Tα αποτελέσματα των δυο ερευνητικών προγραμμάτων για το διαβήτη τύπου 1, τα οποία ανοίγουν το δρόμο για εξατομικευμένη αντιμετώπιση της πάθησης, ανακοίνωσε η Πανελλήνια Ένωση Αγώνος κατά του Νεανικού Διαβήτη (ΠΕΑΝΔ), την περασμένη εβδομάδα.
Τα προγράμματα είχαν επιλεγεί το 2022 να χρηματοδοτηθούν από το σωματείο με το ποσό των 32.000 ευρώ από ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή.
Στην έρευνα που πραγματοποίησε ο κ. Νικόλας Νικολαΐδης με την ομάδα του στη Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», φαίνεται ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις πρωτεΐνες που απομονώνονται από τα δάκρυα των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, σε σύγκριση με τις πρωτεΐνες των δακρύων των υγιών μαρτύρων και εντοπίστηκαν πρωτεΐνες σε δείγματα δακρύων που ελήφθησαν από τους ασθενείς οι οποίες φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία των νευρικών κυττάρων.
Όπως ανέφερε ο κ. Νικολαϊδης η μελέτη πραγματοποιήθηκε υπό την επιστημονική επίβλεψη της Καθηγήτριας Παιδιατρικής-Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας και Διαβήτη, Χριστίνας Κανακά-Gantenbein. Η σκέψη για το ερευνητικό πρωτόκολλο αυτό βασίστηκε σε μελέτες που δείχνουν ότι σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη και μη ικανοποιητικό γλυκαιμικό έλεγχο μπορεί να επηρεαστεί η μνήμη, η μάθηση και άλλες σημαντικές γνωστικές λειτουργίες. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής βοηθάνε να εντοπίζονται, από τη διάγνωση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1, εκείνα τα παιδιά και οι έφηβοι που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να επηρεαστεί η μνήμη ή η μάθηση στην πορεία της νόσου, τόνισε ο κ. Νικολαϊδης ο οποίος επισήμανε ότι η έρευνα συνεχίζεται και ότι οι αναλύσεις των απαντήσεων στα ερωτηματολόγια των γνωστικών λειτουργιών είναι υπό αξιολόγηση.
Σχέση γλυκόζης – αρτηριακής πίεσης
Το δεύτερο ερευνητικό πρόγραμμα αφορά στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της μεταβλητότητας της γλυκόζης και της μεταβλητότητας της αρτηριακής πίεσης, καθώς και τη σχέση τους με δείκτες ασυμπτωματικής βλάβης οργάνων-στόχων σε εφήβους και νέους ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής, που διεξήχθη από τους Καθηγητές Παθολογίας, Γεώργιο Στεργίου και Αναστάσιο Κόλλια, στο Κέντρο Υπέρτασης STRIDE-7 της Γ’ Παθολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ του Νοσοκομείου Σωτηρία, έδειξαν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της διακύμανσης της γλυκόζης και των παραμέτρων της αρτηριακής πίεσης, γεγονός που θα μπορούσε να υποδηλώσει ένα πιθανό κοινό παθοφυσιολογικό υπόβαθρο. Επιπλέον, η αυξημένη μεταβλητότητα γλυκόζης συσχετίστηκε με πρώιμη ασυμπτωματική βλάβη οργάνων-στόχων.
Όπως αναφέρουν οι δύο ειδικοί, τόσο η γλυκόζη όσο και η αρτηριακή πίεση παρουσιάζουν μια συνεχή δυναμική διακύμανση των επιπέδων τους (μεταβλητότητα).
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για επιπλοκές από διάφορα όργανα. Ο κίνδυνος αυτός καθορίζεται από τη ρύθμιση των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως της γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης. Στην παρούσα έρευνα, μελετήθηκε η πιθανότητα και το εύρος του κινδύνου αυτού, όταν υπάρχει αυξημένη μεταβλητότητα γλυκόζης και αρτηριακής πίεσης ακόμη και με σχετικά καλή ρύθμιση αυτών. Νεότερα δεδομένα, δείχνουν ότι η αυξημένη μεταβλητότητα της γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών και νεφρικών επιπλοκών, πρόσθετα από τον κίνδυνο που αποδίδεται στην αυξημένη μέση τιμή τους. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η αξιολόγηση της μεταβλητότητας της γλυκόζης θα μπορούσε να επιτρέψει την αναγνώριση ατόμων υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου, οδηγώντας σε εξατομικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Κλείνοντας, η πρόεδρος του σωματείου, Σοφία Μανέα ανέφερε ότι «τα αποτελέσματα των ερευνών που χρηματοδοτήθηκαν από την ΠΕΑΝΔ, συμβάλλουν ουσιαστικά στη βελτίωση της παρακολούθησης και αντιμετώπισης των ασθενών αυτών και επιτρέπουν τον εξατομικευμένο σχεδιασμό αποτελεσματικότερων στρατηγικών πρόληψης και αντιμετώπισης τη νόσου. Με τις δράσεις αυτές, του σωματείου μας, το όραμα μας για ανακάλυψη νέων επιστημονικών δεδομένων, που θα ανοίξουν το δρόμο για νέες θεραπείες και γιατί όχι και την ίαση του διαβήτη τύπου 1, γίνεται πραγματικότητα».
