Ροή
Ο Γιώργος Π. Αποστολόπουλος, Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Μέλος Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝ.ΑΛ., Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων και πρώην αντιδήμαρχος Πρασίνου και Προστασίας Ζώων, μιλάει στο Insider.gr για τα προβλήματα που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των Αθηναίων, εξηγεί πώς αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και δυναμιτίζουν τις πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης και καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής ενώ παρουσιάζει αναλυτικά ένα συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής το οποίο θα αναβαθμίσει τη ζωή στην πόλη. Όπως σημειώνει, Αθήνα δεν είναι μόνο το κέντρο και οι πολιτικές πρέπει να εφαρμοστούν σε όλα τα οικοδομικά τετράγωνα και σε όλες τις γειτονιές με συγκεκριμένες δράσεις για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, την βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών, τις παρεμβάσεις για χώρους πρασίνου και παιδικές χαρές και την ανάληψη δράσης για τα εγκαταλελειμμένα κτίρια. Προβλήματα όπως τα ακατάλληλα για χρήση κτίρια και τα σπασμένα πεζοδρόμια τα οποία προκαλούν εκατοντάδες ατυχήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένες δράσεις ενώ εναλλακτικές υπάρχουν και για τον «Μεγάλο Περίπατο». Ο Γιώργος Π. Αποστολόπουλος υπήρξε ένας από τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν το άνοιγμα της οδού Ηρώδου του Αττικού αλλά και τη βελτίωση των συνθηκών σε πολλές «προβληματικές» γειτονιές της Αθήνας, θέματα τα οποία αναλύει στη συνέντευξη που παραχωρεί στο Insider.gr, ενώ μιλάει και για το μέλλον της Κεντροαριστεράς με αφορμή τη νέα ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ.
Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Γιώργος Π. Αποστολόπουλος στο Insider.gr:
Κύριε Αποστολόπουλε είστε ένας από τους ανθρώπους που έδωσαν μάχη για το άνοιγμα της οδού Ηρώδου του Αττικού, κάτι που τελικά έγινε δίνοντας τέλος στην ταλαιπωρία των Ελλήνων πολιτών.
Από το 2008 μέχρι σήμερα δίνω έναν συνεχή αγώνα για να παραμένει ανοιχτή η Ηρώδου Αττικού, ο "δρόμος της Δημοκρατίας".
Θέλω να είμαι ειλικρινής. Ήταν ένα από τα μέτρα στο Κέντρο της πόλης που αποδεικνύουν πόσο εκτός πραγματικότητας είναι αρκετοί από αυτούς που κατέχουν εξουσία. Είναι δυνατόν να κλείνεις για τους πολίτες έναν δρόμο που βρίσκεται στην καλύτερα φυλασσόμενη περιοχή της Ελλάδας και ταυτίζεται με τις δημοκρατικές λειτουργίες; Θυμάμαι με δέος τις "κλούβες" να παρκάρουν χιαστί στην άσφαλτο. Το γεγονός θυμίζει άλλες, αλήστου μνήμης εποχές όταν αυταρχικά καθεστώτα φοβούνταν τις αντιδράσεις των καταπιεσμένων Ελλήνων.
Το "θέατρο του παραλόγου" συνεχίστηκε όταν ο νυν Δήμαρχος επέλεξε να περιλάβει και αυτόν το δρόμο στο σχεδιασμό για το "Μεγάλο περίπατο" προκειμένου να μονιμοποιήσει το κλείσιμο. Θυμάμαι ότι στο Δημοτικό Συμβούλιο παρά το γεγονός ότι είδα με ανοιχτό πνεύμα το συνολικό σχέδιο, έφερα σοβαρές αντιρρήσεις για την Πανεπιστημίου και την Ηρώδου Αττικού με τις αιρέσεις που έθεσα. Βεβαίως το πρόβλημα δεν είχε μόνο συμβολικό χαρακτήρα. Χιλιάδες αυτοκίνητα εγκλωβίζονταν και έκαναν κύκλους χιλιομέτρων ρυπαίνοντας και το περιβάλλον. Έτσι αποφάσισα να "σηκώσω" το θέμα τόσο στα ΜΜΕ όσο και στα social media με εβδομαδιαίο "επικοινωνιακό βομβαρδισμό". Κάποιος από τους ενοίκους του Μαξίμου εντόπισε την πολιτική ζημία που είχε προκληθεί και έτσι ο Πρωθυπουργός αποφάσισε τη διάνοιξη που εύχομαι να μην είναι προσωρινή όπως παλαιότερα.
Ελπίζω το Μαξίμου να συνεχίζει να με παρακολουθεί και για άλλα θέματα όπως αυτά που αφορούν τα λάθη για την πανδημία, το "Μεγάλο περίπατο", το Περιβάλλον, την ασφάλεια στις γειτονιές, τα Εθνικά θέματα και ιδίως την πόλη μας, την αδικημένη Αθήνα. Ο λόγος μου είναι συχνά οξύς γιατί μόνο έτσι σε υπολογίζουν στην Ελλάδα...
Αν σας ζητούσε κάποιος να κάνετε τρεις βασικές κατά προτεραιότητα παρεμβάσεις στην Αθήνα, ποιες θα ήταν αυτές και γιατί;
Η Αθήνα είναι μία πόλη που πλέον χρειάζεται παρεμβάσεις ριζοσπαστικές, ουσιαστικές και άμεσες. Μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει. Οι προτεραιότητές μου θα είχαν να κάνουν πρωτίστως με πολύ βασικές ανάγκες των κατοίκων. Θα μπορούσα να αναφέρω πλήθος εφαρμόσιμων ιδεών που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αλλαγή της ζωής μας.
Οι τρεις ωστόσο που θα επέλεγα κατά προτεραιότητα είναι:
-Οργανωμένη παρέμβαση στην Καθημερινότητα. Με δράσεις ανά πολεοδομικό τετράγωνο και από γειτονιά σε γειτονιά, με σκοπό καλύτερη καθαριότητα, ενίσχυση φωτισμού, επισκευές πεζοδρομίων, φυτεύσεις δέντρων, καθαρισμό tag, αποφράξεις φρεατίων, ανακατασκευές σχολείων, αξιοποίηση εγκαταλειμμένων κτιρίων και εν γένει αναβάθμιση υποδομών και υπηρεσιών. Δηλαδή, μαζικές «πινελιές» αναζωογόνησης στο ρημαγμένο «καμβά» της πόλης.
-Αποτελεσματική δράση απέναντι στην εγκληματικότητα, στα ναρκωτικά, στο μεταναστευτικό. Η πόλη μας δεν μπορεί πλέον να αποδέχεται το ρόλο «σάκου του μποξ» ούτε να είναι πεδίο δόξας για το lifestyle ή για ευκαιριακές συγγενικές επιλογές. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την άσκηση πραγματικής πολιτικής πίεσης στην εκάστοτε κεντρική Κυβέρνηση προκειμένου να διαφοροποιήσει την απαξιωτική συμπεριφορά της απέναντι στη μισή Ελλάδα που αντιπροσωπεύει η Αθήνα. Η Πολιτεία οφείλει σεβασμό.
-Τροποποίηση και βελτίωση των κυκλοφοριακών συνθηκών σε όλη την έκταση του Δήμου. Οι ατυχείς επιλογές της σημερινής Δημοτικής αρχής ζημιώνουν την Αθηναϊκή ιστορία, τη λειτουργικότητα και το Περιβάλλον. Οραματίζομαι μία Αθήνα όπου η συνεργασία με τους ειδικούς θα αλλάξει τον κυκλοφοριακό χάρτη με τρόπο ολιστικό και όχι αποσπασματικά.
Η αλλαγή των κυκλοφοριακών δεδομένων πρέπει να αφορά τόσο το Κέντρο όσο και τις γειτονιές. Να συνδέεται με την διευκόλυνση των πολιτών, την ευημερία, το περιβάλλον, την ιστορικότητα, την ανάπτυξη και τον τουρισμό. Εμβληματικοί δρόμοι όπως η Ιερά οδός, η Αχαρνών, η Πατησίων, η Λιοσίων, η Πειραιώς, η Δροσοπούλου, η Φιλολάου, η Πανόρμου, η Μιχαλακοπούλου, η Μάρνη, η Βεΐκου, η Χαριλάου Τρικούπη, η Στουρνάρη, η Μιχαήλ Βόδα, η Τριών Ιεραρχών, η Λένορμαν, η Αγίου Μελετίου, η Ιωαννίνων, η Κωνσταντινουπόλεως, η Ιαλέμου και αρκετοί άλλοι, δεν γίνεται να βρίσκονται στο περιθώριο.
Πρόσφατα εκφράσατε κάποιες ανησυχίες για τον Εθνικό Κήπο. Εκτός από τον Εθνικό Κήπο, από την μέχρι τώρα εμπειρία σας, έχετε εικόνα για ποιο λόγο βλέπουμε γύρω μας τόσες παρατημένες παιδικές χαρές; (και η παιδική χαρά που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον Εθνικό Κήπο, στο Ζάππειο είχε μείνει κλειστή για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρελθόν)
Ο Εθνικός Κήπος είναι ένας πανέμορφος ιστορικός χώρος με σημαντική περιβαλλοντική αξία. Είναι αδιανόητο τα έργα που γίνονται να καθυστερούν και να δημιουργείται πρόβλημα στο ευαίσθητο οικοσύστημα. Είχα εκφράσει στο παρελθόν διαφορετικές απόψεις τόσο για το υλικό επίστρωσης των χωμάτινων διαδρομών όσο και για τον άχρηστο νυχτερινό φωτισμό που ενδέχεται να διαταράξει τις ευαίσθητες οικολογικές ισορροπίες. Στην Αθήνα ωστόσο δεν υπάρχουν μόνο ο Κήπος ή το Ζάππειο. Η εγκατάλειψη σε άλλα πάρκα είναι έντονη.
Στην πόλη μας βρίσκονται και ο Λυκαβηττός, ο Φιλοπάππου, το άλσος Ιλισίων, το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, ο λόφος της Αλεπότρυπας, ο λόφος της Γκράβας, ο λόφος Στρέφη, το άλσος Παγκρατίου, ο λόφος του Αγίου Ιωάννου στο Νέο Κόσμου, το πάρκο Άτλας στα Σεπόλια, το άλσος Γιαλούρου στο Πολύγωνο, το ρέμα του Ποδονίφτη, το πάρκο Βασίλη Αυλωνίτη στη Ριζούπολη και δεκάδες άλλοι πράσινοι χώροι. Σχεδόν όλοι ρημάζουν. Στο Πεδίον του Άρεως επίσης που ανήκει στην Περιφέρεια, είναι πολλά αυτά που πρέπει ακόμα να γίνουν.
Η παιδική χαρά στο Ζάππειο δεν ανήκει στο Δήμο. Για όποιο λόγο και αν έκλεισε, βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Γειτνιάζει όμως με τον Εθνικό Κήπο και προφανώς ακολουθεί τον κανόνα ότι οι τελικά οι Κυβερνώντες νοιάζονται μόνο για τη γειτονιά τους.
Στις υπόλοιπες παιδικές χαρές τα προβλήματα είναι κραυγαλέα. Ένας είναι ο λόγος: Η αδιαφορία των Δημάρχων. Ακόμα και όταν επισκευάζονται, εάν δεν υπάρχει φύλαξη και συντήρηση, κάνεις μία «τρύπα στο νερό». Η σύγκριση εξάλλου με τις παιδικές χαρές των άλλων δήμων του λεκανοπεδίου είναι ενδεικτική για την απογοητευτική πραγματικότητα της Αθήνας. Τελικά ποιος σκέφτεται τα χιλιάδες παιδάκια που ζουν εγκλωβισμένα στις πολυκατοικίες;
Παραμένοντας στην ποιότητα ζωής των Αθηναίων, με αφορμή το θέμα για τα Κουντουριώτικα στους Αμπελόκηπους αλλά και την εικόνα που παρουσιάζουν πολλές γειτονιές της Αθήνας όπου τα πεζοδρόμια είναι σε κακή κατάσταση με αποτέλεσμα να καθίστανται επικίνδυνα, θεωρείτε ότι η λύση στο πρόβλημα είναι θέμα κονδυλίων ή διαχείρισης; Υπάρχουν τα κονδύλια για να γίνουν πιο βιώσιμες και ασφαλείς οι γειτονιές της Αθήνας; Καθώς όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, Αθήνα δεν είναι μόνο το Σύνταγμα, η Πανεπιστημίου ή ο Μεγάλος Περίπατος…
Όπως ανέφερα, δυστυχώς η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι Αθήνα είναι μόνο το Σύνταγμα, η Πανεπιστημίου, η Ηρώδου Αττικού, η Ρηγίλλης, ο Εθνικός κήπος και η Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ως εκεί. Λίγα μόλις τετράγωνα πιο πέρα, τα Κουντουριώτικα, οι Αμπελόκηποι, τα Εξάρχεια, η Νεάπολη, ο Νέος Κόσμος, ακόμα και το Κουκάκη, η Πλάκα, το Παγκράτι και το Κολωνάκι, ρημάζουν. Για να μην αναφερθώ στις υπόλοιπες ξεχασμένες περιοχές.
Όσο αφορά στα πεζοδρόμια, αυτά παραμένουν πολύ επικίνδυνα. Γνωρίζετε πόσα ατυχήματα συμβαίνουν διαρκώς; Η αποκλειστική ευθύνη για την επισκευή τους πρέπει να ξαναγυρίσει στους Δήμους. Είναι παράδοξο η νομοθεσία να εμπλέκει ιδιώτες, όμορους ιδιοκτήτες και πολυκατοικίες για την επισκευή δημοσίων υποδομών. Αυτό απλά συμφέρει κάποιους Δημάρχους. Κονδύλια φυσικά και υπάρχουν. Κατασπαταλώνται ωστόσο σε κάθε είδους άχρηστες δράσεις, εκδηλώσεις και αμφιλεγόμενα έργα. Όσο για τη διαχείριση, δεν είναι εύκολο να σχολιάσεις κάτι ανύπαρκτο.
Έχετε κάποια αντιπρόταση για τον Μεγάλο Περίπατο;
Ασφαλώς. Θα κρατούσα μόνο την ανάπλαση της Ερμού. Μετά και τα αποτυχημένα πειράματα, θα καταργούσα τις υπόλοιπες υποτιθέμενες αναπλάσεις. Θα έστρεφα το ενδιαφέρον μου στη Σταδίου, στην Ιερά Οδό και στη Λιοσίων, επιλέγοντας συγχρόνως έναν κεντρικό άξονα ανά Δημοτική Κοινότητα.
Αμέσως μετά, θα επεδίωκα την κατάργηση της διαδρομής του τραμ από το σταθμό του Φιξ έως το Σύνταγμα αφού υπάρχει η ίδια διαδρομή του μετρό υπογείως. Θα πρότεινα τη διάνοιξη του ποταμού Ιλισού που περνάει κάτω από τη διαδρομή του τραμ στην Καλλιρρόης ως ιστορικό, τουριστικό και περιβαλλοντικό τοπόσημο και θα στήριζα τις επεκτάσεις του μετρό. Θα ακολουθούσαν κατεδαφίσεις κτιρίων για δημιουργία νέων χώρων πρασίνου και πολλά άλλα.
Όλα αυτά είναι εφαρμόσιμα καθώς τα βλέπουμε να συμβαίνουν σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχατε αναδείξει το θέμα της καταλληλότητας κάποιων κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας για τη στέγαση υπηρεσιών προσχολικής αγωγής…
Αλίμονο σε όσους επιδιώκουν την «επέκταση» της παιδείας χωρίς να έχουν περάσει από τη Δημόσια Παιδεία. Την ευθύνη για την εγκατάσταση τριτοκοσμικών κοντέινερ στην πόλη και τον αφανισμό χώρων πρασίνου και σχολικών προαυλίων τη φέρουν σε μεγάλο βαθμό η σημερινή Κυβέρνηση και ο Δήμαρχος. Είναι αυτή η εμμονικότητα που διέπει τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη στη χώρα μας (τελείως αντίθετη από τη νοοτροπία των Ευρωπαίων φιλελευθέρων). Βεβαίως σοβαρές ευθύνες έχουν και η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η προηγούμενη Δημοτική αρχή. Όπως και να έχει όμως η τωρινοί Κυβερνώντες υλοποιούν βεβιασμένα και λανθασμένα το συγκεκριμένο σχέδιο.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το κέντρο της Αθήνας δεν έχει «καθαρίσει»; Τι προτείνετε για τα Εξάρχεια αλλά και για τα κέντρα φιλοξενίας του δήμου;
Αν και δεν αποδέχομαι την έκφραση «καθαρίσει» όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους, η κατάσταση στο Κέντρο της πόλης έχει χειροτερεύσει. Το ίδιο και στις γειτονιές. Η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, η πορνεία, οι εξαθλιωμένοι άστεγοι και μετανάστες, τα παράνομα παζάρια και οι στρωματσάδες εξαπλώνονται συνεχώς, σε αντίθεση με το «ροζ συννεφάκι» των ανάλαφρων δημοτικών εκδηλώσεων.
Μεμονωμένα στα Εξάρχεια και στο Πεδίον του Άρεως υπάρχει κάποια βελτίωση. Εντούτοις ακόμα και εκεί τα πράγματα δεν έχουν ομαλοποιηθεί τελείως και συμβαίνουν γεγονότα που αποδεικνύουν τον κίνδυνο επιστροφής στην προτέρα κατάσταση.
Οι προτάσεις μου για τα Εξάρχεια είναι διαχρονικές: Επανεγκατάσταση των κρατικών υπηρεσιών στην περιοχή. Αξιοποίηση από την Πολιτεία των εγκαταλειμμένων κτιρίων προς όφελος του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος. Μειώσεις των Δημοτικών Τελών και της φορολόγησης. Επιτάχυνση των έργων του μετρό. Ενοποίηση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, του Πολυτεχνείου, του ξενοδοχείου Ακροπόλ, του Υπουργείου Πολιτισμού, της οικίας της Μαρίας Κάλλας και των νεοκλασικών της περιοχής σε έναν ενιαίο χώρο πολιτισμού. Παρουσία της Αστυνομίας φιλικά προς τον πολίτη. Φωτισμός και καθαριότητα.
Για τα Κέντρα Φιλοξενίας του Δήμου η άγνωστη στην Ελλάδα έννοια αποκέντρωση είναι η μόνη λύση. Αποκέντρωση σε όλους τους Δήμους της Αττικής. Άστεγοι και χρήστες, υπάρχουν παντού. Γιατί τους υποχρεώνουν να φεύγουν από τον τόπο τους και να συναθροίζονται στο Κέντρο όπου διευκολύνονται τα «κοράκια» του εμπορίου;
Ειδικά για το πρόβλημα των ναρκωτικών πρέπει να ενταχθούν όλοι οι χρήστες σε προγράμματα απεξάρτησης κυρίως «καθαρά». Για όσους αδυνατούν λόγω της κατάστασής τους, πρέπει να δημιουργηθούν προγράμματα ελεγχόμενης χρήσης που θα λειτουργήσουν σε αποκεντρωμένες νοσοκομειακές μονάδες. Η δίωξη του εμπορίου απαιτείται να είναι ασταμάτητη. Κατόπιν όλων αυτών θα πρέπει να επιβληθεί αυστηρή αποτροπή της δημόσιας χρήσης.
Ως Τομεάρχης Περιβάλλοντος και μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΚΙΝ.ΑΛ. ποια είναι η άποψή σας για τη νέα ηγεσία και το μέλλον της Κεντροαριστεράς;
Η νέα ηγεσία έχει τη δυνατότητα να πετύχει πάρα πολλά για το μέλλον της Κεντροαριστεράς με τις βασικές προϋποθέσεις που αποτελούν και την παρακαταθήκη της Φώφης Γεννηματά. Η πρώτη είναι η ενότητα που θα επιτευχθεί με την αξιοποίηση και το σεβασμό όλων των προσώπων που καλοπροαίρετα μπορούν να συμβάλλουν στην πολιτική ανάκαμψη του χώρου.
Η δεύτερη έχει να κάνει με την προοδευτική ταυτότητα που εμπεριέχει και την πολιτική οικολογία.
Η υλοποίηση αυτών των βασικών προϋποθέσεων, σε συνδυασμό με τη δημιουργική αλλά δυναμική αντιπολίτευση που οφείλουμε να ασκούμε, συνεπάγεται με μαθηματική ακρίβεια την αύξηση των ποσοστών του Κινήματος Αλλαγής και την κατοχύρωση της αυτονομίας.
Η μέχρι σήμερα πορεία της νέα ηγεσίας δείχνει να ενστερνίζεται αυτές τις βασικές αρχές, γεγονός αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Συνεπώς είναι ξεκάθαρο ότι το μέλλον μπορεί να είναι ευοίωνο.
