Ο πολιτικός βίος της Ελλάδας τα τελευταία 40 χρόνια χαρακτηρίζεται από την εναλλαγή προσώπων στη διακυβέρνηση.
Το πρόβλημα όμως δεν ήταν τα πρόσωπα αλλά το ίδιο το σύστημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που ήρθε στην εξουσία ως εναλλακτική και διαφορετική πρόταση- πρώτη φορά αριστερά- αποδείχθηκε η τελευταία ενσάρκωση της παθογένειας της μεταπολίτευσης. Κυβερνάει όπως κυβερνούσαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Από την άλλη η αντιπολίτευση είναι ευνουχισμένη γιατί καλείται να υπερασπιστεί τη διακυβέρνηση της και τους ηγέτες της δηλαδή αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.
Την ίδια ώρα στον ευρωπαϊκό χώρο που μας επηρεάζει, συντελούνται τεκτονικές κινήσεις. Ο μεσαίος χώρος συμπιέζεται και μετακινείται και τα άκρα ενδυναμώνονται.
Η σοσιαλδημοκρατία υποχωρεί και ενισχύει τις τάξεις της αριστεράς, η δε δεξιά χειραφετείται και κυβερνάει.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μόνο ο Πρόεδρος Μακρόν με την ατζέντα του επιχειρεί μια νέα προσέγγιση θέλοντας να πετύχει μια ριζική αναμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής
Για όλους αυτούς τους λόγους η χώρα χρειάζεται μια στροφή.
Δεξιά και Αριστερά έχασαν το νόημα τους στα χρόνια των μνημονίων. Αποτελεσματικότητα και όραμα είναι τα στοιχήματα της νέας εποχής. Καθολική κοινωνία και ανοικτοί ορίζοντες και όχι την κοινωνία των αποκλεισμών. Συναίνεση και όχι διχαστικός λόγος. Πολιτική εντιμότητα και όχι λαϊκισμός.
Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται μια νέα ηθική και μια νέα προσέγγιση για τα πολιτικά πράγματα.
Απαιτούνται 5 ριζικές τομές για τον μετασχηματισμό της Ελλάδας του 21ου αιώνα.
1. Χρειαζόμαστε άλλο πολίτευμα, την Προεδρική δημοκρατία για να προστατευτεί ο πολίτης από τη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας.
2. Χρειαζόμαστε να Εθνικό Συμβούλιο Στρατηγικής θα επιτρέψει την αύξηση της Εθνικής ισχύος μέσω της ύπαρξης στρατηγικής συνέχειας.
3. Χρειαζόμαστε ένα δεύτερο, παράλληλο δημόσιο μόνο για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, όπως οι τράπεζες το web-banking. Το παλιό δημόσιο σβήνει σταδιακά χωρίς άσκοπες αντιπαραθέσεις.
4. Χρειαζόμαστε την Καινοτομία. Το τρίπτυχο των αλλαγών: Άμεση μείωση των φόρων στο 20%. Αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με μείωση εισφορών. Στηρίζουμε τις επενδύσεις με μικρότερα πλεονάσματα, αποπληρώνοντας το χρέος μας ταχύτερα.
5. Χρειαζόμαστε ένα νέο Κοινωνικό Κράτος. Η καθολικότητα είναι η αρχή του νέου κοινωνικού κράτους του 21ου αιώνα. Εισόδημα του πολίτη χωρίς προϋποθέσεις. Καθολική πρόσβαση στο κοινωνικό κράτος σε κάθε άνεργο, ιδιαίτερα στη δια βίου μάθηση. Υποστήριξη των ΑμεΑ. Καθολική στήριξη χωρίς γραφειοκρατία.
Ποιος μπορεί να τα υλοποιήσει αυτά;
Σίγουρα όχι τα παραδοσιακά κόμματα που μας έφεραν εδώ.
Για την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, χρειάζεται ένα ευρωπαϊκό φιλελεύθερο κόμμα που θα μπορέσει να επανασυνδέσει τους πολίτες με τους πολιτικούς, που θα θεραπεύσει τις πληγές της χρεοκοπίας και της 8ετούς κρίσης, που θα αφήσει πίσω τους διχασμούς του παρελθόντος, που θα θέσει τη λογική στο επίκεντρο της συζήτησης, που θα εφαρμόσει βιώσιμες πολιτικές, που θα δώσει το όραμα, που θα χαράξει με αποφασιστικότητα το δρόμο που πρέπει να βαδίσει η χώρα μας τον 21ο αιώνα.
Η χώρα πρέπει να αλλάξει κεφάλαιο, όχι απλά σελίδα μπαίνοντας στον 21ο αιώνα.
Όπως έχει πει και ο Πρόεδρος Μακρόν “Πιστεύω στην ανοικοδόμηση ενός πολιτικού ηρωισμού, μια πραγματική φιλοδοξία για να πετύχουμε ακόμη και αυτά που χαρακτηρίζονται αδύνατα”.
Γιατί η πολιτική όπως και η ζωή χρειάζεται μικρούς ή μεγάλους ήρωες.
