Όταν ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1889, επικρίθηκε από μερικούς από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της πόλης ως άχρηστος, τερατώδης και βάρβαρος. Επρόκειτο, όμως, για την υψηλότερη κατασκευή στον κόσμο, έναν τίτλο που θα διατηρούσε για τέσσερις δεκαετίες. Ο Πύργος κατασκευάστηκε για να γιορτάσει το θρίαμβο της εκβιομηχάνισης και της τεχνολογικής προόδου, αλλά και την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης. Μέχρι σήμερα, το μνημείο παραμένει ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα της Γαλλίας και ένας τουριστικός προορισμός που προσελκύει περίπου 7 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.
Τίποτα από αυτά δε θα είχε συμβεί αν είχε κατεδαφιστεί, όπως σχεδόν συνέβη στις πρώτες ημέρες του πύργου. Ή αν το Μόντρεαλ είχε επιτύχει να τον δανειστεί - κάτι που προσπάθησε να κάνει ο δήμαρχος της πόλης για τη δική του Έκθεση το 1967. (Θα είχε άραγε επιστραφεί και επανασυναρμολογηθεί στην αρχική του θέση;)
Πράγματι, εάν οι «τοίχοι» του Πύργου του Άιφελ μπορούσαν να μιλήσουν, θα είχαν να πουν καλές ιστορίες, πολλές από τις οποίες είναι άγνωστες στο ευρύ κοινό. Με τη βοήθεια του Σαβέν Γέιτμαν-Άιφελ, απόγονο πέμπτης γενιάς του Γκιστάβ Άιφελ, του μηχανικού που κατασκεύασε τον πύργο, το Bloomberg έψαξε και απέκτησε πληροφορίες για γεγονότα (και μυστικά) που δεν γνωρίζατε ποτέ ότι έπρεπε να ρωτήσετε.
1. Δεν είχε πάντα το ίδιο χρώμα
Τι χρώμα έχει ο Πύργος του Άιφελ; Η απάντηση αλλάζει σχεδόν καθημερινά. Δεν είναι, όπως πολλοί θα νόμιζαν, το φυσικό, φθαρμένο από τον καιρό μπρονζέ χρώμα του μετάλλου, αλλά ένα συνονθύλευμα αποχρώσεων βαφής που βρίσκονται σε μια συνεχή αλλαγή καθώς οι παλιές στρώσεις αφαιρούνται και εφαρμόζεται νέα βαφή. Προς το παρόν, σχεδόν το μισό του πύργου καλύπτεται από μια ειδικά σχεδιασμένη απόχρωση που ονομάζεται «το Καφέ του Πύργου του Άιφελ».
2. Κανονικά θα ήταν προσωρινός
Ο χώρος για τον Πύργο του Άιφελ στο Champs de Mars παραχωρήθηκε στον Γκιστάβ Άιφελ με 20ετή άδεια, αλλά ακόμα και πριν λήξει αυτή η περίοδος το 1909, το μέλλον του μνημείου ήταν αμφίβολο. Μετά τη Διεθνή Έκθεση του 1889, η δημοτικότητα του πύργου και οι αριθμοί των επισκεπτών άρχισαν να μειώνονται, και η συζήτηση για την κατεδάφισή του εντάθηκε. Το 1903, διάφορες διχασμένες επιτροπές που ορίστηκαν από την πόλη του Παρισιού ψήφισαν για το αν θα πρέπει να διατηρηθεί ή να αποσυρθεί ο πύργος. Η αβεβαιότητα κράτησε για χρόνια.
3. Έσωσε τη Γαλλία
Στη βάση του πύργου βρίσκονται τα απομεινάρια μιας εγκατάστασης που έσωσε τον Πύργο του Άιφελ από την κατεδάφιση και ίσως να συνέβαλε ακόμη και στη διάσωση της Γαλλίας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, οι πολίτες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά - βρίσκονται θαμμένα κάτω από το πάρκο του Champs de Mars.
Εκεί, ένα χώρος που ονομάζεται σήμερα «το καταφύγιο» -εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για λειτουργίες του πύργου- περιλάμβανε πρώιμο εξοπλισμό ασύρματης τηλεγραφίας από τον Άιφελ και τον γαλλικό στρατό. Η τεχνολογία αυτή απέδειξε τη στρατηγική της σημασία το 1914, όταν οι Γάλλοι χρησιμοποίησαν το σύστημα επικοινωνίας για να αναχαιτίσουν τα μηνύματα του γερμανικού στρατού, επιτρέποντας στη Γαλλία να σταματήσει την προέλαση των Γερμανών στη Μάχη του Μάρνη.
4. Ψήλωσε το 2022
Από τις πρώτες ημέρες των πειραμάτων με την ασύρματη επικοινωνία, ο Πύργος του Άιφελ λειτουργεί ως φάρος. Σήμερα χρησιμοποιείται ως πομπός ψηφιακού ραδιοφώνου και τηλεόρασης με 116 κεραίες. Η πιο πρόσφατη προστέθηκε το 2022 με ελικόπτερο, αυξάνοντας το ύψος του στα 330 μέτρα.
5. Το εστιατόριο ήταν μέρος του οράματος του Άιφελ, αλλά όχι η τέλεια κουζίνα
Όταν άνοιξε ο Πύργος του Άιφελ, ο πρώτος όροφος είχε περίτεχνα διακοσμημένα εστιατόρια που σέρβιραν γαλλικές, αλσατικές και ρωσικές σπεσιαλιτέ, μαζί με ένα αγγλοαμερικανικό μπαρ. Όμως, το μαγείρεμα στον πύργο δεν ήταν ποτέ εύκολο.
Για παράδειγμα, το εστιατόριο Jules Verne, ένα από τα πιο διάσημα, λειτουργεί κάτω από περιορισμούς. Απαγορεύονται οι φούρνοι αερίου, ενώ τα εφόδια μεταφέρονται μόνο μέσω υπηρεσιακού ανελκυστήρα νωρίς το πρωί. Υπάρχουν επίσης αυστηρά όρια βάρους για κάθε τι που παραμένει στον πύργο.
6. Υπάρχει ένας κρυφός όροφος που λίγοι μπορούν να δουν
Οι παρατηρητικοι επισκέπτες που ανεβαίνουν από τον δεύτερο στον τρίτο όροφο μπορεί να εντοπίσουν μια ενδιάμεση πλατφόρμα. Αυτή η στάση δεν χρησιμοποιείται τακτικά εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια.
7. Μόνο δύο άνθρωποι πιστεύεται ότι κοιμήθηκαν ποτέ στο διαμέρισμα του πύργου, και ο Άιφελ δεν ήταν ένας από αυτούς
Το «διαμέρισμα» ήταν ένας χώρος για επισκέπτες και επιστημονικές μελέτες. Δεν υπήρχε ούτε κρεβάτι, και ο Άιφελ δεν έμεινε ποτέ εκεί τη νύχτα. Ωστόσο, το 1935, οι παππούδες του Σαβέν Γέιτμαν-Άιφελ πέρασαν τη νύχτα του γάμου τους εκεί.
8. Μπορείς να αγοράσεις ένα κομμάτι του
Ο μεταλλικός σκελετός του πύργου έχει ανακαινιστεί πολλές φορές, και κάποια μέρη του έχουν αφαιρεθεί και πουληθεί. Ένα τμήμα της αρχικής σκάλας πωλήθηκε σε δημοπρασία για €253,500. Σήμερα, μπορεί κανείς να αγοράσει ριβέτες από το μέταλλο του πύργου για €525 η καθεμία.
