Την ανθεκτικότητα ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος ετοιμάζεται να δοκιμάσει η ΕΚΤ, καθώς οι τράπεζες θα κληθούν να αποπληρώσουν περίπου μισό τρισ. ευρώ φθηνών δανείων από την περίοδο της πανδημίας - μια κι έξω.
Σύμφωνα με οικονομολόγους και αναλυτές τους οποίους επικαλείται το Bloomberg σε σχετικό του ρεπορτάζ, αν και τα περίπου 4 τρισ. ευρώ πλεονάζουσας ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αναμένεται να περιορίσουν, εν γένει, τον αντίκτυπο της γιγαντιαίας αποπληρωμής, μεμονωμένα ιδρύματα και χώρες θα μπορούσαν να δεχθούν πίεση.
Οι μεγαλύτερες ανησυχίες αφορούν στις μικρότερες τράπεζες της Ιταλίας, ενώ και οι ελληνικές τράπεζες δεν μένουν πολύ πίσω, όπως αναφέρεται συγκεκριμένα.
Όσον αφορά την Ιταλία, τα δάνεια που έχουν λάβει οι τράπεζες στο πλαίσιο του προγράμματος TLTRO της ΕΚΤ ξεπερνούν την πλεονάζουσα ρευστότητα που έχουν «παρκάρει» οι ίδιες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κάτι που σημαίνει ότι κάποιες από τις ιταλικές τράπεζες θα χρειαστεί να αντλήσουν χρήματα από άλλες πηγές, προκειμένου να αποπληρώσουν τα δάνεια.
Σχετικά με τις ελληνικές τράπεζες, εν τω μεταξύ, τα πλεονάζοντα αποθεματικά τους είναι λίγο-πολύ ίσα με όσα χρωστούν στην ΕΚΤ, όπως σημειώνει το Bloomberg.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον Reinhard Cluse, οικονομολόγο της UBS, καθώς τα δάνεια του TLTRO ύψους 476,8 δισ. ευρώ λήγουν στις 28 Ιουνίου, συγκεκριμένες τράπεζες στη Γερμανία, στη Γαλλία ή σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης θα μπορούσαν επίσης να βρεθούν υπό πίεση.
Όπως σημειώνεται, η ΕΚΤ αφήνει τα δάνεια του TLTRO να λήξουν, για να βοηθήσει στη συρρίκνωση του «φουσκωμένου» ισολογισμού της, καθώς η δουλειά της να στηρίξει τις τράπεζες εν μέσω της «καταιγίδας» του κορονοϊού, έχει μάλλον τελειώσει. Άλλωστε, και οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ ανησυχούν για τις επιπτώσεις του υψηλότερου κόστους δανεισμού στις τράπεζες με την πιο περιορισμένη πρόσβαση στις αγορές χρήματος.
Σημειωτέον ότι τον προηγούμενο μήνα, ο Αντρέα Ενρία, υπεύθυνος για την εποπτεία των τραπεζών, είχε μιλήσει για «σημαντική εξάρτηση» ιδρυμάτων από τα TLTROs.
Τα καλά νέα είναι, πάντως, ότι οι τράπεζες έχουν πληθώρα επιλογών για εναλλακτική χρηματοδότηση, μέσω της αγοράς repos δηλαδή ή και της αγοράς ομολόγων.
