Η ενεργειακή και η γεωπολιτική κρίση, οι υψηλές τιμές του φυσικού αερίου και η αυξανόμενη διείσδυση των ΑΠΕ δημιουργούν νέες προοπτικές για την επίσπευση της ανάπτυξης του πράσινου υδρογόνου όμως για να γίνει αυτό θα πρέπει να επιλυθούν θέματα πολιτικής, κόστους λειτουργίας της βιομηχανίας και γεωγραφικής κατανομής και μεταφοράς. Αυτά ήταν κάποια από τα βασικά σημεία που ανέδειξαν κατά τις τοποθετήσεις τους εκπρόσωποι της ελληνικής αγοράς μιλώντας στο 7ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ενώ όπως επεσήμαναν η ανάπτυξη υποδομών υδρογόνου παρ’ ότι έχει επιταχυνθεί δεν μπορεί να πιάσει ακόμη υψηλές ταχύτητες ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Ελλάδα.
Ο Δρ. Βασίλης Γρηγορίου, Πρόεδρος & CEO, Advent Technologies, αναλύοντας τις προοπτικές του υδρογόνου στην Ελλάδα σημείωσε ότι αυτό αποτελεί τη σωστή λύση για το μέλλον προσθέτοντας ότι είναι πολιτική απόφαση το τι θα γίνει τελικά στη χώρα μας με το υδρογόνο και ότι πλέον δεν αποτελεί επιστημονική φαντασία όπως ισχυρίζονταν κάποιοι φορείς παλαιότερα, αλλά μια διαδικασία που πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Βασική πρόκληση αποτελούν οι υποδομές και όπως σημείωσε αρχικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες υποδομές φυσικού αερίου. Αναλύοντας περαιτέρω ανέφερε ότι η λύση του φυσικού αερίου συνδέεται με συνεχή εξάρτηση των χωρών, αλλά και την υποστήριξη από υποδομές και αγορά ειδικών μεταφορικών μέσων, ένα γεγονός που δείχνει ότι το ενεργειακό μίγμα πρέπει να αλλάξει.
Στο ίδιο πλαίσιο, η CEO του ΔΕΣΦΑ Maria Rita Galli, στην Ελλάδα, υπάρχει κινητικότητα με υποβολή πρότασης για την ανάπτυξη ελληνικής υποδομής για το υδρογόνο τα επόμενα χρόνια, μια πρόθεση που υπάρχει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Όπως εκτίμησε, θα υπάρχουν συνολικά 20.000 χλμ αγωγών στην Ευρώπη μέχρι το 2030 για τη μεταφορά υδρογόνου, ενώ στην παρούσα φάση και τα αμέσως επόμενα χρόνια, θα υπάρχει προσαρμογή των υφιστάμενων υποδομών που θα υποδεχθούν μεθάνιο και υδρογόνο. Η επικεφαλής του ΔΕΣΦΑ έκανε λόγο, επίσης, για την ταχύτητα που κινούνται οι εξελίξεις τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα σε σχέση με το πράσινο υδρογόνο, αναφερόμενη σε σημαντικές συνεργασίες με ισχυρές εταιρείες, αλλά και με τη Βουλγαρία που ως όμορη χώρα θα πρέπει να έχει τις διασυνδέσεις για τα ελληνικά δίκτυα.
Πόσο εύκολη είναι τελικά η μετάβαση σε μια οικονομία πράσινου υδρογόνου;
Για να μεταβούμε σε μια οικονομία πράσινου υδρογόνου πρέπει να ληφθούν στρατηγικές αποφάσεις όπως είναι το οικονομικό μοντέλο της αποθήκευσης υδρογόνου, η γεωγραφική κατανομή των υποδομών και της προμήθειας, η ανταγωνιστικότητας της αγοράς του φυσικού αερίου και το ενεργειακό μείγμα, το οποίο όσον αφορά στις ΑΠΕ, πρέπει να αλλάξει για να επιτευχθεί.
Συγκεκριμένα, ο κ. Nίκος Τσάφος, Πρόεδρος CSIS, Τομέας Ενέργειας, Γεωπολιτικής, Ενεργειακής Ασφάλειας και Προγράμματος Κλιματικής Αλλαγής επεσήμανε ότι απανθρακοποίηση χωρίς υδρογόνο δεν υπάρχει, αναφέροντας ότι υπάρχουν διάφορα σημεία σε αυτή την πορεία που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως η ριζική αλλαγή στην ανταγωνιστικότητα του φυσικού αερίου, η σημασία του κόστους του ηλεκτρολύτη, αλλά και η ανάγκη συχνής χρήσης του προκειμένου να μειωθούν και οι τιμές. Στον τομέα του υδρογόνου θα υπάρχει πρόοδος τα επόμενα χρόνια αλλά όχι τόσο σύντομη όπως είπε ενώ αναφερόμενος στην ανταγωνιστικότητα του πράσινου υδρογόνου σημείωσε ότι αυτή θα αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου καθώς θα πέσει το κόστος της ηλετκρόλυσης. Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί είναι το πως, δεδομένου ότι το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας έχει ανέβει λόγω του φυσικού αερίου, θα μπορεί το υδρογόνο να έχει πρόσβαση στις ανταγωνιστικές τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας. Ειδικά για την ηλεκτρόλυση, σημείωσε ότι για να είναι οικονομικά ανταγωνιστικό το υδρογόνο θα πρέπει να σημειώνεται utilisation 40-45%, κάτι που απαιτεί ένα καλό μείγμα που να οδηγεί σε υψηλό utilization.
Ο κ. Τσάφος υπογράμμισε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ζήτημα στην Ευρώπη σε σχέση με το βιομηχανικό σχήμα χρήσης της ενέργειας, τονίζοντας ότι είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει, καθώς σε αυτή τη φάση, η βιομηχανική οργάνωση δεν είναι ιδανική ώστε να φτιαχτεί ένα νέο σύστημα. Το υδρογόνο πρέπει να ενταχθεί σε ένα υφιστάμενο σύστημα, οπότε το πότε αλλάζει το φυσικό αέριο σε υδρογόνο είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τους γεωγραφικούς παράγοντες, όπως εξήγησε.
Η αποθήκευση υδρογόνου είναι ο καλύτερος μηχανισμός για εποχιακή εξισορρόπηση ενέργειας, όμως τίθεται το ερώτημα του πως θα γίνει αυτό. «Σήμερα έχουμε θέματα με την αποθήκευση του φυσικού αερίου, όταν μιλάμε για αποθήκευση υδρογόνου, με τι οικονομικό μοντέλο θα γίνει;», σημείωσε ο κ. Τσάφος.
Τέλος, ένα ακόμη κρίσιμο ζήτημα στην ανάπτυξη των υποδομών και της αγοράς υδρογόνου είναι η γεωγραφική κατανομή, το κατά πόσο θα είναι τοπική, περιφερειακή ή παγκόσμια η αγορά που θα δημιουργηθεί.
