Σφίγγει η... θηλειά γύρω από το λαιμό των χρονίως πασχόντων, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξανόμενες οικονομικές επιβαρύνσεις, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στα απαραίτητα για την υγεία τους.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στην Ελλάδα το 33% των δαπανών για την υγεία καλύπτεται από ιδιωτικές πληρωμές, ένα ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, που κατατάσσει τη χώρα μας στη 2η θέση στην ΕΕ, όσον αφορά στις out of pocket πληρωμές για την υγεία.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι πρόσφατες ανατιμήσεις στα φάρμακα, με τις αντίστοιχες αυξήσεις στις συμμετοχές, ασκούν μία επιπλέον πίεση στους χρόνιους ασθενείς, οι οποίοι καλούνται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να τα προμηθευτούν.
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, οι αναπροσαρμογές των τιμών έχουν ως στόχο πρώτον την διασφάλιση της δημόσιας υγείας μέσω της αποφυγής φαρμακευτικών ελλείψεων και δεύτερον την εξοικονόμηση των οικονομικών πόρων μέσω της διάσωσης φθηνότερων προϊόντων και την αποφυγή αντικατάστασής τους από νέα ακριβότερα. Όπως αναφέρουν πηγές από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, τα τελευταία περίπου δύο χρόνια, πάνω από 60 - 70 φθηνά φάρμακα έχουν αποσυρθεί από την ελληνική αγορά.
«Οικονομία» στις δόσεις για να βγάλουν το μήνα
Αν και αναγνωρίζουν την ανάγκη διάσωσης των φθηνών φαρμάκων, οι χρόνιοι ασθενείς τονίζουν ότι, ακόμα και με τις ελάχιστες αυξήσεις, αθροιστικά η επιβάρυνση είναι μεγάλη, γεγονός που επηρεάζει ακόμα και τη συμμόρφωση στη φαρμακευτική αγωγή τους.
«Η αλήθεια είναι ότι πολλά από τα φάρμακα που πήραν αύξηση έχουν πάρα πολύ χαμηλές τιμές. Ωστόσο, αυτό που είναι πολύ σημαντικό για εμάς τους χρόνιους ασθενείς είναι ότι, εκτός του ότι παίρνουμε φάρμακα για όλη μας τη ζωή, ένας πολύ μεγάλος αριθμός εξ ημών έχουμε συννοσηρότητες. Επομένως, πρέπει να λαμβάνουμε κάθε μήνα πολλά φάρμακα. Υπάρχουν ασθενείς που παίρνουν 30 ή ακόμα και 40 διαφορετικά σκευάσματα. Αθροιστικά, ακόμα και μία μικρή συμμετοχή, συνιστά ένα πολύ μεγάλο κόστος, στο οποίο είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν. Το ποσό αυτό μπορεί να φτάνει στα 90-100-150 ευρώ το μήνα», αναφέρει μιλώντας στο Insider η Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ασθενών, Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων των παιδιών με ρευματικά νοσήματα «ΡευΜΑζην», Β’ Αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Ένωσης Ασθενών Ελλάδος, Κατερίνα Κουτσογιάννη. Και προσθέτει:
«Γνωρίζουμε περιπτώσεις ασθενών που αναγκάζονται να παραλείπουν δόσεις της φαρμακευτικής αγωγής τους, προκειμένου να καθυστερήσουν την αγορά του επόμενου κουτιού. Όλα αυτά κάποια στιγμή πρέπει να τα δούμε με σοβαρότητα. Η Πολιτεία θα πρέπει να εξετάσει το ποσοστό συμμετοχής των χρονίως πασχόντων».
Όπως η τονίζει η κ. Κουτσογιάννη, ειδικά στις περιπτώσεις των συννοσηροτήτων, που τα φάρμακα είναι πολλά και γίνονται συνδυασμοί, οι ασθενείς είναι δύσκολο να αλλάξουν κάποιο από τα σκευάσματα που λαμβάνουν -πηγαίνοντας π.χ. στο φθηνότερο γενόσημο προκειμένου να μειωθεί το κόστος- όταν ένα συγκεκριμένο θεραπευτικό πλάνο είναι αποτελεσματικό.
Αναπροσαρμογή στα ποσοστά συμμετοχής
Οι δυσκολίες που συναντούν οι χρονίως πάσχοντες στη συνταγογράφηση, λόγω των μεγάλων αναμονών στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, και στα ιδιωτικά ιατρεία, «φουσκώνουν» ακόμα περισσότερο τις ιδιωτικές δαπάνες, αφού προκειμένου να εξασφαλίσουν τα φάρμακά τους στην ώρα τους και να μην παρεκκλίνουν από τη θεραπεία τους, συχνά ωθούνται στην απευθείας προμήθειά τους, καταβάλλοντας ολόκληρο το ποσό από την τσέπη τους.
Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι δαπάνες για Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), όπως παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, κολλύρια κ.ά., πολλά εκ των οποίων είναι απαραίτητα για τους χρόνιους ασθενείς και των οποίων οι τιμές αυξάνονται δραστικά τα τελευταία χρόνια, εκτινάσσοντας στα ύψη τις ιδιωτικές πληρωμές.
«Το υπουργείο Υγείας θα πρέπει να εξετάσει την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της συμμετοχής των ασθενών, ούτως ώστε στους χρονίως πάσχοντες και στους ασθενείς με χαμηλό εισόδημα να ακολουθείται μία διαφορετική πολιτική», αναφέρει η Β’ Αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Ένωσης Ασθενών Ελλάδος, τονίζοντας ότι πρόκειται για ειδικές κατηγορίες ασθενών που απαιτούν ειδική μεταχείριση.
