στόχων δραστικής μείωσης εκπομπών διοξιδίου του άνθρακος μέχρι το 2030.

Με άλλα λόγια στα επόμενα οκτώ χρόνια!

Αυτός ο σχεδιασμός κωδικοποιείτε αν δεν γνωρίζεις σε πέντε σημεία που πρέπει να εφαρμοσθούν στην γεωργική παραγωγή επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Ήτοι:

• Μείωση στη χρήση λιπασμάτων κατά 20% σε σχέση με το σήμερα.
• Μείωση της χρήσης και του κινδύνου φυτοφαρμάκων κατά 50% σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2015-17.
• Αύξηση της καλλιεργούμενης έκτασης με βιολογικές μεθόδους από το σημερινό 8% - 9% σε 25% των συνολικών καλλιεργούμενων εκτάσεων.
• Βελτίωση της καλής μεταχείρισης των ζώων
• Διακράτηση του 10% της Χρήσιμης Αγροτικής Γης σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την στήριξη της βιοποικιλότητας και των στοιχείων του φυσικού τοπίου.

Υποθέτω ότι όταν ακούει κανείς όλα αυτά και δεν έχει δει από κοντά «τι σημαίνει γεωργική παραγωγή» αισθάνεται... όμορφα.

Και γω κάπως έτσι θα το έλεγα, αλλά τυχαίνει όπως γνωρίζεις να εμπλέκομαι ακόμα στην ηλικία μου με καλλιέργειες στην Βοιωτία. Σου λέω λοιπόν ότι το να επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε αυτό το σχεδιασμό στα μέρη μας θα ισοδυναμούσε με …τηλεμεταφορά σε άλλο πλανήτη. Αλλά άσε με εμένα και τους όμοιούς μου, πες πως ήμαστε παλιοί και δεν καταλαβαίνουμε.

Να σου αναφέρω εδώ πως σχολιάζουν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας μεταβολής στην αγροτική παραγωγή της Ευρώπης οι ίδιοι οι άνθρωποι της Κομισιόν, αυτοί που κάθονται στα διπλανά γραφεία με αυτούς που έκαναν τον σχεδιασμό του «από το χωράφι στο πιρούνι».

Μιλάω για το JRC της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ή ακόμα και για ανάλογες πανεπιστημιακές μελέτες που ακολούθησαν. Το συμπέρασμά τους ούτε λίγο ούτε πολύ είναι ότι αν εφαρμοσθεί η πολιτική αυτή θα πρέπει να περιμένουμε μία μείωση της αγροτικής παραγωγής έως και 15% σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα, μείωση των εξαγωγών, αύξηση των εισαγωγών και βέβαια αύξηση των τιμών κατά μέσο όρο 10%...

Σκέψου λοιπόν σε ένα οικονομικό περιβάλλον σαν το σημερινό, με την κακοσχεδιασμένη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια να κοστίζει … ο κούκος αηδόνι, να πρέπει να ταυτόχρονα να σπρώξουμε και την «πράσινη συμφωνία» που έχει ετοιμάσει η Κομισιόν.

Θα ήθελες να ήσουνα από μία μεριά όταν αυτά θα επιχειρήσουν να τα τρέξουν στην εγχώρια αγροτιά; Ειλικρινά θα ήθελες;…Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω…».

Γ. Αγγέλης