Η συνάντηση Δένδια – Τσαβούσογλου και οι δηλώσεις που αντάλλαξαν, έγιναν θέμα και στα παροικούμενα Μέσα των γειτονικών χωρών που επηρεάζονται άμεσα από τα ελληνοτουρκικά.
Το δίκτυο Al-Jazeera θεωρεί ότι ο Δένδιας «άρχισε πρώτος», χρησιμοποιώντας τις εναρκτήριες δηλώσεις του για να παραθέσει μια σειρά από καταγγελίες που έχει η ελληνική πλευρά απέναντι στην Τουρκία, όπως είναι η αναζήτηση φυσικού αερίου σε αμφισβητούμενα ύδατα έως τη μεταχείριση της ελληνικής Ορθόδοξης μειονότητας και τη συνεχιζόμενη διαμάχη για τις επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο. Από την άλλη εμφανίζει τον Τσαβούσογλου να επισημαίνει ότι οι διαφορές με την Ελλάδα μπορούν να επιλυθούν μέσω εποικοδομητικού διαλόγου, και ότι η προκλητική ρητορική θα πρέπει να αποφευχθεί στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Το αντιπολιτευτικό στο καθεστώς Ερντογάν (και βασισμένο στις ΗΠΑ) δίκτυο Al-Monitor, επίσης θεώρησε ότι ο Δένδιας υπερέβη τα εσκαμμένα πρώτος. Ενώ στην αρχή προσκάλεσε τον Τσαβούσογλου στην Αθήνα, λέγοντας ότι υπάρχει «σημαντικό περιθώριο βελτίωσης των διμερών σχέσεων» υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει «αποκλιμάκωση εμπρηστικών ενεργειών και σχολίων», στη συνέχεια αναφέρθηκε επιθετικά στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και στην αναφορά του Τσαβούσογλου για «τουρκική μειονότητα» στην Ελλάδα.
Το δίκτυο Arab News, συμφερόντων Σ. Αραβίας, υιοθετεί το ρεπορτάζ του Al-Jazeera ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία και οι δηλώσεις με τον Τσαβούσογλου, δεν καλύπτονται από τα μεγάλα πρακτορεία ειδήσεων των ΗΑΕ και του Ισραήλ. Σημειωτέον, ότι σήμερα σήμερα και αύριο στην Πάφο υπάρχει συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών Κύπρου, Νίκου Χριστοδουλίδη, Ελλάδας, Νίκου Δένδια, Ισραήλ, Γκάμπι Ασκενάζι, και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σεΐχη, Abdullah Bin Zayed Al Nahyan, με κεντρικό θέμα περαιτέρω διεύρυνση των περιφερειακών δικτύων συνεργασίας των 4 χωρών.
Τα παραπάνω, δείχνουν ότι οι «γείτονες» τοποθετούν το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε ένα πλέγμα ισχύος στο οποίο η Τουρκία, για την ώρα, έχει τη θέση του ισχυρού και της λήψης πρωτοβουλιών. Συνεπώς, υπάρχουν δύο δρόμοι να διαλέξει κανείς: ότι οι γείτονες αντιλαμβάνονται πως για την ώρα κλείνει το πεδίο διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ή ότι ο διάλογος βαθαίνει (πίσω από κλειστές πόρτες) και τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στο μέλλον, όμως για την ώρα η ανάγκη για «εσωτερική διαχείριση» των διαφωνιών επιτάσσει μια on camera σύγκρουση.
Σε κάθε περίπτωση, έχει σημασία να ειπωθεί ρητά, ότι η ελληνική οπτική της «απομονωμένης Τουρκίας» ή του «αντι-τουρκικού» άξονα Γαλλίας-Ισραήλ-Αιγύπτου με την οποία ως τώρα προσερχόταν στις διεθνείς της υποχρεώσεις, έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα μιας Τουρκίας που είναι σε κίνηση και διεκδικεί έναν πιο ολοκληρωμένο γεωστρατηγικό ρόλο στη Μ. Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή την κίνηση την εισπράττουν θετικά και οι «γείτονες», οι οποιοι εξετάζουν τα συμφέροντά τους με έναν πιο ευέλικτο τρόπο από όσο συχνά αναφέρεται από το Υπ.Εξ. αλλά και η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ.
