Ροή
Άντε να τελειώσει και ο δεύτερος γύρος στις εκλογές του ΚΙΝΑΛοΠΑΣΟΚ να γυρίσουν οι... κεντροαριστεροί από την άλλη πλευρά και να συνεχίσουν τον ύπνο. Γιατί με το που θα τελειώσει η φάση «καλά περάσαμε, ψηφίσαμε, το διασκεδάσαμε - ωραία ήταν», θα αρχίσει η συνειδητοποίηση του τι ψήφισαν και ποιοι εκπροσωπούν πλέον το πάλαι ποτέ ισχυρό κόμμα.
Ο κ. Ανδρουλάκης με τέτοιο προβάδισμα μόνο με πολιτική αυτοκτονία θα χάσει την πρώτη θέση. Και θα καθίσει στην προεδρική καρέκλα στα γραφεία του κόμματος μια και στη Βουλή ως γνωστόν δεν μπορεί να εμφανίζεται. Στην κοινοβουλευτική του έκφραση το ΚΙΝΑΛοΠΑΣΟΚ θα θυμίζει κάποιες ποδοσφαιρικές ομάδες που ο (τιμωρημένος εκεί) προπονητής βρίσκεται στην εξέδρα και δίνει οδηγίες με το κινητό στον βοηθό του που κάθεται στον πάγκο. Κωμωδία…
Και βέβαια όλοι σήμερα ομνύουν στην ενότητα. Σαν τα παιδάκια που όταν ορκίζονται σταυρώνουν πίσω από την πλάτη τα δάχτυλά τους. Αλλά δεν θα ευθύνεται ο νέος πρόεδρος γι αυτό. Όποιος και να έβγαινε το ίδιο θα γινόταν. Ίσως η περίπτωση Ανδρουλάκη να είναι πιο μετριοπαθής. Αλλά όταν ακούς για ανανέωση… κατάλαβες…
Για τον Λοβέρδο τι να πούμε; Ήθελε το κάτι παραπάνω για γα ενισχύσει την μεταγραφική του αξία. Όλα τα άλλα παιδάκια πήγαν Κυριάκο και αυτός είχε μείνει πίσω. Και αν του καθόταν κιόλας ακόμα καλύτερα. Αλλά δεν έκατσε… Και ας προσπάθησαν πολλοί και πολύ γι αυτό.
Ο δε ΓΑΠ έτρεχε σχεδόν μόνος και βγήκε δεύτερος! Ο βασικός του αντίπαλος ήταν ένας νεόγερος του κομματικού σωλήνα χωρίς λάμψη και ιδιαίτερο γκελ στην κοινωνία (άλλο όμως στο κόμμα…) και έχασε πανηγυρικά. Το μάθημα της αποτυχίας του ΚΙΔΗΣΟ δεν του έγινε μάθημα. Αλλά μήπως είχε και τίποτε καλύτερο να κάνει; Έκανε λοιπόν τον διαπαραταξιακό υποψήφιο ηγέτη και περίμενε. Και αν του έβγαινε; Αλλά δεν του βγήκε γιατί ακόμα υπάρχουν μνήμες…
Στο δια ταύτα και πέρα από τους πανηγυρισμούς για τη συμμετοχή που θυμίζουν μικρή ομάδα με μικρούς στόχους, ουδέν σημαντικό συνέβη. Αντιθέτως μάλλον επιβεβαιώθηκε ότι οι πρώην ΠΑΣΟΚοι που πήγαν Σύριζα έγιναν πλέον Συριζαίοι και όσοι πήγαν Μητσοτάκη επίσης θα παραμείνουν εκεί. Περιμένοντας και οι μεν και οι δε και τους υπόλοιπους να λακίσουν από αυτό που κάποτε λεγόταν ΠΑΣΟΚ…
