Είναι σύνηθες, μέτρα πολιτικής που στοχεύουν συγκεκριμένους στόχους, να έχουν ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα σε άλλους χώρους, που πιθανόν ούτε είχε υποψιαστεί ο επισπεύδων φορέας. Ενα τέτοιο μέτρο, είναι η διάταξη περί καθαρισμού οικοπέδων εντός οικισμών για λόγους πυροπροστασίας. Και ξαφνικά τα χωριά μας άλλαξαν όψη, έγιναν πιο φωτεινά, πιο καθαρά πιο ελκυστικά!!! Αλλά και πιο ασφαλή όχι μόνο λόγω φωτιάς, αφού καταπολεμήθηκαν εστίες τρωκτικών, φιδιών και περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.
Η δημογραφική κατάρρευση της υπαίθρου, έχει δημιουργήσει χωριά 3 ταχυτήτων: κάποια που στέκονται μια χαρά. Ακμαία, με ζωντανό πληθυσμό, με παιδιά στο σχολείο, με αγορά, με δραστηριότητες, με το μεγαλύτερο μέρος των σπιτιών να είναι κατοικήσιμα ή καλοσυντηρημένα. Η δεύτερη κατηγορία, είναι χωριά με πολλά σπίτια κλειστά, τα περισσότερα σε κακή κατάσταση, συχνά καταρρέοντα, με τις αυλές τους χορταριασμένες, ίσως και γεμάτες σκουπίδια. Τα υπόλοιπα σπίτια, αυτά που κατοικούνται είναι σε μέτρια πια κατάσταση. Οσα είναι παλιά κι έχουν περιέλθει από κληρονομιά στους σημερινούς τους κατοίκους είναι τις περισσότερες φορές σε μέτρια κατάσταση. Τα υπόλοιπα που έχτισαν όσοι αποφάσισαν να επιστρέψουν στα χωριά και να ασχοληθούν με τη πρωτογενή παραγωγή, συνήθως στις εισόδους των χωριών είναι σε μάλλον καλή κατάσταση. Και η τελευταία κατηγορία χωριών, είναι αυτή των εγκαταλειμμένων ή υπο εγκατάλειψη. Εκεί σε πιάνει κυριολεκτικά η ψυχή σου. Χόρτα, δένδρα και θάμνοι απεριποίητοι, σκουπίδια, χώματα, ερημιά και θλίψη παντού.
Οι τοπικοί Δήμοι, ενώ έχουν υποχρέωση να υπενθυμίζουν στους δημότες τους αλλά και όσους έχουν ιδιοκτησίες στα όριά τους ότι πρέπει να διατηρούν τα οικόπεδά τους σε καλή κατάσταση, ή όταν δεν το κάνουν οι ιδιοκτήτες το κάνουν οι ίδιοι οι δήμοι και στέλνουν το λογαριασμό, δεν κάνουν τις περισσότερες φορές τίποτα.
Τώρα όμως τελευταία, τα τηλέφωνα από ανθρώπους της πόλης προς συγγενείς και φίλους στο χωριό έχουν ανάψει: έχεις κανένα άνθρωπο (δηλαδή “Αλβανό” συμπληρώνουν) να καθαρίσει το οικόπεδο; Το ενδιαφέρον είναι η αντίδρασή τους όταν ακούνε το ποσό: τόσα πολλά;
Οι λιγοστοί εναπομείναντες αλλοδαποί εργάτες γης στα χωριά μας, δουλεύουν αυτές τις ημέρες ασταμάτητα. Έχουν να εξυπηρετήσουν τους μόνιμους πελάτες τους αγρότες, έχουν να ικανοποιήσουν και την απροσδόκητη ζήτηση να καθαρίσουν κάθε είδους οικόπεδα και χαλάσματα από ξερά δένδρα, χόρτα αλλά και κάθε είδους σκουπίδια. Είναι απολύτως λογικό και ανθρώπινο να ζητούν όσα θέλουν, εν μέσω μάλιστα πολύ υψηλών θερμοκρασιών...
Τα χωριά όμως ξαφνικά άλλαξαν όψη! Εκεί που είχες συνηθίσει ένα οικόπεδο γεμάτο ξερά χόρτα και άλλα υλικά, ξαφνικά αντικρύζεις μόλις παίρνεις τη στροφή, ένα καθαρό χώρο με τα εναπομείναντα δένδρα και θάμνους σε καλή κατάσταση.
Η ειδησεογραφία των ημερών είναι γεμάτη παρατηρήσεις και παράπονα για το νέο νόμο: άργησε η πλατφόρμα να ανοίξει, όλα γίνονται χωρίς έγκαιρη ενημέρωση, κλπ κλπ. Εαν όμως ρωτήσεις τους κατοίκους των χωριών, απαντούν ομόφωνα «Ανοιξε ο τόπος, επιτέλους».
Εδώ θα πρέπει να καυτηριαστεί η συμπεριφορά των απανταχού Δήμων της χώρας, που αντιμετωπίζουν το θέμα καθαριότητα με το στενό κριτήριο να είναι καθαρά τα πεζοδρόμια και οι κοινόχρηστοι χώροι. Οταν ρωτήσεις οποιονδήποτε δημοτικό άρχοντα κάθε βαθμίδας, σου λέει οτι το χωριό μας είναι καθαρό, εννοώντας οτι δεν βλέπεις σκουπίδια στο δρόμο. Αυτό μας έλειπε εν έτει 2024, να συμβιώνουμε και με τα σκουπίδια στους δρόμους!!! Πεπαλαιωμένες αντιλήψεις περί τοπικής αυτοδιοίκησης!!!
Τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα, είναι εκτός από πιθανή εστία φωτιάς και σημεία γεμάτα άλλους κινδύνους:φίδια, ποντίκια, ψόφια ζώα. Τέλος πάντων, εδώ ισχύει το ρητό τα λόγια είναι φτώχεια: είναι ανεπίτρεπτη κατάσταση για ένα ευρωπαικό χωριό να έχει τα μισά του σπίτια και οικόπεδα σε άθλια και επικίνδυνη κατάσταση.
Την θλιβερή αυτή διαπίστωση, ήλθε να αντιμετωπίσει ένας νόμος του Υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής και όχι του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Εσωτερικών!!! Δηλαδή αντί να ενδιαφερθούν οι μονίμως παραπονούμενοι για ελλείψεις χρημάτων και προσωπικού Δήμοι, που εποπτέυονται από το Υπουργείο Εσωτερικών, ενδιαφέρθηκε η κεντρική εξουσία μέσω άλλου Υπουργείου. Ενώ το αποτέλεσμα είναι τελικά μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, θα πρέπει να επισημανθεί οτι η ζωή στην ύπαιθρο κυλάει πια, πέρα από τα όρια: τα πράγματα γίνονται αφού πια οι συνθήκες έχουν υπερ-ωριμάσει. Γι' υτό άλλωστε και οι κάτοικοι των χωριών είναι είτε με το ένα πόδι στις γειτονικές πόλεις είτε έχουν μειώσει τις προσδοκίες τους στο ελάχιστο. Ξεχασμένοι ήμασταν, ξεχασμένοι είμαστε σου απαντούν.
Και αυτό το εκφράζουν με κάθε ευκαιρία: είτε βγαίνοντας στους δρόμους διαδηλώνοντας, είτε ψηφίζοντας ακραία σχήματα, είτε απέχοντας από οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία. Είναι απολύτως βέβαιο, οτι η κυβέρνηση, έχει λάβει τα σχετικά μηνύματα, γιαυτό άλλωστε ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε το ΥΠΑΑΤ, την επόμενη ημέρα του ανασχηματισμού. Δεν είναι μόνο οι ψήφοι των αγροτών με την στενή έννοια του όρου, άλλωστε έχουν μειωθεί σε σημαντικό βαθμό αριθμητικά, αλλά η όλη σχέση του Ελληνα με την ύπαιθρο η οποία αναθεωρείται. Και οι πολιτικοί ξέρουν οτι βάση κάθε υγιούς πολιτικής είναι η ύπαρξη ακμαίου ντόπιου πληθυσμού και τοπικών δομών δοίκησης.
Δυό θέματα που απουσιάζουν εντελώς στην Ελλάδα του 2024.
