Ένα νέο εργοστάσιο που λειτουργεί από τη Renewcell, μια εταιρεία ανακύκλωσης κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στη Σουηδία, κάνει το πρώτο βήμα για τη μετατροπή των παλιών ρούχων σε νέα, υψηλής ποιότητας μόδα. Η μονάδα μετατρέπει παλιά ρούχα σε νέα ρούχα υψηλής ποιότητας φτιαγμένα εξ ολοκλήρου από ανακυκλωμένο ύφασμα, βοηθά στην αντιμετώπιση των μεγάλων ποσοτήτων κλωστοϋφαντουργικών απορριμμάτων που συσσωρεύονται παγκοσμίως ενώ μπορεί να συμβάλει στη μείωση του αριθμού των δέντρων που συλλέγονται από δάση για την παραγωγή υφασμάτων για τη βιομηχανία της μόδας. Όπως είναι γνωστό, περισσότερα από 200 εκατομμύρια δέντρα κόβονται κάθε χρόνο για να παραχθεί διαλυτικός πολτός για τεχνητά κυτταρινικά υφάσματα, όπως ρεγιόν, βισκόζη, modal και lyocell, σύμφωνα με τον Canopy, έναν καναδικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό που συνεργάζεται με τις βιομηχανίες χαρτιού και μόδας για τη μείωση της αποψίλωσης των δασών.
Κάποιες start-ups σε όλο τον κόσμο στοχεύουν στην εμπορική ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων ακολουθώντας τις καταναλωτικές τάσεις.
Πολλοί καταναλωτές φαίνεται να ανησυχούν όλο και περισσότερο για το τι συμβαίνει με τα παλιά τους ρούχα και οι εταιρείες μόδας αναζητούν τρόπους να συνεχίσουν να επεκτείνονται ενώ ταυτόχρονα εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους να μειώσουν τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους και να επιτύχουν ένα κυκλικό σύστημα στο οποίο τα ρούχα γυρίζουν πίσω αντί να αποστέλλονται σε ΧΥΤΑ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναθέσει την εκτεταμένη συλλογή υφασμάτων για όλα τα κράτη μέλη έως το 2025, η οποία αναμένεται να αυξήσει σημαντικά τη ροή των απορριμμάτων μόδας.
Μια παλιά … μόδα
Η κυκλικότητα της μόδας δεν ήταν πάντα τόσο περίπλοκη. Πριν από την εκβιομηχάνιση, οι περισσότεροι άνθρωποι έφτιαχναν τα δικά τους ρούχα από φυσικά υλικά. Οι πλούσιοι άλλαζαν και παρέδιδαν τα ρούχα τους σε υπηρέτες και στη συνέχεια σε ανθρώπους σε αγροτικές κοινότητες, οι οποίοι τα μπάλωναν έως ότου τα ρούχα φθάσουν σε κατάσταση πλήρους φθοράς, σύμφωνα με μια μελέτη του 2018 από το Πανεπιστήμιο του Μπράιτον. Στην Ευρώπη, αυτά τα κουρέλια μαζεύονταν σε αποθήκες και στη συνέχεια στέλνονταν τελικά για να γίνουν χαρτί ή μάλλινα ρούχα και κουβέρτες.
Με την εκβιομηχάνιση της μόδας στα τέλη του 19ου αιώνα, εκείνοι που προηγουμένως έραβαν τα ρούχα τους στο σπίτι άρχισαν να αγοράζουν μερικά από τα ρούχα τους, έγραψε ο Adam Minter, συγγραφέας του «Secondhand: Travels in the New Global Garage Sale».
«Καθώς τα ενδύματα έπεφταν σε αξία και οι γυναίκες μπήκαν στο βιομηχανικό εργατικό δυναμικό, οι καταναλωτές είχαν λιγότερα κίνητρα και λιγότερο χρόνο για μεταποίηση/διόρθωση», σύμφωνα με τον κ. Minter.
Στην Ευρώπη, κατά μέσο όρο, το 62% των ρούχων που βγαίνουν στην αγορά κάθε χρόνο σε έξι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, συγκεκριμένα, καταλήγουν σε χωματερές ή αποτεφρωτήρες, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Fashion for Good.
Ό,τι δεν απορρίπτεται εξακολουθεί να ρέει σε οργανισμούς όπως η Goodwill, οι οποίοι μεταβιβάζουν ό,τι δεν μπορεί να πουληθεί σε κερδοσκοπικές εταιρείες διαλογής, σύμφωνα με την κ. Bédat. Τα ρούχα πωλούνται σε αγορές μεταπώλησης στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα υφάσματα μετατρέπονται σε κουρέλια και ίνες χαμηλότερης ποιότητας και προορίζονται για δραστηριότητες όπως είναι η μόνωση.
Περίπου το 40% όσων στέλνει ο δυτικός κόσμος σε μια από τις μεγαλύτερες αγορές μεταπώλησης στην Άκρα της Γκάνας, θεωρούνται σκουπίδια, σύμφωνα με το Ίδρυμα Or, το οποίο υποστηρίζει την καλύτερη διαχείριση των απορριμμάτων ρούχων. Βουνά από παλιά ρούχα έχουν φωτογραφηθεί σε παραλίες, σε χωματερές και σε ερήμους στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
«Η αγορά μεταπώλησης συνθλίβεται κάτω από το βάρος της ποσότητας των σκουπιδιών, βασικά, που λαμβάνουν», δήλωσε η Rachel Kibbe, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων μόδας Circular Services Group. «Έχουμε αυτές τις επιχειρήσεις που γίνονται de facto διαχειριστές απορριμμάτων».
Επί του παρόντος, πολύ λίγα απόβλητα υφασμάτων μετατρέπονται σε νέα ρούχα. Στη Δυτική Ευρώπη, σύμφωνα με την Fashion for Good, μόλις το 2% των συλλεγόμενων υφασμάτων —αγνό μαλλί, καθαρό βαμβάκι και ακρυλικό— ανακυκλώνονται μηχανικά σε νέα υφάσματα, κυρίως σε λασπώδεις μάλλινες κουβέρτες για εργασίες ανακούφισης από καταστροφές και σε βαμβάκι χαμηλής ποιότητας. Σε συνδυασμό με τα χαμηλά ποσοστά συλλογής, αυτό σημαίνει ότι λιγότερο από το 1% των ρούχων που πωλούνται στη Δυτική Ευρώπη ανακυκλώνεται σε νέες ίνες.
Ο αγώνας για την ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων
Το νέο εργοστάσιο Renewcell δέχεται μόνο απορρίμματα υφασμάτων από καθαρό βαμβάκι και πολλά ρούχα κατασκευάζονται από συνθετικά μείγματα. Αλλά θα είναι σε θέση να λάβει πολλά από αυτά - περισσότερους από 120.000 μετρικούς τόνους ετησίως. Περίπου 163.000 μετρικοί τόνοι απορριμμάτων βαμβακιού χαμηλής αξίας, ώριμα για χημική ανακύκλωση, ρέουν ετησίως από έξι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Fashion for Good.
Χρησιμοποιώντας ύφασμα που προέρχεται παγκοσμίως από εργοστάσια τζιν και λιανοπωλητές, το εργοστάσιο παράγει φύλλα αποξηραμένου διαλυτικού πολτού, που ονομάζεται Circulose, το οποίο πωλείται ως το κύριο συστατικό για τεχνητά κυτταρινικά υφάσματα όπως βισκόζη, ρεγιόν και μοντάλ.
Με πληροφορίες από το The New York Times
