Περαιτέρω πόνο και πιέσεις στην αμερικανική αγορά μετοχών αναμένει για το επόμενο διάστημα η Goldman Sachs καθώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την ανάληψη ρίσκου. Καθώς η Wall Street όπως και άλλες αγορές εισήλθαν σε bear market οι αναλυτές του οίκου αναμένουν πιέσεις και προτείνουν πωλήσεις στα ανοδικά ξεσπάσματα.
Οι φόβοι για ύφεση έχουν αυξηθεί και, όποτε οι ΗΠΑ έχουν υποστεί πτώση άνω του 10%, υποχωρούν και οι άλλες αγορές μετοχών – ακόμα κι αν, κατά καιρούς, έχουν καλύτερη απόδοση σε σχετική βάση.
Ωστόσο, το κυρίαρχο ερώτημα είναι πόσο βαθιά θα είναι η bear market και πόσο θα διαρκέσει, καθώς σύμφωνα με τους αναλυτές δεν είναι όλες οι bear markets ίδιες. Ο τύπος μιας bear market διαφοροποιείται ανάλογα με τα εναύσματα, το χρονοδιάγραμμα και την ταχύτητα της ανάκαμψης. Εξετάζοντας τη μακροπρόθεσμη ιστορική βάση, οι αναλυτές διαπιστώνουν ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι bear markets.
-- Διαρθρωτικές bear markets, είναι αυτές που προκαλούνται από διαρθρωτικές ανισορροπίες και χρηματοοικονομικές φούσκες. Πολύ συχνά ακολουθεί ένα σοκ «τιμών», όπως αποπληθωρισμός και τραπεζική κρίση.
-- Κυκλικές bear markets, είναι αυτές που πυροδοτούνται συνήθως από την αύξηση των επιτοκίων, τις επικείμενες υφέσεις και τις μειώσεις των κερδών. Είναι συνάρτηση του οικονομικού κύκλου.
-- Bear markets με γνώμονα τα γεγονότα που πυροδοτούνται από ένα μεμονωμένο «σοκ» που είτε δεν οδηγεί σε εγχώρια ύφεση είτε απομακρύνει προσωρινά έναν κύκλο. Συνήθεις αιτίες είναι οι πόλεμοι, ένα σοκ στην τιμή του πετρελαίου, μια κρίση στις αναδυόμενες ή τεχνικές εξάρσεις της αγοράς. Ο κύριος μοχλός μιας κερδοσκοπικής αγοράς που βασίζεται σε γεγονότα είναι τα υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου παρά μια αύξηση των επιτοκίων στην αρχή.
Όσον αφορά τα προφίλ αυτών, οι μέσες κυκλικές bear markets και αυτές που βασίζονται σε γεγονότα γενικά τείνουν να πέφτουν περίπου 30%, αν και διαφέρουν ως προς τη διάρκεια. Οι κυκλικές bear markets διαρκούν κατά μέσο όρο περίπου δύο χρόνια και χρειάζονται περίπου πέντε χρόνια για να επανέλθουν πλήρως στο σημείο εκκίνησής τους, ενώ οι αγορές που βασίζονται σε γεγονότα τείνουν να διαρκούν περίπου οκτώ μήνες και να ανακάμψουν σε περίπου ένα χρόνο. Οι δομικές bear markets έχουν μακράν τις πιο σοβαρές επιπτώσεις. Οι μέσες μειώσεις είναι περίπου 60% σε διάστημα τριών ή περισσότερων ετών και τείνουν να χρειάζονται μια δεκαετία για να ανακάμψουν πλήρως.
Τρανά παραδείγματα δομικών bear markets είναι η κατάρρευση που προκλήθηκε από το κραχ του χρηματιστηρίου του 1929, την ύφεση στην Ιαπωνία το 1989/90 και, πιο πρόσφατα, την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση. Καθεμία παρουσίασε παρόμοιες συνθήκες φούσκας περιουσιακών στοιχείων ευρείας βάσης, ευφορίας, μόχλευσης του ιδιωτικού τομέα και, τέλος, τραπεζικής κρίσης. Αντίθετα, η bear market κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν ένα παράδειγμα ύφεσης που οφείλεται σε γεγονότα. Την εποχή που συνέβη, η οικονομία ήταν σχετικά ισορροπημένη, με χαμηλή και σταθερή ανάπτυξη και πληθωρισμό. Πράγματι, το ίδιο το γεγονός ήταν ασυνήθιστο και το αρχικό σοκ στην ανάπτυξη ακραίο, αλλά η κλίμακα και το εύρος της υποστήριξης πολιτικής ήταν τέτοια που το χτύπημα της αγοράς ήταν βραχύβιο και η ανάκαμψη ταχεία, παρόμοια με άλλες bear markets που βασίζονται σε γεγονότα στην ιστορία.
Φυσικά, ο προσδιορισμός του τύπου bear market είναι πιο εύκολος εκ των υστέρων, αλλά πιο περίπλοκος σε πραγματικό χρόνο, όπως αναφέρουν οι αναλυτές του οίκου. Οι περισσότερες δομικές bear markets αρχίζουν να φαίνονται κυκλικές και πολλές bear markets που βασίζονται σε γεγονότα ξεκινούν λόγω ενός συγκεκριμένου γεγονότος, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο ύφεσης και μπορεί να μετατραπεί σε κάτι πιο κυκλικό.
Σύμφωνα με την Goldman Sachs επί του παρόντος βρισκόμαστε σε μια bear market που βασίζεται σε γεγονότα. Το γεγονός σε αυτή την περίπτωση ήταν η «Ημέρα Απελευθέρωσης» και η απότομη αύξηση των δασμών που προκάλεσε. Πράγματι, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αυτοπροκαλούμενο, δεδομένων των ισχυρών προοπτικών για την παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα στην αρχή του έτους, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου οι οικονομολόγοι του οίκου εκτιμούσαν ότι η πιθανότητα ύφεσης ήταν μόλις 15%. Ωστόσο, θα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε μια κυκλική bear market δεδομένου του αυξανόμενου κινδύνου ύφεσης. Οι οικονομολόγοι του οίκου μείωσαν την πρόβλεψή τους για την ανάπτυξη του ΑΕΠ του 2025 στο 0,5% και αύξησαν την πιθανότητα ύφεσης στο 45%.
Παρά τη διόρθωση της αμερικανικής αγοράς, οι αποτιμήσεις φαίνονται πολύ υψηλές.
Οι φτηνές αποτιμήσεις δεν αποτελούν επαρκή προϋπόθεση για ανάκαμψη της αγοράς, αλλά, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, μπορούν να είναι ένα καλό σημάδι μετάβασης από τη φάση της «απελπισίας» στη φάση της «ελπίδας». Ενώ τώρα έχει υπάρξει ένα λογικό de-rating των μετοχών, παραμένουν ακριβές από ιστορική σύγκριση, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Η αγορά μετοχών των ΗΠΑ, η οποία υπεραπέδωσε έναντι των άλλων για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια, είδε την κεφαλαιοποίησή της να ξεπερνά την οικονομία της, φθάνοντας σε αποτίμηση ρεκόρ σε σχέση με το ΑΕΠ – φαινόμενο που δεν έχει αντικατοπτριστεί σε άλλες αγορές από την οικονομική κρίση παρά την τάση για μείωση των επιτοκίων. «Ενώ έχουμε υποστηρίξει ότι μεγάλο μέρος αυτού του ράλι έχει υποστηριχθεί από τα θεμελιώδη μεγέθη, οι αποτιμήσεις συνέχισαν να υποδηλώνουν μια ισχυρή μελλοντική πορεία κερδοφορίας που δεν είναι συμβατή, βραχυπρόθεσμα, με την ύφεση.
Το forward P/E στον S&P 500 είναι στο 19,4x, το οποίο εξακολουθεί να κατατάσσεται πολύ υψηλά σε 25ετή βάση. Ενώ οι διαρθρωτικές αλλαγές στη σύνθεση της αγοράς μπορεί να περιορίσουν την κλίμακα του de-rating από εδώ και πέρα (η τεχνολογία έχει αυξηθεί ως μερίδιο του δείκτη και ο κλάδος κυριαρχείται από εταιρείες με ισχυρούς ισολογισμούς και υψηλή ρευστότητα), εξακολουθεί να επικρατεί το σενάριο περαιτέρω διόρθωσης. Ο S&P 500, για παράδειγμα, υποχώρησε με P/E 14x το 2018, 13x το 2020 και 15x το 2022. Αν το P/E πάει στο 14x, τότε θα φτάσει τις 3.550 μονάδες στο σενάριο που δεν υπάρχει ύφεση, ενώ στο 16x θα φτάσει τις 4.050 μονάδεςο ο S&P 500.
Μεσοπρόθεσμα, τα κοσμικά σημεία καμπής στον «Μεταμοντέρνο Κύκλο», συμπεριλαμβανομένης της λιγότερης παγκοσμιοποίησης, των υψηλότερων δημοσιονομικών ελλειμμάτων, του υψηλότερου κόστους κεφαλαίου και των περιορισμών στα εταιρικά περιθώρια κέρδους, είναι πιθανό να επιβαρύνουν τις αποδόσεις των επενδύσεων, αυξάνοντας την πιθανότητα διαφοροποίησης, αναφέρει η Goldman Sachs.
