Νωρίτερα από το 2028, όπως ήταν ο αρχικός προγραμματισμός, θα αποσυρθεί ο λιγνίτης από το ενεργειακό μίγμα της ΔΕΗ, καθώς όπως ανέφερε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Γιώργος Στάσσης στο συνέδριο «Power and Gas Supply Forum», θα επισπευσθεί κατά τρία χρόνια η μετατροπή καυσίμου και στην τελευταία λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ, την «Πτολεμαΐδα V».
Η «Πτολεμαΐδα V» βρίσκεται υπό κατασκευή, με σκοπό να λειτουργήσει με λιγνίτη από τη μεθεπόμενη χρονιά, όταν θα τεθεί σε λειτουργία. Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν να «αλλάξει» καύσιμο έως το 2028, παραμένοντας έως τότε η μοναδική λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ, με δεδομένο ότι οι υπόλοιποι λιγνιτικοί σταθμοί σχεδιάζεται να αποσυρθούν έως το 2023.
Σύμφωνα με τον κ. Στάσση, η επίσπευση οφείλεται στα επίπεδα στα οποία κινούνται πλέον οι τιμές των δικαιωμάτων CO2, οι οποίες καθιστούν σχεδόν βέβαιο ότι το νέο καύσιμο της μονάδας θα είναι το φυσικό αέριο, με τη μετατροπή να έχει υλοποιηθεί έως τα μέσα της δεκαετίας. Παράλληλα, θα αυξηθεί η ισχύς της στα 1000 MW.
Όπως επισήμανε ο επικεφαλής της επιχείρησης, οι μονάδες φυσικού αερίου είναι η τεχνολογία που θα μπορούσε να υποστηρίξει επαρκώς τη μετάβαση προς ένα ηλεκτρικό σύστημα με υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ. «Παρόλο που δεν θεωρούνται "πράσινη" μορφή ενέργειας, είναι λιγότερο ρυπογόνες από τις λιγνιτικές, πιο ευέλικτες (ειδικά οι νέες) και μπορούν να αυξομειώνουν εύκολα την παραγωγή τους και με μικρότερο κόστος», πρόσθεσε.
Παράλληλα, η ευελιξία αυτών των μονάδων μπορεί να καλύψει εύκολα τη μεταβλητότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ενώ η εκμετάλλευσή τους αναμένεται να γίνει ακόμα πιο αποδοτική με τη διασύνδεση της Κρήτης και των υπολοίπων νησιών. «Όμως ακόμα και αυτές χρειάζονται ένα ξεκάθαρο Μηχανισμό Αποζημίωσης Ισχύος CRM (Capacity Remuneration Mechanism), για να πάει το ενεργειακό σύστημα της χώρας μας στο τέλος αυτής της δεκαετίας, ομαλά και με μεγαλύτερη διείσδυση ΑΠΕ», συμπλήρωσε.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Στάσση, αν και το φυσικό αέριο είναι απαραίτητο ως μέσο μετάβασης σε ένα πράσινο μέλλον, δεν πρέπει να επισκιάσει την ανάπτυξη των εναλλακτικών πηγών ευελιξίας οι οποίες δεν είναι ρυπογόνες και όταν αναπτυχθούν αναμένεται να είναι λιγότερο κοστοβόρες. Τέτοιες τεχνολογίες είναι το Demand response και η αποθήκευση, για τις οποίες το Target Model έχει δημιουργήσει ένα ξεκάθαρο κανονιστικό πλαίσιο συμμετοχής στις αγορές.
