Οι περιπτώσεις των ΕΥΔΑΠ, κυρίως (λόγω μεγέθους και ειδικού βάρους), και ΕΥΑΘ, δευτερευόντως, μετά την σχετικά πρόσφατα απόφαση του ΣτΕ για τις δύο εταιρείες ύδρευσης που οδηγούν στην επιστροφή του πραγματικού ελέγχου του μετοχικού κεφαλαίου και της διοίκησής τους απευθείας στο Δημόσιο (από την ΕΕΣΥΠ), δεν αποτέλεσαν έναν «γρίφο» μόνο για το κυβερνητικό επιτελείο και το Υπερταμείο που κλήθηκαν να διαχειριστούν το θέμα και να βγάλουν άκρη -κυρίως η κυβέρνηση- για το μοντέλο λειτουργίας των εισηγμένων. Αποτέλεσαν και «γρίφο» για την ίδια τη χρηματιστηριακή αγορά.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι εδώ και μερικές εβδομάδες η μετοχή της ΕΥΔΑΠ έχει σημειώσει μια πτωτική πορεία από τα επίπεδα των 8 ευρώ προς αυτά των 7,4 ευρώ, η δε μετοχή της ΕΥΑΘ μάλλον εμφάνισε μια σχετικά καλύτερη εικόνα καθώς υποχώρησε από τα 4,7 προς τα 4,5 ευρώ.
Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο «άδειασμα» ή με εικόνα που προκαλεί έντονο προβληματισμό. Αμφότερες όμως, ιδίως η ΕΥΔΑΠ που είναι μεγαλύτερο μέγεθος και μέρος του κλαμπ των «ισχυρών» του Χρηματιστηρίου Αθηνών, έδειξαν πρόσκαιρη αδυναμία να ακολουθήσουν την κίνηση του Γενικού Δείκτη προς τα επίπεδα άνω των 950 μονάδων. Κάτι που για την ώρα μάλλον σχετίζεται με τις της επενδυτικής κοινότητας όχι τόσο για τα μεγέθη, τα επενδυτικά πλάνα και το management της εισηγμένης, όσο για την… ξεκάθαρη «επόμενη ημέρα» σε επίπεδο διοικητικού και μετοχικού ελέγχου. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται με τα μέχρι τώρα δεδομένα.
Ίσως μάλιστα να μην είναι άσχετο με τα παραπάνω το γεγονός ότι στην πρόσφατη ανάλυσή της για το Χρηματιστήριο Αθηνών, η Alpha Finance απέφυγε να δώσει σύσταση και τιμή – στόχο για τους τίτλους των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ που βρίσκονται ανάμεσα σε αυτές που «τσεκάρει» η χρηματιστηριακή, θέτοντας τις δύο εισηγμένες υπό αναθεώρηση (under review). Ενδείξεις που ίσως σε έναν βαθμό να συνδέονται, λένε άλλοι παράγοντές της αγοράς, με την έλλειψη ορατότητας για το μετοχικό και διοικητικό μέλλον των «υδάτων», τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις της κυβέρνησης για το θέμα τους. Εξ ου και η αγορά έδειξε να τηρεί στάση αναμονής παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής το management και των δύο ομίλων έδειχνε να προωθεί σημαντικές συμφωνίες, επενδύσεις και μεταρρυθμίσει.
Είναι γνωστό ότι στη μεν ΕΥΔΑΠ υπάρχουν αρκετά θεσμικά χαρτοφυλάκια αλλά και ξένα funds, όπως αυτό του Τζ. Πόλσον με ποσοστό περίπου 10%, ενώ η πολυεθνική Suez συμμετέχει με λίγο πάνω από 5% στην ΕΥΑΘ, με την οποία (συν την Intrakat) κατεβαίνει και σε διαγωνισμούς (π.χ. το ΣΔΙΤ φράγμα Χαβρία). Αμφότερες οι εισηγμένες είναι από αυτές που συνήθως ανήκουν στη λίστα όσων προχωρούν σε διανομή μερισμάτων ή και σε επιστροφή κεφαλαίου (π.χ. η ΕΥΔΑΠ πέρυσι έδωσε 50 εκατ. ευρώ μέρισμα συν επιστροφή κεφαλαίου, με ΕΕΣΥΠ – ΤΑΙΠΕΔ να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος ελέγχοντας συνολικά άνω του 61%), με τα εν λόγω χρηματικά bonus πάντα να αποτελούν δέλεαρ για επενδυτικά κεφάλαια.
Παράλληλα, η ΕΥΔΑΠ έχει στα πλάνα της, όπως πολλές φορές έχει αναδείξει το insider, ευρύ επενδυτικό πλάνο άνω του 1,1 δισ. ευρώ (175 εκατ. ευρώ για έργα μετασχηματισμού της εταιρείας, 700 εκατ. ευρώ για έργα αποχέτευσης και στην Ανατολική Αττική και 200 εκατ. ευρώ για την αντικατάσταση δικτύων νερού για μείωση διαρροών), σχέδια για επέκταση σε άλλους τομείς δράσης (ενέργεια κ.α.), ώστε να αποκτήσει growth η εισηγμένη.
Διαθέτει ακόμα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα άνω των 400 εκατ. ευρώ ενώ έχει αναθέσει στην McKinsey να εκπονήσει πλάνο αξιοποίησης του ταμείου της (μετά και τη συμφωνία με το ελληνικό δημόσιο για την τιμή του αδιύλιστου νερού), είναι σε διαδικασία εύρεσης παρόχου ηλεκτρικής ενέργειας μέσω διαγωνισμού, για τη μείωση του κόστους προμήθειας (ανταγωνιστικότερες τιμές χρέωσης ενέργειας και ισχύος και μεγαλύτερες εκπτώσεις), έχει δρομολογήσει μελέτες και διαγωνισμούς σε ενεργοβόρες εγκαταστάσεις της για την αντικατάσταση παλαιών μηχανημάτων, πχ αντλιών, με ενεργειακά αποδοτικότερα. Η δε μετοχή της είναι από αυτές που διαπραγματεύονται στον δείκτη ESG (από το πρώτο κιόλας «πακέτο» συμμετοχών). Ενώ πρόσφατα η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ (Σαχίνης – Τόσιος) έλυσαν και το θέμα της συμφωνίας με το Δημόσιο για το κόστους του αδιύλιστου νερού τόσο για τα προηγούμενα έτη όσο και την προσεχή 20ετία.
Κατά το εννεάμηνο του 2021 τα κέρδη προ φόρων διαμορφώθηκαν στα 57,7 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με 56,7 το 2020, αυξημένα κατά 1,9%. Τα κέρδη μετά από φόρους υποχώρησαν στα 34,8 εκατ. ευρώ από 40 εκατ. ευρώ το εννεάμηνο του 2020, παρουσιάζοντας μείωση κατά 13,3%. Το καθαρό περιθώριο κέρδους διαμορφώθηκε στο 14% από 16% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Οι Λειτουργικές Ταμειακές Ροές διαμορφώθηκαν σε 46,3 εκατ. ευρώ.
Αλλά και η ΕΥΑΘ έχει επενδυτικό πλάνο 150 -170 εκατ. ευρώ, καλά μεγέθη, ταμειακά διαθέσιμα άνω των 90,2 εκατ. ευρώ, συμμετέχει, σε αντίθεση με την ΕΥΔΑΠ που για την ώρα αδυνατεί, σε διαγωνισμούς για μεγάλες υποδομές (π.χ. ΣΔΙΤ για φράγμα Χαβρία κ.α.) αλλά δεν διακρίνεται για την ευρεία μετοχική διασπορά. Τα Κέρδη προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων (EBITDA) διαμορφώθηκαν σε 7,08 εκατ. ευρώ κατά το γ΄ τρίμηνο του 2021 και σε 18,08 εκατ. κατά το εννεάμηνο του 2021, με τα ίδια κεφάλαια να ξεπερνούν τα 191 εκατ. ευρώ και τον δανεισμό σε μηδενικά επίπεδα.
Είναι προφανές λοιπόν ότι (και) η επενδυτική – χρηματιστηριακή κοινότητα αναμένει τις τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης και τις εξελίξεις στο μέτωπο των «υδάτων» καθώς τα θεσμικά και ξένα ιδιωτικά χαρτοφυλάκια εύλογα ενδιαφέρονται για το μοντέλο του management, το ποιος ορίζει, επιβάλλει και ελέγχει τις διοικήσεις αλλά και το βασικό μετοχικό μπλοκ των εισηγμένων αυτών που κάποτε φιγουράραν και ως υποψήφιες για ιδιωτικοποίηση.
Και μην ξεχνάμε ότι ακόμα στις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, όπως προκύπτει και από τους περιοδικούς ελέγχους της Κομισιόν και τις εκθέσεις της Ε.Ε., η δέσμευση της χώρας για να προχωρήσει σε πώληση μετοχικών μεριδίων των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ… παραμένει κάπου «γραμμένη στα κιτάπια», αν και επίσης το ΣτΕ παλιότερα είχε «ανάψει κόκκινο» σε μια τέτοια διαδικασία.
Βέβαια, με τα χρόνια οι στόχοι των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις της Ελλάδας κάπως άλλαξαν, έγιναν πιο ελαστικοί, έγιναν και «ποιοτικοί» παρά μόνο ποσοτικοί και ονομαστικοί, προφανώς υπό την ανοχή της Κομισιόν (π.χ. να προχωρήσουν εμβληματικές ενέργειες όπως η Εγνατία Οδός, η ΔΕΠΑ, το Ελληνικό, η Αττική Οδός κ.α. ως «μήνυμα» προς τους ξένους έναντι άλλων που είναι δύσκολες), κατά συνέπεια ίσως το θέμα των «ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ» και της απώλειας του ελέγχου τους από το Υπερταμείο (μητρική του ΤΑΙΠΕΔ) να μην προκαλεί σώνει και καλά τεράστιο πονοκέφαλο στο ΥΠΟΙΚ, σε συναρμόδια υπουργεία και στην κυβέρνηση συνολικά. Αλλά δεν παύει να είναι ένα θέμα που πρέπει να επιλυθεί.
Ωστόσο, η ΕΕΣΥΠ (Υπερταμείο), όπως από την πρώτη στιγμή, στις αρχές Φεβρουαρίου, σημείωναν παράγοντες της αγοράς στο insider, φαίνεται να χάνει δύο assets που προσεγγίζουν σε «αξία» το 1 δισ. ευρώ (π.χ. μόνο τα ίδια κεφάλαια της ΕΥΔΑΠ στο 9μηνο 2001 ήταν άνω των 800 εκατ. ευρώ, με την τρέχουσα αποτίμηση στο ΧΑ κάπου στα 785 εκατ. ευρώ) και βέβαια, δίνουν μερίσματα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ άρα και σημαντική ένεση στα ταμεία της ΕΕΣΥΠ (π.χ. και η ΕΥΑΘ πέρυσι ενέκρινε διανομή μερίσματος 0,22 ευρώ/μετοχή). Κατά πόσο θα πρέπει αυτό το κενό να «γεμίσει» είτε ποσοτικά είτε ποιοτικά (δηλαδή να αντικατασταθούν τα «ύδατα» με άλλα assets) είναι κάτι που θα φανεί προσεχώς. Και σε αυτό θα παίξει ρόλο κατά πόσο η Ε.Ε. θα θεωρήσει ότι η απώλεια των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ για την ΕΕΣΥΠ θα απαιτήσει τη μεταφορά άλλων παγίων σε αυτήν (δηλαδή, αν υπάρχουν όροι και ρήτρες σε δανειακές συμβάσεις ή έχουν χαλαρώσει τα δεδομένα).
Πλέον, αναμένονται οι αποφάσεις και οι εξελίξεις γύρω από τον μετοχικό και διοικητικό έλεγχο των «υδάτων», με ότι αυτό θα σημαίνει για τον έλεγχο των μετοχές και του management ή τη σύνθεση (διεύρυνση) των διοικητικών συμβουλίων των ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ.
