Οι Γερμανοί και οι κυβερνήσεις τους είναι συστηματικοί όσον αφορά τις αποφάσεις τους, τις χαράσσουν... στην πέτρα με τη μορφή Συμβολαίου που καθορίζει τα όρια της πολιτικής της κυβέρνησης. Και εν προκειμένω της τρικομματικής κυβέρνησης των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και των Φιλελεύθερων. Αυτό το Συμβόλαιο είναι εν μέρη (όσον αφορά τις βασικές αρχές του) προσβάσιμο και έτοιμο για... ερμηνεία από την υπόλοιπη Ευρώπη.
* Πρώτο στοιχείο (χρέος) του Συμβολαίου είναι η εκτίμηση στη βάση της οποίας θα κινηθεί ο κ. Σόλτς το 2022 και αφορά στο τι θα γίνει με το «έκτακτο» χρέος της πανδημίας. Το Συμβόλαιο παραδέχεται ότι «το 2022 θα πρέπει να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας, η οποία θα συνεχίσει να οδηγεί σε μια εξαιρετική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όσον αφορά τον κανόνα του χρέους. Θα χρησιμοποιήσουμε τα πρόσθετα εργαλεία για να ξεπεράσουμε την κρίση της πανδημίας και να λάβουμε μέτρα για την προώθηση της ταχείας οικονομικής ανάκαμψης. Από το 2023 θα περιορίσουμε το χρέος στο περιθώριο ελιγμών που ορίζει το Σύνταγμα και θα σεβαστούμε τις απαιτήσεις του φρένου χρέους».
Με άλλα λόγια το 2022 θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως «έκτακτη κατάσταση» λόγω της πανδημίας και για το λόγο αυτό θα συνεχιστεί η παρέκκλιση από τον περιοριστικό κανόνα του χρέους, με όλα τα «πρόσθετα εργαλεία» προκειμένου να στηριχθεί η προσπάθεια εξόδου από την κρίση.
Αλλά εφόσον η έκτακτη κατάσταση ξεπεραστεί κλείνοντας το 2022, τότε η Γερμανία – και αυτό σημαίνει και οι εταίροι της στην Ευρωζώνη – θα επανενεργοποιήσει τους κανόνες περιορισμού του χρέους, που για την συγκεκριμένη χώρα αποτελούν «συνταγματική υποχρέωση» της κυβέρνησης και δέσμευση του Συμφώνου Σταθερότητας...
* Δεύτερο στοιχείο (Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης). Επειδή η κρίση και η πανδημία αναμφίβολα έχει αλλάξει τους όρους και το διαχειριστικό περιβάλλον της οικονομίας της Ευρωζώνης αναγνωρίζεται η ανάγκη αναπροσαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας στις νέες συνθήκες. Έτσι το Συμβόλαιο σημειώνει: «Θέλουμε να ενισχύσουμε και να εμβαθύνουμε την οικονομική και νομισματική ένωση. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) έδειξε την ευελιξία του. Σε αυτή τη βάση, θέλουμε να διασφαλίσουμε την ανάπτυξη, να διατηρήσουμε τη βιωσιμότητα του χρέους και να διασφαλίσουμε βιώσιμες και φιλικές προς το κλίμα επενδύσεις. Η περαιτέρω ανάπτυξη κανόνων δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να βασίζεται σε αυτούς τους στόχους, προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητά τους απέναντι στις προκλήσεις της εποχής. Το ΣΣΑ θα πρέπει να γίνει απλούστερο και πιο διαφανές, προκειμένου επίσης να ενισχυθεί η εφαρμογή του».
Με άλλα λόγια το Συμβόλαιο από την μία εισάγει και επιβεβαιώνει την πρόθεση της γερμανικής κυβέρνησης να δεχθεί «αλλαγές» στο Σύμφωνο Σταθερότητας και από την άλλη ορίζει ότι αυτές οι αλλαγές θα πρέπει να υπηρετούν με ενιαίο τρόπο και όχι συγκυριακά την ευελιξία, όπως έγινε με την πανδημία, όπου η «ευελιξία» του ΣΣΑ έφτασε μέχρι του ορίου της πλήρους αναστολής του.
Δηλαδή η «ευελιξία» του Συμφώνου θα έχει κοινά όρια για όλες τις κυβερνήσεις και θα υπηρετεί με αυστηρό τρόπο, την ανάπτυξη, τη βιωσιμότητα του χρέους και την διασφάλιση βιώσιμων και φιλικών προς το κλίμα επενδύσεων...
Όσον αφορά μάλιστα τα έκτακτα λόγω πανδημίας επενδυτικά εργαλεία όπως π.χ. Το Ταμείο Ανάκαμψης η «θέση» του Συμβολαίου πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης είναι σαφής: «Το NGEU είναι ένα εργαλείο περιορισμένο τόσο στον χρόνο όσο και στην ποσότητα και θέλουμε το πρόγραμμα ανοικοδόμησης να οδηγήσει σε μία ανάκαμψη πιο γρήγορη και βιώσιμη μετά την κρίση που έχει χτυπήσει την Ευρώπη. Αυτό είναι προς όφελος και της Γερμανίας. Τα ειδικά χαρακτηριστικά και οι μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί (σ.σ. και συνοδεύουν ως δεσμεύσεις τις ωφελούμενες χώρες) στο πλαίσιο του NGEU πρέπει να εφαρμοσθούν».
* Τρίτο στοιχείο (πληθωρισμός). Η νέα τρικομματική κυβέρνηση αναγνωρίζει για τον εαυτό της, όπως και για τις άλλες κυβερνήσεις της Ε.Ε. ευθύνες δημοσιονομικής πειθαρχίας ικανές και επαρκείς για να επιτρέψουν στην ΕΚΤ να εξασκήσει το ρόλο της σαν θεματοφύλακα της σταθερότητας των τιμών. Και θέτει την ευθύνη αυτή σαν προϋπόθεση για να μπορέσει και η ΕΚΤ να αποστειρώσει τον νομισματικό πληθωρισμό, τον οποίο έχει υποχρεωθεί να επεκτείνει στο πλαίσιο του QE για να αντιμετωπιστεί η κρίση και η πανδημία μέχρι σήμερα...
Όπως αναφέρει: «Η ΕΚΤ μπορεί να εξασκήσει με τον καλύτερο τρόπο το έργο της, που συνίσταται πρωταρχικά στο να εξασφαλίζει τον στόχο της σταθερότητας των τιμών, όταν η δημοσιονομική πολιτική της Ε.Ε. και των χωρών μελών ανταποκρίνεται στις ευθύνες της...».
Υπάρχει βέβαια και ένα τέταρτο στοιχείο που υποδηλώνει τις μακροπρόθεσμες στοχεύσεις της κυβέρνησης, αλλά περιορίζεται σαν διατύπωση σε θέαση αρχής. Στο Συμβόλαιο αναφέρεται η επιθυμία της για ένα «ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος» και ένα επενδυτικό πρόγραμμα πανευρωπαϊκής ομοσπονδιακής κλίμακας. Αλλά αυτό αφορά την «ευχή» της νέας κυβέρνησης...
