Η επιλογή, η αγορά και η κατανάλωση του κρασιού έχουν τα δικά τους «μυστικά», τα οποία δεν χρειάζεται βέβαια να είναι κάποιος ούτε οινολόγος ούτε sommelier για να τα γνωρίζει.
Όπως αναφέρει η ειδική σύμβουλος τροφίμων Sarah Abbott, ο κόσμος δεν ξοδεύει αρκετά χρήματα για να αγοράσει ένα μπουκάλι κρασί, ωστόσο ακόμη και δύο δολάρια μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο το οποίο αγνοούν οι καταναλωτές είναι ότι ένα μπουκάλι κρασί, είτε πρόκειται για λευκό, είτε για κόκκινο, όταν ανοιχτεί, πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε δύο ημέρες και να διατηρείται πάντα στο ψυγείο μετά το άνοιγμα.
Πολλοί πιστεύουν ότι το «βιδωτό» καπάκι παραπέμπει σε φθηνό προϊόν. Αυτό όμως είναι λάθος. Μάλιστα κάποια από τα πιο ακριβά κρασιά σώζονται με το βιδωτό καπάκι καθώς δεν υπάρχει το ρίσκο να πέσουν μέσα στο μπουκάλι υπολείμματα φελλού. Το ίδιο ισχύει και για τα αρωματικά κρασιά για τα οποία προτιμάται το καπάκι αντί για το φελλό.
Άλλο ένα λάθος που κάνουν πολλοί καταναλωτές είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι ακόμη και ένα δολάριο παραπάνω μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όπως αναλύει η Abbott, όσον αφορά για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου υπάρχει υψηλή φορολογία στα ποτά, όταν κάποιος αγοράζει ένα μπουκάλι που κοστίζει 5,99 λίρες, το μεγαλύτερο μέρος αφορά στη φορολογία και ουσιαστικά πρόκειται για ένα πολύ φθηνό κρασί ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τα μπουκάλια που μπορεί να κοστίζουν οκτώ ή εννέα λίρες.
«Ο κόσμος συνηθίζει να παραμένει προσκολλημένος σε μάρκες που γνωρίζει και είναι αρκετά συντηρητικός στις επιλογές του. Ωστόσο, αν κάποιος αναζητά κάτι γευστικό σε καλή τιμή, τα λιγότερο γνωστά ονόματα που προέρχονται από χώρες οι οποίες επίσης δεν φημίζονται για το κρασί μπορεί να αποτελούν τελικά πολύ καλές επιλογές»,προσθέτει η Abbott.
Παράλληλα, η συνήθεια να ψωνίζει κανείς κρασί από υπεραγορές ή παντοπωλεία του στερεί την ευκαιρία να ανακαλύψει νέα προϊόντα τα οποία υπάρχουν στα εξειδικευμένα καταστήματα. Μάλιστα, εκεί μπορούν με όλη την άνεση να ζητήσουν τη συμβουλή του ειδικού ανάλογα με την περίσταση, δηλαδή το πιάτο με το οποίο θέλουν να συνδυάσουν το κρασί κλπ.
Η υπόθεση ότι ένα φθηνό λευκό είναι προτιμότερο από ένα φθηνό κόκκινο κρασί, είναι επίσης εσφαλμένη και όπως αναφέρει η ειδικός, πρόκειται για έναν ακόμη «μύθο». Ως προς αυτό εκτιμά ότι κατά γενική ομολογία, δεν υπάρχουν κακής ποιότητας κρασιά αλλά κυρίως «βαρετά» κρασιά.
