Είναι αλήθεια και μάλιστα γνωστή: Ο Έλληνας υστερεί στην Ανάλυση των Δεδομένων, κουράζεται από την προσήλωση στο στόχο και τον ενοχλεί η Διαδικασία. Ο «Μαραθώνιος» δεν είναι το φόρτε του.
Ο Εξωδικαστικός στήθηκε για συγκεκριμένες ανάγκες και «πάτησε» σε πολύ συγκεκριμένες έννοιες:
Στήθηκε με σκοπό να Ρυθμίσει συνολικά τα χρέη των Επιχειρήσεων με όλους τους Πιστωτές και έδωσε μεγάλο βάρος στην Έννοια Βιώσιμη Επιχείρηση και Περιουσία του Οφειλέτη.
Αρχικά λοιπόν, ήθελε ο Νόμος, όλους τους Πιστωτές για όλες τις Οφειλές. Ναι μεν, αλλά…
Ούτε όλοι οι Πιστωτές ήθελαν και αυτοί που ήθελαν, δεν ήθελαν για όλες τις Οφειλές. Οι τράπεζες για παράδειγμα, δεν έβαζαν για Ρύθμιση τα Στεγαστικά και Καταναλωτικά Δάνεια και δεν τους άρεσε το «κούρεμα», το Δημόσιο όχι μόνο ήθελε να μην το «ρίξουν», αλλά δεν υπήρχε και Δημόσιος Υπάλληλος να βάλει την Υπογραφή του.
Κούτσα-Κούτσα, με ένα δραστήριο Γραμματέα στην Ανεξάρτητη Γραμματεία Ιδιωτικού Χρέους, τον κ. Φώτη Κουρμούση, που πάλευε και παλεύει με όλους και όλα, τα δυσλειτουργικά μαζεύτηκαν.
Ναι, σωστά και μπράβο σε όλους μας, γιατί όλοι βοηθήσαμε. Αλλά για να κάνουμε τον Νόμο Λειτουργικό και τους Πιστωτές «κανονικούς», χάσαμε το Στόχο.
Η λύση για την υπογραφή των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι όντως ένα εργαλείο, το οποίο με ασφάλεια εφαρμόζει τις προϋποθέσεις του Νόμου και η πρόταση που προκύπτει είναι Τεχνοκρατική, αλλά για να λειτουργήσει το Δημόσιο, δεν σημαίνει ότι βάζουμε στις παραμέτρους του Νόμου, ό τι βολεύει τους Πιστωτές, γιατί αυτό εκτός από παράνομο, είναι για το Δημόσιο φυσικά, κατάχρηση εξουσίας ή κάτι τέτοιο.
Για να συμφωνήσουν οι Πιστωτές σε κοινή λύση, δεν σημαίνει ότι η πρόταση που θα προκύψει πρέπει να είναι 80% υπέρ των Πιστωτών.
Όταν ο Νόμος λέει Διαπραγμάτευση, δεν εννοεί «αυτό είναι και σε όποιον αρέσει».
Ο Νόμος ορίζει τις έννοιες, στις οποίες στηρίζεται η Λύση που προτείνει.
Ορίζει λοιπόν την Έννοια της Βιώσιμης Επιχείρησης. Της Επιχείρησης, η οποία έχει μεν προβλήματα, αλλά έχει και προοπτική να δραστηριοποιείται αύριο.
Ποια θεωρείται λοιπόν, η Βιώσιμη Επιχείρηση σύμφωνα να τον Νόμο, αλλά και όλες τις παρουσιάσεις του Εξωδικαστικού, από την Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους; Η επιχείρηση, που από τώρα και στο εξής, μπορεί να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της σε Φόρους και Ασφαλιστικές Εισφορές στο Κράτος, μπορεί να ζει τον Επιχειρηματία και να αποπληρώσει ένα μέρος, ή ένα ικανό θα έλεγα εγώ μέρος, των Βαρών που κουβαλάει.
Αυτές λοιπόν τις επιχειρήσεις αναζητούμε, για να δημιουργήσουμε μια πιο υγιή ομάδα που θα διαχειριστεί την ελληνική αγορά και όχι μόνο.
Ο Νόμος ορίζει τι σημαίνει EBITDA και τι αφαιρείται από αυτό, για να καταλήξουμε στην δυνατότητα αποπληρωμής της Επιχείρησης. Ο ίδιος αυτός Νόμος λοιπόν, ορίζει ότι αφαιρούμε από τον EBITDA, το φόρο που καλείται να πληρώσει η συγκεκριμένη επιχείρηση. Αντί του φόρου της Επιχείρησης όμως, οι Πιστωτές αφαιρούν το μέσο όρο του φόρου που πλήρωσε ο κλάδος. Την πληροφορία μου την έδωσε σε επικοινωνία μου με το Δημόσιο, εισηγητής υπόθεσης, διότι η αντιπρόταση που ήρθε όπως ορίζει ο Νόμος, δεν είχε καμία σχέση με την πρόταση. Επίσης, με ενημέρωσαν ότι δεν αφαιρούν το ελάχιστο εισόδημα που είναι απαραίτητο για τη διαβίωση, παρά μόνο αν υπάρχουν επιπλέον εισοδήματα, από άλλες πηγές.
Που τα βρήκατε γραμμένα αυτά;, ρωτάει ο αφελής Σύμβουλος και απάντηση ακόμα περιμένει. Γνωρίζετε ότι αυτό δεν είναι Νόμιμο;, πιέζει λίγο περισσότερο και φυσικά γίνεται αντιπαθής και εριστικός. Αλλά απάντηση πάλι δεν παίρνει.
Ξέρω… Όλοι οι Έλληνες θα θέλαμε να είμαστε για ένα μήνα Πρωθυπουργοί, άντε καλά για μια εβδομάδα και να τα λύναμε όλα με το μαγικό μας ραβδάκι.
Αλλά επειδή δεν μπορούμε, μόλις μας δώσουν ψίχουλα εξουσίας, γινόμαστε Ναπολέοντες και Μεγαλέξανδροι. Ερμηνεύουμε, αποφασίζουμε και θεωρούμε δεδομένο ότι οι αφελείς υπήκοοι, οφείλουν να υπακούσουν.
Έχουμε ακόμα την ευκαιρία, έντιμα και καθαρά, χωρίς κακές δεύτερες σκέψεις, να λύσουμε το πρόβλημα των Οφειλών. Η χαμένη εμπιστοσύνη του Πολίτη προς το Κράτος αποκαθίσταται, αλλά θέλει κόπο και ανοικτά μυαλά.
Εκεί στο Δημόσιο, ακούτε ή δεν σας αφορά;
Παίζουμε στην παράταση του χρόνου για την Υλοποίηση της Λύσης και ελπίζω αυτό να το έχουμε αντιληφθεί όλοι…
