Ροή
Περίπου 780 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι δαπανά το δημόσιο σύστημα υγείας για τη διαχείριση του καρκίνου στη χώρα μας. Εάν συνυπολογιστεί και η ιδιωτική δαπάνη, η οποία αντιστοιχεί στο περίπου 35-40% της συνολικής δαπάνης υγείας, η εκτίμηση αυτή ανέρχεται στα 1,15-1,2 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 7-8% (ανάλογα με τη χρονιά) της συνολικής δαπάνης για την υγεία.
Όπως επεσήμανε ο επίκουρος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Οικονομικής Αξιολόγησης των Τεχνολογιών Υγείας, Κώστας Αθανασάκης, σε συζήτηση στρογγυλής τράπεζας αναφορικά με την Ευρωπαϊκή και Εθνική Στρατηγική για τον Καρκίνο, που διεξήχθη στο γραφείο του Ευρωπαϊκoύ Κοινοβουλίου στην Αθήνα, οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας, προκαλούν ανισότητες στη χώρα μας, οι οποίες δεν συναντιόνται αλλού στην Ευρώπη. «Χαίρομαι πολύ που έχει γίνει κατανοητό. Το έχω ακούσει να αναφέρεται από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, από τον Υπουργό, από στελέχη του υπουργείου. Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση είναι η αμοιβαία αναγνώριση, άρα είμαστε σε έναν καλό δρόμο», είπε ο καθηγητής.
Ο καρκίνος δεν συνεπάγεται μόνο φάρμακα, επεμβάσεις και νοσηλείες. Συνεπάγεται, παράλληλα, όλη την υποστήριξη των πασχόντων (για να μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους, για να είναι κοινωνικά εντάξιμοι, για να μπορούν να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους), η οποία βαραίνει την οικογένειά τους. Στην Ελλάδα όλα αυτά δεν παρέχονται από το σύστημα υγείας και οι πολίτες ή τα αγοράζουν ιδιωτικά ή απλώς τα στερούνται.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, αποδεικνύεται ότι όσο πιο υψηλή είναι η συμμετοχή της δημόσιας δαπάνης στη συνολική δαπάνη υγείας, τόσο πιο υγιείς είναι οι πολίτες μιας χώρας. Αυτή τη στιγμή, το σύστημα υγείας της Ελλάδας χρειάζεται ετήσια αύξηση στη δημόσια δαπάνη, ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ. Πάντως, όπως αναφέρθηκε, συζητείται το ενδεχόμενο, κάποια χρήματα της υπεραπόδοσης του φορολογικού μηχανισμού της χώρας να κατευθυνθούν στον τομέα της υγείας.
Αναφορικά με το πού θα μπορούσαν να κατευθυνθούν κατά προτεραιότητα οι επενδύσεις στο σύστημα υγείας εάν αυξανόταν η δαπάνη, οι απόψεις συγκλίνουν στο ότι το περίπου 11% θα πρέπει να κατευθυνθεί στον καρκίνο, για λόγους που σχετίζονται και με το φορτίο της νόσου αλλά και με το γεγονός ότι έρχονται νέες εξελίξεις στο πεδίο αυτό.
Διαφορική φορολογία: Συν 571 εκατ. στο σύστημα Υγείας
Έτσι όπως εξελίσσονται τα επιδημιολογικά – δημογραφικά δρώμενα, κρίνεται αναγκαίο η Ελλάδα αλλά και οι ευρωπαϊκές χώρες να αναζητήσουν τρόπους να βάλουν χρήματα στα συστήματα υγείας.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές του έτους, η διαφορική φορολογία μπορεί να αποδώσει έως και 571 εκατ. ευρώ το χρόνο επιπλέον στο σύστημα υγείας. Πρόκειται για την πολιτική επιβολής φόρων υπέρ της υγείας σε αποδεδειγμένα βλαπτικές συνήθειες για την υγεία. Όχι φόρων οι οποίοι καταλήγουν γενικώς και αορίστως στο γενικό λογιστήριο -αυτή είναι μία πολιτική μη επιθυμητή για τους πολίτες- αλλά φόρων οι οποίοι θα πηγαίνουν κατευθείαν υπέρ του συστήματος υγείας. «Τμήμα αυτού του προϋπολογισμού πρέπει να κατευθυνθεί στον καρκίνο, στο σύνολο του χρονικού συνεχούς της νόσου. Για παράδειγμα, ένα τμήμα αυτού του ποσού θα μπορούσε να υποστηρίζει διαχρονικά το πρόγραμμα “Σπύρος Δοξιάδης”. Aυτή τη στιγμή χρηματοδοτείται από πόρους κυρίως του Ταμείου Ανάκαμψης. Στη συνέχεια θα μπορούσε να χρηματοδοτείται μόνιμα από έναν τέτοιο μηχανισμό», ανέφερε ο κ. Αθανασάκης. Και κατέληξε:
«Το σύστημα Υγείας το έχουμε φτιάξει προκειμένου να έχουν όλοι πρόσβαση, ανεξάρτητα από την οικονομική τους δυνατότητα. Εφόσον το έχουμε φτιάξει οφείλουμε να το στηρίξουμε. Το στηρίζουμε με πόρους, εποικοδομητική κριτική και ιδέες».
