«Τρενάκι του τρόμου» θυμίζουν οι διεθνείς αγορές και το Χρηματιστήριο Αθηνών καθώς οποιαδήποτε ανοδική αναλαμπή μετουσιώνεται άμεσα σε κύμα πωλήσεων από τους επενδυτές. Ενδεικτικό πως ο S&P 500 και η Wall Street έψαξαν μια πρώτη δυναμική αντίδραση στο άνοιγμα, αλλά εν συνεχεία κινητοποιήθηκαν πωλήτες στα υψηλά («sell the rallies) καθώς η αβεβαιότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η όποια αντίδραση είναι τεχνικού χαρακτήρα προς ώρας μιας και οι αγορές έχουν βρεθεί σε υπερπουλημένα επίπεδα (χαμηλά 2020 η Wall Street). Συνεπώς δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ της αντίδρασης και του μακροοικονομικού σκηνικού που γίνεται ολοένα και πιο δυσχερές εν μέσω μιας βίαης αναπροσαρμογής και αναμόρφωσης του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος.
Μερίδα διαχειριστών ποντάρει είτε σε μια παρέμβαση της Fed (Fed put) που αναμένει τις επόμενες κινήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης και τον αντίκτυπο αυτών στα yields, είτε υποχώρηση του Τραμπ. Η δήλωση Μπέσεντ (Αμερικανός ΥΠΟΙΚ) πως η αναστάτωση στην αμερικανική αγορά ομολόγων (έφτασε μέχρι και στο 4,66% το αμερικανικό δεκαετές) δεν αποτελεί «συστημικό» κίνδυνο καταλάγιασε μερικώς τις πιέσεις, που προήλθαν από Κίνα και Ιαπωνία, που διαθέτουν και τον μεγαλύτερο όγκο αμερικανικού κρατικού χρέους μετά τη Fed. Ο Τραμπ άλλωστε θέλει να ελέγξει την καμπύλη αποδόσεων, να κρατήσει χαμηλά τα yields για να μπορέσει να αναχρηματοδοτήσει χρέος 7 τρισ. δολαρίων. Μέχρι τα τέλη του 2026, οι ΗΠΑ πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν περίπου 7,2 τρισ. δολάρια σε ομόλογα που λήγουν, με το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους να έχει εκδοθεί μεταξύ 2020 - 2022 όταν τα επιτόκια ήταν κοντά στο 0,5% - 1,5%.
Ο Μπέσεντ έδειξε την έντονη ανησυχία με το παραπάνω μήνυμα, παρότι συμπλήρωσε αργότερα... «it's Main Street turn now, not Wall Street»... και πετάγοντας το «μπαλάκι» στη Fed (να παρέχει δηλαδή δίχτυ ασφαλείας). Το γκρέμισμα της Wall θα έχει αντίκτυπο στην οικονομία, όπως και τα μέτρα που λαμβάνει ο Τραμπ και οι «αυλικοί» του, έστω και με μια καθυστέρηση λίγων μηνών.
Ρωγμές στο σύστημα προκαλεί και υψηλή μόχλευση συνδυαστικά με την κατάρρευση των αξιών μιας σειράς από assets. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν ανησυχίες που αφορούσαν τα υψηλής μόχλευσης multistrategy hedge funds, τα οποία κατά κάποιο τρόπο έχουν αναλάβει τη θέση που κατείχαν στο παρελθόν οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες, και τα οποία δανείζονται μεγάλο όγκο χρήματος για να κατέχουν χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία όπως ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου. Τα hedge funds δανείζονται χρήματα, αγοράζουν ομόλογα, πωλούν futures treasuries σε διαχειριστές και εισπράττουν ένα μικρό spread. Επειδή (1) δανείζονται σημαντικά κεφάλαια και (2) επειδή αυτό το trade έχει πάει στραβά στο παρελθόν, ολοένα και ενισχύονται οι ανησυχίες στις αγορές. Τα hedge funds κατέχουν μεγάλο όγκο κρατικών αμερικανικών ομολόγων, τα οποία είναι σημαντικά για τη χρηματοοικονομική ρευστότητα και αν αναγκαστούν να εγκαταλείψουν αυτό το trade - επειδή είτε κινείται εναντίον τους, ή απλώς ως μέρος μιας γενικότερης απομόχλευσης - τότε αυτό θα είναι κακό σημάδι για τις αγορές παγκοσμίως.
Γενικότερα και στο εμπορικό - οικονομικό σκέλος, ανέκαθεν στο στόχαστρο του Τραμπ βρίσκονταν η Κίνα, η οποία μπήκε το 2001, μπήκε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, φέρνοντας ένα τσουνάμι φθηνών εξαγωγών που έπληξαν βαριά τη βιομηχανία των ΗΠΑ. Στη βάση αυτού, το 2016, ο Τραμπ ξεκίνησε τον εμπορικό πόλεμο, με δασμούς και τείχη στα σύνορα, ενώ ο Μπάιντεν ακολούθησε μια διαφορετική στρατηγική, μέσω των επιδοτήσεων και επενδύσεων δισ. δολαρίων στην επαναβιομηχάνιση, με κόστος, την τεράστια διόγκωση των ελλειμμάτων, τη στιγμή που η Κίνα συνέχιζε την ανοδική της πορεία.
Πλέον, η ομάδα του Τραμπ (Μιράν και Μπέσεντ) επιβάλλει γενικούς και απρόβλεπτους δασμούς ακόμη και σε παραδοσιακούς συμμάχους (πέρα από την Κίνα που επεδιώκει διακαώς να λυγίσει), προκαλώντας παγκόσμια αβεβαιότητα. Αντί να επιλέξουν τη σταδιακή αναθεώρηση του εμπορίου, στρέφονται στο «σοκ», με στόχο όχι την τιμωρία ή την απόσυρση από τις εμπορικές σχέσεις, αλλά τη δημιουργία ενός νέου πεδίου διαπραγμάτευσης με επίκεντρο την Ουάσινγκτον. Το σχέδιο Μιράν - Μπέσεντ, προκαλεί νευρικότητα και σύγχυση, σέρνοντας τις κυβερνήσεις σε μια επαναξιολόγηση των εμπορικών τους σχέσεων με τις ΗΠΑ, θέτοντας τις τελευταίες σε θέση ισχύος για να επαναπροσδιορίσει τους όρους του παιχνιδιού. Οι δασμοί δύναται να προκαλέσουν ύφεση - εάν διατηρηθούν - βλάπτοντας την εφοδιαστική αλυσίδα, αυξάνοντας το κόστος των πρώτων υλών και μειώνοντας τη ζήτηση. Αυτός μπορεί να είναι και ο κρυφός στόχος του Τραμπ, ήτοι μια υπό έλεγχο επιβράδυνση και φθηνή αναχρηματοδότηση του χρέους και εν συνεχεία μια μεγάλη παροχή ισχυρών κινήτρων (φοροελαφρύνσεις, QE, έργα υποδομών κτλ).
Ευρύτερα, όσο κυριαρχεί η αβεβαιότητα, ως προς τη διάρκεια και την ένταση των δασμών, το risk off θα κυριαρχεί στις αγορές, αλλάζοντας άρδην τα επενδυτικά κριτήρια καθώς πλήττει τις «high beta» μετοχές και ευνοεί «αμυντικούς» κλάδους. Παράλληλα πλήττει σε ένα βαθμό τις τράπεζες εν μέσω ενός σεναρίου επιτάχυνσης των μειώσεων των επιτοκίων.
Στροφή από την Alpha Finance, η οποία αντικατάστησε την Πειραιώς με τον ΟΤΕ (υποαποδίδει έναντι και του ευρωπαϊκού κλάδου) στις κορυφαίες επιλογές της, ευθυγραμμιζόμενη με την κίνηση της Kepler Cheuvreux, η οποία, συνέστησε στους πελάτες της αύξηση θέσεων σε ευρωπαϊκές εταιρείες τηλεπικοινωνιών λόγω δραστηριοτήτων που δεν πλήττονται άμεσα από την επιβολή δασμών. Από την άλλη, «άμυνες», μέσω της επιλογής ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και των τεσσάρων συστημικών προτείνει η Jefferies, βάζοντας στο μικροσκόπιο τις επιπτώσεις της δασμολογικής «καταιγίδας» στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο.
Οι αναλυτές στρατηγικής του επενδυτικού οίκου θεωρούν πως τα η νέα στάση των ΗΠΑ - από τις εκλογές του Νοεμβρίου αλλά ακόμη και πιο πριν - θα μπορούσαν να έχουν το σημαντικά επίδραση στο «Maker Europe Great Again» μέσω της απορρύθμισης και της μερικής μείωσης των δασμών εντός ευρωπαϊκών «τειχών» (ενδοκοινοτικά, μέσω της ένωσης των κεφαλαιαγορών. Επιπλέον, για τις τράπεζες που έχουν ενεργό δράση στις αγορές, το τέλος της αποπληθωριστικής περιόδου - που χαρακτηριζόταν από χαμηλή μεταβλητότητα στις περισσότερες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων (ομόλογα, FX, μετοχές) - θα μπορούσε να σημαίνει ισχυροποίηση των εσόδων από προμήθειες. Την ίδια στιγμή, θα μπορούσαν να προκύψουν περαιτέρω ευκαιρίες για τράπεζες με διεθνή βάση και αποτύπωμα (πολυεθνικές), δεδομένου ότι ο κατακερματισμός της εφοδιαστικής αλυσίδας θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί.
Ο επενδυτικός οίκος τοποθετεί στις κορυφαίες επιλογές του τις BNP Paribas, Societe Generale, Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, Banco Santander, Lloyds, και τις ελληνικές τράπεζες (ξεχωρίζει περισσότερο την Εθνική) για επανείσοδο στη βάση της πρόσφατης διορθωτικής κίνησης.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι σχετικά πιο «απομονωμένες» από τους δασμούς και τον εμπορικό πόλεμο των ΗΠΑ, ξεχωρίζοντας την Εθνική, δεδομένης της υψηλής επιστροφής κεφαλαίου, που αντλείται από δείκτη CET1 στο +18%, με πρόσθετες δυνατότητες περαιτέρω ενίσχυσης της επιβράβευσης των μετόχων από την πλεονάζουσα κεφαλαιακή θέση. Ισχυρό «χαρτί» και ένα μέση ετήσια αύξηση της ενσώματης εσωτερικής αξίας κατά 10%.
Στο ταμπλό της εγχώριας αγοράς εύλογα επικράτησε πανικός και φόβος όπως και στις διεθνείς αγορές, με τον Γενικό Δείκτη να υποχωρεί κατά 2,69% στις 1.528,34 μονάδες, με τον τζίρο στα 257,9 εκατ. ευρώ. Απώλειες 2,78% για τον δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης στις 3.755,66 μονάδες, με τον τραπεζικό να να δείχνει ξανά ευάλωτος, κλείνοντας με απώλειες 3,14% στις 1.395,66 μονάδες. Προσπάθεια μαζέματος μετά το άνοιγμα της Wall, που περιόρισαν τις απώλειες από τις 1.496,42 μονάδες στις 1.528,34.
Στις τράπεζες, ισχυρότερες πιέσεις ασκήθηκαν σε Πειραιώς (απώλειες 5,04%) και Alpha (4,78%) λόγω και των υψηλότερων αποδόσεων από τις αρχές του έτους, ενώ με απώλειες 2,86% έκλεισε η Εθνική στα 8,342 ευρώ. Περιορισμένες απώλειες 1,7% για Eurobank στα 2,197 ευρώ, με την Κύπρου στο 2,28% και τα 5,14 ευρώ. Αντίθετη κίνηση με χαμηλή συναλλακτική δραστηριότητα για Optima στα 14 ευρώ με ράλι 4,17%.
Κατάφεραν να ξεχωρίσουν με άνοδο ΟΤΕ και ΟΠΑΠ στο 0,75% και 0,51% αντίστοιχα, όπως και η Aegean στα 11,18 ευρώ. Στα υπόλοιπα, βαριές απώλειες και υποχώρηση σε χαμηλά 52 εβδομάδων κατέγραψαν Viohalco (6,18%), αλλά και ElvalHalcor (3,94%), Cenergy (4,02%), Titan (5,99%). Απώλειες άνω του 3% για Metlen, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Coca Cola, ενώ απώλειες 2,43% και 2,62% αντίστοιχα κατέγραψαν Motor Oil και ΕΛΠΕ («βουτιά» για αμερικανικό αργό στα 57 δολάρια περίπου και στα 60,2 για το Brent, εν μέσω υψηλότερων φόβων για ύφεση).
