Δεκατρείς προτάσεις με στόχο μια νέα πολιτική για το φάρμακο στη χώρα διατυπώνει σε μελέτη του ο ΣΕΒ στην οποία αναλύει τα προβλήματα της ελληνικής αγοράς αλλά και τις παθογένειες του συστήματος στη χώρα μας.
Όπως σημειώνει ο ΣΕΒ, η πρακτική που ακολουθήθηκε στην τελευταία 7ετία με την υιοθέτηση οριζόντων δημοσιονομικών μέτρων δεν έφερε τα αναμενόμενα.
Μάλιστα μελέτες που είδαν τα τελευταία χρόνια το φως της δημοσιότητας όπως είναι η Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος αλλά και της Διανέοσις καταγράφουν τάσεις χειροτέρευσης της υγειονομικής περίθαλψης του πληθυσμού της χώρας και ειδικότερα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ένα ποσοστό μεταξύ του 12% και 14% του πληθυσμού δεν έχει την δυνατότητα πρόσβασης σε αναγκαία ιατρική φροντίδα ή σε φάρμακα που χρειάζεται ενώ ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι στο διάστημα 2009-2014 σημειώθηκε μείωση των επισκέψεων ακόμα και στους οδοντίατρους.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά όπως σημειώνεται στην έκθεση του ΣΕΒ τα τελευταία χρόνια η συνταγογράφηση και η κατανάλωση φαρμάκων παραμένουν σε επίμονα υψηλά επίπεδα, με τάσεις αύξησης (στην Ελλάδα των 10,5 εκατ. κατοίκων χορηγούνται 6,5 εκατ. συνταγές το μήνα ) και παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα, ήδη πριν την κρίση, η χώρα είχε σοβαρό πρόβλημα υπερκατανάλωσης φαρμάκων.
Οι ακολουθούμενες πολιτικές στο χώρο του φάρμακου τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα περιελάμβαναν :
-την χωρίς διακριτική διαφοροποίηση δραστική μείωση αποζημίωσης των εγχωρίων παραγωγών αλλά και των εισαγωγέων φάρμακων.
- την αύξηση της ποσοστιαίας συμμετοχής των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη.
- τη χρήση των εργαλείων του Clawback και το rebate.
Καμία όμως από τις πολιτικές αυτές δεν βοήθησε στην εξυγίανση της αγοράς .
Μάλιστα την περίοδο 2012-2015 το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης δεν προήλθε κατά κανόνα από την εκλογίκευση της κατανάλωσης φαρμάκου και τη στροφή σε ένα ιατρικά ισορροπημένο μείγμα θεραπειών αλλά στην οριζόντια εφαρμογή των rebate και ειδικά του Clawback το οποίο το 2016 στην εκτός νοσοκομείου αγορά αναμένεται να ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια ευρώ από 79 εκατ. ευρώ το 2012.
Με αυτά τα δεδομένα και με το συμπέρασμα ότι θα πρέπει να υιοθετηθούν αποτελεσματικές πολιτικές ο ΣΕΒ προτείνει σειρά μέτρων στα οποία περιλαμβάνονται:
-Εκστρατεία ενημέρωσης για τις βλαβερές επιπτώσεις της υπερκατανάλωσης των φαρμάκων, αλλά και της ποιότητας των γενοσήμων.
- Ενίσχυση της διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα, σε ό,τι αφορά τη δημοσιοποίηση των παροχών εταιρειών προς ιατρούς.
-Πλήρης απαγόρευση, με εφαρμογή στην πράξη, της χορήγησης αντιβιοτικών χωρίς ιατρική συνταγή.
-Το μικτό κέρδος των φαρμακοποιών και της αλυσίδας διανομής να ενισχυθεί, αναλογικά, στην περίπτωση διάθεσης πιο οικονομικών και ειδικά γενόσημων φαρμάκων.
-Μείωση, αναλογικά, του rebate των φαρμακοποιών σε σχέση και με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων που αφορούν στη διάθεση γενοσήμων.
-Εφαρμογή του clawback όχι στο σύνολο του κύκλου εργασιών της αγοράς, αλλά σε υποκατηγορίες.
-Διασύνδεση της μείωσης των τιμών γενοσήμων με στόχους αύξησης του μεριδίου τους.
-Εξαίρεση από τα όρια δαπάνης, clawback και rebate ορισμένων ειδικών περιπτώσεων θεραπειών, όπως τα αντιρετροϊκά φάρμακα και τα εμβόλια.
-Χορήγηση πιο οικονομικών θεραπειών ως πρώτης γραμμής, με τις πιο ακριβές θεραπείες να έπονται, στις περιπτώσεις όπου η πρώτη γραμμή θεραπείας δεν οδήγησε σε ίαση.
-Αξιοποίηση των δεδομένων που έχουν προκύψει από την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, για τον εντοπισμό των περιπτώσεων που οδηγούν σε δυσανάλογη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης.
-Ενίσχυση του ΕΟΦ.
-Eπίσπευση της λειτουργίας της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης του υπουργείου Υγείας.
-Συνέπεια του ΕΟΠΥΥ στην εξόφληση των οφειλών του.
