Θετικές επιπτώσεις σε επενδύσεις και παραγωγικότητα προβλέπει η BoE διά στόματος της Κάθριν Μαν, μέλους της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της τράπεζας, από την θέσπιση μιας παγκόσμιας τιμής για την ρύπανση από ορυκτά καύσιμα, με «απαντήσεις» να δίνονται σε προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας.
Η αξιωματούχος της κεντρικής τράπεζας του Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με το Bloomberg, είπε ότι η τιμολόγηση των εκπομπών άνθρακα σε όλο τον κόσμο θα μπορούσε να προκαλέσει μια σημαντική βελτίωση της παραγωγικότητας που θα έδινε ώθηση στην ανάπτυξη.
«Η αλλαγή του ποσοστού της σχετικής τιμής του άνθρακα αλλάζει το παιχνίδι για τη δημιουργία κινήτρων», δήλωσε η Μαν σε μια διαδικτυακή εκδήλωση που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων την Πέμπτη.
Οι δηλώσεις της αποτελούν μια πρόταση κατεύθυνσης για τους αρμοδίους για το πώς να ενισχύσουν τον ρυθμό ανάπτυξης, ο οποίος έχει επιβραδυνθεί την τελευταία δεκαετία. Ενώ η τεχνολογία των υπολογιστών αύξησε την παραγωγικότητα τη δεκαετία του 1990, η άνοδος κινήθηκε πολύ αργά τα τελευταία χρόνια, με τους υπευθύνους να αναζητούν τρόπους για να ανακάμψουν.
Η Μαν έχει γίνει μια ολοένα και πιο ένθερμη υποστηρικτής της παγκόσμιας τιμολόγησης του άνθρακα ως μέσου για τη μείωση των εκπομπών και την τόνωση της ανάπτυξης. Την έχει μάλιστα αποκαλέσει «ιερό δισκοπότηρο» που θα μπορούσε να οδηγήσει σε «υψηλότερο επίπεδο οικονομικών επιδόσεων μεσοπρόθεσμα» εκτός από τα ευνόητα οφέλη για το κλίμα.
Μια παγκόσμια συζήτηση δεκαετιών
«Εάν αλλάξετε τη σχετική τιμή του άνθρακα, πρέπει να αλλάξετε προϊόντα, διαδικασίες, πρακτικές στο χώρο εργασίας», δήλωσε η Μαν στην Αμερικανική Οικονομική Ένωση στις 7 Ιανουαρίου. «Πρέπει να επενδύσετε σε κάτι διαφορετικό για να αλλάξετε αυτά τα τρία, και πρέπει να αλλάξετε και τη συμπεριφορά των καταναλωτών».
Μια τέτοια αλλαγή θα πρέπει να είναι παγκόσμια για να έχει επιτυχία, ανέφερε, και αυτός ο στόχος μπορεί να αποδειχθεί άπιαστος.
Τα Ηνωμένα Έθνη συζητούν ένα παγκόσμιο πλαίσιο για την αγορά άνθρακα εδώ και δεκαετίες. Συμφώνησαν σε ένα εγχειρίδιο κανόνων για τις αντισταθμίσεις πέρυσι, αν και οι προηγούμενες προσπάθειες για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας αγοράς έχουν καταρρεύσει.
Η τιμολόγηση του άνθρακα εμφανίστηκε ως εργαλείο για τον έλεγχο των εκπομπών το 1997, όταν η ιδέα επικυρώθηκε στις συνομιλίες του ΟΗΕ ως μέρος του Πρωτοκόλλου του Κιότο.
Από τότε, πρωτοβουλίες για την τιμολόγηση του άνθρακα έχουν ξεπηδήσει σε 65 επικράτειες αλλά σε ένα σύνολο συστημάτων το καθένα λειτουργεί διαφορετικά και στοχεύει ενάντια στη ρύπανση από διαφορετική σκοπιά.
