Ροή
Τρεις παρεμβάσεις για τα κόκκινα δάνεια οι οποίες «εμποδίζουν» την ολιστική (κατά τη φρασεολογία του Μνημονίου) προσέγγιση του προβλήματος, αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο της πρώτης αξιολόγησης.
Η πρώτη αφορά στη σύσταση της Δημόσιας Υπηρεσίας Πίστωσης και Πλούτου η οποία είχε εξαγγελθεί από τον αρμόδιο υπουργό Γιώργο Σταθάκη τον περασμένο Σεπτέμβριο και έκτοτε παραμένει στα χαρτιά. Όπως είχε ο ίδιος αναφέρει, επρόκειτο για έναν δημόσιο φορέα, ο οποίος θα έχει πλήρη εικόνα των περιουσιακών στοιχείων κάθε δανειολήπτη, όπως σήμερα έχει μόνο το δικαστήριο, ενώ θα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό και αντικειμενικό εργαλείο, που θα προσδιορίζει την ικανότητα του δανειολήπτη να αποπληρώνει τα δάνειά του. Ταυτόχρονα θα προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα του, ενώ το δάνειό του θα μπαίνει σε κλίμακα αξιολόγησης.
Το κενό αυτό το εκμεταλλεύονται μέχρι σήμερα οι τράπεζες οι οποίες εκτιμούν τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων κατά το δοκούν. Όμως αν λειτουργούσε ο θεσμός - ο οποίος σημειωτέον αποτελεί Μνημονιακή υποχρέωση της χώρας - ο δανειολήπτης που θα επιθυμούσε να ρυθμίσει το δάνειο του ή να συνάψει σύμβαση για νέο θα είχε τη δυνατότητα να απευθυνθεί στην Υπηρεσία Πίστωσης και Πλούτου, η οποία θα βαθμολογούσε τη δανειοδοτική του ικανότητα. Εν συνεχεία με τον συγκεκριμένο βαθμό που θα λάμβανε θα απευθυνόταν στην τράπεζα, η οποία δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την πραγματική του δυνατότητα.
Επιπροσθέτως θα έπρεπε ήδη να έχουν συσταθεί τα τοπικά κέντρα ενημέρωσης για χρέη. Τα κέντρα αυτά θα προσέφεραν στον δανειολήπτη πληροφορίες για τα δικαιώματα τις υποχρεώσεις και τις επιλογές που έχει σχετικά με τη διαχείριση των χρεών του. Η πρόσβαση σε αυτά τα κέντρα θα είναι δωρεάν για όλους.
Η δεύτερη παρέμβαση αφορά στη δημιουργία συντονιστικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση οφειλετών με μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά χρέη. Πρόκειται για δέσμευση που έχει αναλάβει η χώρα έναντι των δανειστών οι οποίοι πιέζουν εδώ και χρόνια προκειμένου να αρχίσουν να πληρώνουν αναλογικά και οι οικονομικοί ολιγάρχες του τόπου. Επίσης οι δανειστές επιδιώκουν με κάθε τρόπο η διαδικασία πώλησης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων σε funds να λειτουργήσει ως «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για υπερχρεωμένους επιχειρηματίες. Για το λόγο αυτό το ΤΧΣ θα πρέπει να διορίσει ένα ακόμη μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο κάθε τράπεζας το οποίο θα είναι επιφορτισμένο με την εποπτεία του τρόπου διαχείρισης των κόκκινων δανείων.
Η τρίτη παρέμβαση αφορά στη συνολική ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων τραπεζών που έχουν τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης τα τελευταία χρόνια (από την Αγροτική έως την Proton Bank). Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ζητήσει από ξένους οίκους προσφορές προκειμένου η διαδικασία να γίνει αν είναι εφικτό σε κεντρικό επίπεδο αντί μεμονωμένα από τον καθένα εκκαθαριστή που γίνεται σήμερα. Τα περιουσιακά στοιχεία των 12 τραπεζών που έχουν τεθεί σε εκκαθάριση ανέρχονται σε περίπου 10 δισ. ευρώ. Ωστόσο εκτιμάται ότι μόνο ένα μικρό μέρος από αυτά μπορεί να εισπραχθεί καθώς το μεγαλύτερο μέρος από αυτά αφορά σε περιώνυμα «θαλασσοδάνεια» με ποινικές προεκτάσεις.
