Τα τελευταία «νέα» συνεχίζουν να τροφοδοτούν την ανησυχία για το πως... άλλαξε ο κόσμος μετά την επίσκεψη της κας Πελόζι στην Ταϊβάν και πόσο αυτές οι «αλλαγές» αφορούν με κάποιο τρόπο την Ελλάδα και τον... Πειραιά.
Τα νέα είναι ότι η Κίνα μέσα στους τελευταίους 6 – 7 μήνες έχει ρευστοποιήσει κάτι περισσότερο από 113 δισ. δολάρια αμερικανικών ομολόγων. Το ποσό είναι σημαντικό για το συνολικό αποθεματικό της Κίνας σε δολαριακό αμερικάνικο χρέος με δεδομένο ότι η συνεχίζει να αυξάνεται η τάση αυτή.
Παράλληλα και ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι συζητήσεις της Κίνας με την Σαουδική Αραβία (διπλωματικές πηγές αναφέρονται σε σχεδόν «κλεισμένη» συμφωνία) για την υποκατάσταση του δολαρίου με το Γουάν (Ρνεμπίμπι) στις ενεργειακές συναλλαγές τους, ένας σημαντικός αριθμός κινεζικών κολοσσών με παρουσία στην Wall Street όπως οι China Life Insurance, PetroChina, China Petroleum & Chemical, Aluminium of China e Sinopec Shanghai Petrochemical κ.α. ανακοίνωσαν την απόφασή τους να αποσυρθούν από το αμερικανικό χρηματιστήριο. Η κεφαλαιοποίηση των εταιρειών αυτών υπολογίζεται σε αρκετές εκατοντάδες δισ. δολάρια.
Η «είδηση» που επίσης πέρασε στα «ψηλά» ακόμα και στον διεθνή τύπο είναι ότι δώδεκα ημέρες μετά την ολοκλήρωση της κας Πελόζι στην Ταϊβάν έφθασε για επίσημη επίσκεψη στην Ταϊπέι πολυάριθμη ομάδα μελών του αμερικανικού Κογκρέσου επιτείνοντας το κλίμα έντασης με την Κίνα, της οποίας πολεμικό ναυτικό και αεροπορία έκαναν τα μεγαλύτερα "ever" γυμνάσια γύρω από το νησί υπό τον ήχο δηλώσεων που υπενθύμιζαν ότι η Ταϊβάν είναι νησί και έδαφος της «ενιαίας» Κίνας...
Το «κόστος» της απο-παγκοσμιοποίησης
Μέσα στο περιβάλλον αυτό οι Finacial Times στην Ευρώπη, όπως και ο αμερικανικός οικονομικός τύπος υπενθύμισαν την βαθιά αλληλοσύνδεση στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης του εμπορίου, ειδικά μετά το 2001 όταν η Κίνα με την αμερικανική στήριξη εντάχθηκε στον ΠΟΕ και το «αδύνατο» του κατακερματισμού αυτής της σχέσης, χωρίς «ζημιές» των οποίων το μέγεθος είναι ακόμα αδύνατο να υπολογισθεί για τις δυτικές οικονομίες...
Κάποια από τα κομμάτια αυτά επισήμαναν και ένα άλλο ουσιώδες (ιστορικό) στοιχείο, αυτό του ρόλου που έπαιξε η κινεζική οικονομία – με τις εξαγωγές της – μετά το 2008 για να συγκρατηθεί και να αποφευχθεί η εμφάνιση πληθωριστικών πιέσεων από το πρώτο κύμα της νομισματικής χαλάρωσης των κεντρικών τραπεζών...
Σύμφωνα με την αρθρογραφία των FT, «είναι δύσκολο να αντικατασταθεί η Κίνα σε πολλούς κλάδους. Οι προσπάθειες δημιουργίας αλυσίδων εφοδιασμού εντός συγκεκριμένων μπλοκ έχουν επίσης αντιμετωπίσει προβλήματα. Ακόμη και απλά προϊόντα μπορούν να περιλαμβάνουν εκατοντάδες παγκόσμιες εισαγωγές. Η ολοκληρωτική «αποσύνδεση» δυτικών εταιρειών από την Κίνα, υπό τον φόβο μελλοντικών τριβών ή συγκρούσεων, είναι αδύνατη και ανεπιθύμητη. Θα ανέβαζε το κόστος και θα αποδυνάμωνε τις δυτικές οικονομίες...».
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι κυρώσεις που δρομολογήθηκαν απέναντι στην Ρωσία αποτελούν ήδη ένα δυνατό δείγμα των συνεπειών ενός τέτοιου κατακερματισμού των εμπορικών σχέσεων σε διεθνή κλίμακα...
Για την Ευρώπη και για την Ελλάδα ειδικά, ο Πειραιάς και η εγκατάσταση της COSCO στην ευρύτερη περιοχή έχει δημιουργήσει μία ισχυρή οικονομικά και γεωπολιτικά, πύλη της Κίνας στην Ευρωζώνη, εξαιρετικά μεγάλης σημασίας για όλες τις πλευρές. Και ακριβώς για τον λόγο αυτό παραμένει εξαιρετικά «ευπαθής» στις ευρύτερες εξελίξεις που αφορούν στις οικονομικές και γεωπολιτικές σχέσεις με την Κίνα.
Παρά το γεγονός ότι στο εγχώριο πεδίο συζητήσεων, δεν έχει τεθεί μέχρι σήμερα θέμα, από καμία πλευρά επισήμως, εν τούτοις δεν θα πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη, αν με την αυξανόμενη ένταση στο θέμα αυτό, αναδυθούν ζητήματα που θα φέρουν και τις δύο πλευρές σε... δύσκολη θέση.
