Εν μέσω ακρίβειας και ενεργειακής κρίσης, η Ιταλία και η κυβέρνηση της Τζόρτζιας Μελόνι είναι αντιμέτωπες με έναν ακόμη «πονοκέφαλο» που δεν είναι άλλος από τα δυσθεώρητα χρέη των επιχειρήσεων που ανέρχονται σε 123 δισεκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που σε αρκετές άλλες χώρες της Ευρώπης τα κρατικά δάνεια που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας συρρικνώνονται.
Oι ιταλικές εταιρείες κατείχαν ρεκόρ 123,2 δισεκατομμυρίων ευρώ πιστωτικών γραμμών με κρατική υποστήριξη από την εποχή της Covid έως τις 30 Ιουνίου, από 118 δισεκατομμύρια ευρώ το προηγούμενο τρίμηνο. Η χώρα έχει το περισσότερο εγγυημένο από την κυβέρνηση χρέος που δεν έχει ακόμη αποπληρωθεί στην ευρωζώνη, παρόλο που δεν είναι η μεγαλύτερη οικονομία της περιοχής.
Με βάση τη νέα πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μελόνι καλείται να αποφασίσει πώς και σε ποιο βαθμό μπορεί να συνεχίσει να υποστηρίζει εταιρείες που πλέον τα βρίσκουν δύσκολα με το υψηλότερο ενεργειακό κόστος ενώ το οικονομικό περιβάλλον επιδεινώνεται.
Η κυβέρνηση της Ιταλίας εφαρμόζει ένα πακέτο βοήθειας που επιτρέπει στις εταιρείες να κατανείμουν τους λογαριασμούς ενέργειας σε διάστημα έως και δύο ετών και παρέχει στους προμηθευτές φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας 90% κρατική εγγύηση για την έκθεσή τους στους επαναπρογραμματισμένους λογαριασμούς.
Στον «πάγο» ο «πόνος»
«Οποιαδήποτε πρόσθετη στήριξη για τις εταιρείες με τη μορφή χρέους απλώς αναβάλλει τον πόνο, καθώς οι υπερχρεωμένες εταιρικές δομές θα μπορούσαν να γίνουν μη βιώσιμες εάν τα έσοδα και τα κέρδη πληγούν σε ένα περιβάλλον ύφεσης», προειδοποιεί ο Στέφανο Κασέλι, κοσμήτορας της SDA Bocconi School of Management στο Μιλάνο. «Είμαστε σε πολύ λεπτό πάγο. Εάν το σύστημα εισέλθει σε ύφεση και οι εντάσεις στις τιμές της ενέργειας παραμείνουν υψηλές, το χρέος των εταιρειών θα γίνει πρόβλημα» εξήγησε. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι η ιταλική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 0,2% το 2023.
Πανδημικά δάνεια
Τα κρατικά εγγυημένα πανδημικά δάνεια χορηγήθηκαν το 2020 καθώς ο κορονοϊός προκάλεσε ξαφνική και εκτεταμένη αναστάτωση στις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο και οι εταιρείες χρειάζονταν επειγόντως φθηνές πηγές ρευστότητας. Αλλά τώρα, σε μια εποχή υψηλότερων επιτοκίων και επιβράδυνσης της ανάπτυξης, πολλές ιταλικές εταιρείες διαπιστώνουν ότι τα δάνεια είναι δύσκολο να αντικατασταθούν ή να αποπληρωθούν. Ορισμένοι μάλιστα δεν πληρούν τους όρους που συνδέονται με τα δάνειά τους.
Αποπληρωμή
Το βασικό ερώτημα είναι πότε και πώς θα αποπληρωθεί όλο αυτό το χρέος. «Υπάρχει μια αυξανόμενη αναγνώριση από τις κυβερνήσεις ότι ορισμένα από αυτά τα δάνεια θα πρέπει να αναδιαρθρωθούν, με τον απλούστερο τρόπο να παρατείνουν τις προθεσμίες», δήλωσε ο Τζάστιν Χόλαντ, διευθύνων σύμβουλος της DC Advisory. «Πολλά θα εξαρτηθούν από το πού κατατάσσεται το δάνειο και πού βρίσκεται εντός της κεφαλαιακής διάρθρωσης» πρόσθεσε.
Στην Ιταλία, τέτοια δάνεια κατατάσσονται ψηλά στην κεφαλαιακή διάρθρωση, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν προτεραιότητα πληρωμής έναντι άλλων χρεών σε ένα σενάριο αναδιάρθρωσης, όπως καταλήγει το δημοσίευμα.
