Πώς θα επηρέαζε την καθημερινότητά μας, την απασχόληση και την οικονομία ένα ridesharing μοντέλο; Ποια τα οφέλη και ποιες οι επιπτώσεις του στην οικονομία και την απασχόληση; Το Εργαστήριο Κυκλοφοριακής Τεχνικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, υπό τον καθηγητή κ. Γιώργο Γιαννή πραγματοποίησε σχετική μελέτη.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση των ευρημάτων της έρευνας, στόχος της ήταν η αξιολόγηση των επιπτώσεων του ridesharing στην οικονομία και την κοινωνία της πόλης της Αθήνας. Η μελέτη παρουσιάστηκε στο 10ο Regional Growth Conference από τον ερευνητή του Εργαστηρίου συγκοινωνιολόγο κ. Αντώνη Χαζίρη και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εισαγωγή των υπηρεσιών ridesharing στην Αθήνα, με ρυθμισμένο τρόπο, μπορεί σε μεγάλο βαθμό να συμβάλει στην κοινωνική ευημερία. Επισημαίνει μάλιστα ότι τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα για την ανάπτυξη υπηρεσιών ridesharing όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Στη μελέτη εξετάζονται μεταξύ άλλων δύο σενάρια: ένα σενάριο πλήρους αδειοδότησης (Α) και ένα μερικής αδειοδότησης (Β) για τη δίκαιη ρύθμιση των υπηρεσιών ridesharing στην Αθήνα. Το Σενάριο Α προϋποθέτει υπηρεσίες κοινής χρήσης που αναλαμβάνονται από εταιρείες που ενοικιάζουν ιδιωτικά οχήματα με οδηγούς, ενώ το Σενάριο Β θεωρεί αδειοδοτημένα, αυτοαπασχολούμενα άτομα που προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες. Και για τα δύο σενάρια, επιτρέπεται μόνο η on-line κράτηση (e-hailing).
Συνοπτικά, καταγράφεται μία σειρά ενδιαφέροντων ευρημάτων όπως τα ακόλουθα:
• Καθώς η Ελλάδα ανακάμπτει σταδιακά από την οικονομική αναταραχή σχεδόν μιας δεκαετίας, οι κυκλοφοριακές συνθήκες στην Αθήνα φαίνεται να επανέρχονται στην κατάσταση που βρίσκονταν πριν από την κρίση. Ταυτόχρονα, το σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης αμφισβητείται και η αγορά των ταξί παραμένει αυστηρά ρυθμισμένη. Ένα τέτοιο περιβάλλον τείνει να δημιουργεί προνομιακές συνθήκες για τα ΙΧ.
• Οι υπηρεσίες ridesharing θα μπορούσαν να προσελκύσουν από 603.000 έως 729.000 καθημερινούς επιβάτες έως το έτος 2025. Οι επιβάτες θα μετακινηθούν προς τις υπηρεσίες αυτές κυρίως από τη χρήση ΙΧ (4,3%-5,3%) και σε πολύ μικρότερο βαθμό από τα μέσα μαζικής μεταφοράς (2,2%-2,7%) και τα ταξί (0,7%-8%). Είναι ενδιαφέρον ότι τα ταξί δεν φαίνεται να επηρεάζονται σημαντικά.
• Οι υπηρεσίες ridesharing μπορούν να αποφέρουν επιπλέον καθαρές 17,7 χιλιάδες έως 35,7 χιλιάδες θέσεις πλήρους και μερικής απασχόλησης αντίστοιχα, στη μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας έως το 2025.
• Εντοπίζεται εξοικονόμηση χώρου στάθμευσης (που αντιστοιχεί στο 4,5%-5,5% του κέντρου της Αθήνας).
• Η εξοικονόμηση σε σχέση με τον χρόνο μετακίνησης κυμαίνεται από 5,1% έως 6,5% με την καθιέρωση υπηρεσιών ridesharing, ενώ στο σενάριο Β η εξοικονόμηση κόστους για τον επιβάτη υπολογίζεται έως και 7,4% σε σχέση με τις υπάρχουσες συνθήκες.
• Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της έρευνας προτίμησης των επιβατών το οποίο αποτελεί μέρος της μελέτης αποτυπώνεται ότι οι επιβάτες της Αθήνας φαίνεται να κατανοούν τι είναι το ridesharing και να δηλώνουν ότι θα χρησιμοποιούσαν τέτοιες υπηρεσίες, εάν ήταν διαθέσιμες στην πόλη τους.
