Στο καινοτόμο έργο της Τήλου, στην ηλεκτροκίνηση και την πράσινη φόρτιση αναφέρθηκε ο Δρ. Γιώργος Πεχλιβάνογλου, εκτελεστικός Διευθυντής της EUNICE WIND, πρόεδρος της Επιτροπής Αιολικής Ενέργειας - ASME (Executive Director, EUNICE WIND, Chairman of Wind Energy Committee, ASME) στο συνέδριο του Economist με τίτλο “Third Sustainability Summit for South-East Europe and the Mediterranean” το οποίο πραγματοποιείται 16 & 17 Οκτωβρίου στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην Αθήνα.
Ακολουθεί η ομιλία του κ. Πεχλιβάνογλου:
Η συνέχεια του καινοτόμου έργου της Τήλου, η οποία δημιούργησε πρακτικά το πρώτο «πράσινο νησί» στην Ελλάδα παρουσιάζεται σήμερα στο συνέδριο αυτό και αποτελεί αφετηρία και σημείο αναφοράς για τις επόμενες λύσεις που παρουσιάστηκαν στην περσινή μας συνάντηση στη διοργάνωση του ίδιου συνεδρίου, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη των «έξυπνων δικτύων» και την ενσωμάτωση όλων των καινοτόμων τεχνολογιών, όπως αυτών της ηλεκτροκίνησης, μέσα στις λύσεις του νέου ενεργειακού συστήματος.
Αυτό που ουσιαστικά ακολουθεί τα «έξυπνα νησιά» έχει να κάνει με την αυτόνομη παραγωγή ενέργειας, την αυτόνομη διαχείριση ενέργειας, με βάση τους έξυπνους μετρητές και τις συσκευές διαχείρισης της ενέργειας και ολοκληρώνεται με την ηλεκτροκίνηση που πρακτικά μετατρέπει τη συμβατική μορφή αυτοκίνησης με βάση ορυκτά καύσιμα, σε μια ενσωματωμένη στο ηλεκτρικό δίκτυο και στη νέα τάξη πραγμάτων μορφή μετακίνησης.
Ηλεκτροκίνηση και πράσινη φόρτιση
Η ηλεκτροκίνηση προωθείται ως μια νέα τάξη πραγμάτων στον αγώνα της ανθρωπότητας για τη μείωση των εκπομπών CO2 και αεριών του θερμοκηπίου, η οποία και συνδέεται άμεσα τόσο με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όσο και με τον τομέα των μεταφορών.
Έτσι λοιπόν η ηλεκτροκίνηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, καθώς και τη φόρτιση αυτοκινήτων με πράσινη ενέργεια.
Η φόρτιση ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου δεν έχει κανένα απολύτως νόημα αν δεν γίνεται από καθαρές μορφές ενέργειας. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό αν σκεφτούμε ότι αυτή τη στιγμή το ενεργειακό μείγμα στους μεγαλύτερους παρόχους στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό δεν είναι 100% πράσινο.
Ελάχιστοι είναι οι πάροχοι εκείνοι που έχουν 100% πράσινο μείγμα στην παραγωγή ενέργειας. Αν λοιπόν φορτίσουμε ένα αυτοκίνητο με ενέργεια η οποία δεν προέρχεται από ΑΠΕ και ταυτόχρονα ζητήσουμε από τα κράτη να επιδοτήσουν ή να ενισχύσουν την εισαγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην αγορά τότε θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο, λογικό ίσως και νομικό, ως προς τον σκοπό της επιδότησης άλμα. Και ίσως και παράπτωμα. Έχουμε ουσιαστικά πριμοδοτήσει μια τεχνολογία, χωρίς να εξασφαλίσουμε ότι αυτή θα οδηγήσει σε άμεση μείωση των εκπομπών του CO2. Άρα είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνδεθεί η προώθηση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων με την πράσινη φόρτιση.
Βιωσιμότητα και οικονομία στη ηλεκτροκίνηση
Η ηλεκτροκίνηση και η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων πρέπει να είναι λύσεις βιώσιμες τόσο από τεχνικής όσο και από οικονομικής πλευράς. Ενώ γίνεται πολύς λόγος για την ταχυφορτιση της νέας τεχνολογίας φορτιστών και τα “supercars”, τα οποία εισέρχονται στην αγορά με τεράστιες ισχύες και πολύ μεγάλες μπαταρίες, είναι σημαντικό να σκεφτεί κανείς τι πραγματικά σημαίνει βιώσιμος (sustainable) στον τομέα της ηλεκτροκίνησης. Η προώθηση δικτύων ταχυφόρτισης, τα οποία απαιτούν τεράστια ποσότητα ισχύος από το δίκτυο και τελικά δεν είναι οικονομικά βιώσιμα, είναι μάλλον λανθασμένη. Χρειάζεται να γίνει ορθολογική ανάπτυξη του δικτύου με φορτιστές οι οποίοι ακολουθούν τις συνήθειες του καταναλωτή και όχι τη συνήθη πρακτική.
Ταχυφόρτιση και βέλτιστη βιώσιμη λύση φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
Ένα ζωντανό παράδειγμα είναι τα βενζινάδικα. Τα βενζινάδικα που σύμφωνα με το παλιό μοντέλο ήτανε κραταιά, συνοδεύονταν από μια τεχνική λύση γρήγορης φόρτισης σε ένα αυτοκίνητο. Σε μία τέτοια περίπτωση, μέσα σε ένα λεπτό έχουμε λάβει ποσότητα ενέργειας ικανή να φορτίσει το αυτοκίνητό μας για περίπου 500-700 χλμ. Στην ηλεκτροκίνηση αυτό δεν είναι εφικτό, τουλάχιστον με ορούς οικονομικότητάς και βιωσιμότητας, καθώς για να καταφέρω να αποκτήσω αυτονομία για περίπου 1000χλμ, θα πρέπει να τραβήξω από το δίκτυο μια ποσότητα ενέργειας ίση με τη στιγμιαία κατανάλωση μιας μικρής πόλης.
Οι απαιτήσεις σε υποδομές, δίκτυα, σε μετασχηματιστές και λοιπά εξαρτήματα του δικτύου είναι τεράστιες και άρα αυτό δεν αποτελεί ένα βιώσιμο τρόπο να φορτίσω το αυτοκίνητό μου. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να αντιληφθούμε πως ο ηλεκτρισμός σε αντίθεση με τη βενζίνη και το πετρέλαιο βρίσκεται διαθέσιμος σε πάρα πολλά σημεία καθώς το δίκτυο ηλεκτροδότησης φτάνει παντού.
Ο βιώσιμος τρόπος να στηθεί ένα δίκτυο φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι αυτός ο οποίος είναι πελατοκεντρικός, ακολουθεί το αυτοκίνητο και τον οδηγό του και «ψάχνει να βρει» το αυτοκίνητο εκεί που είναι παρκαρισμένο.
Μην ξεχνάμε ότι τα αυτοκίνητα βρίσκονται παρκαρισμένα περίπου για 80% της ζωής τους. Αν βρούμε που είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο τότε θα μπορέσουμε να στήσουμε ένα δίκτυο φόρτισης, το οποίο είναι βιώσιμο και μπορεί να προσφέρει λύση με χαμηλότερο κόστος. Αν προσπαθήσουμε απλά να φτιάξουμε μια ηλεκτρική ρεπλίκα ενός βενζινοκίνητου συστήματος τότε θα έχουμε αποτύχει καθώς το αποτέλεσμα θα είναι ένα σύστημα με πολύ υψηλά κόστη και ταυτόχρονα εξαιρετικά χαμηλή απόδοση.
