Οι θέσεις πολλών κρατών - δορυφόρων της Γερμανίας (άλλα όχι όλων) στο θέμα των δημοσιονομικών κανόνων σε σχέση με την πρόταση που επισήμως έχει δημοσιοποιήσει η Κομισιόν είναι γνώστες εδώ και καιρό, με το γερμανικό άξονα να έχει προσελκύσει αρκετές από τις 27 χώρες απέναντι στον άλλο μεγάλο πόλο, με επίκεντρο την Γαλλία και την Ιταλία. Ενδιαφέρον έχει, ωστόσο, ότι σύμφωνα με έγγραφο της ολλανδικής κυβέρνησης για το Eurogroup και το Ecofin που συνεδριάζουν αύριο και την Παρασκευή, υπάρχει και μία παρεμφερής με τη γερμανική αλλά διαφορετική άποψη, που επιβεβαιώνει πως ο άξονας του «Βορρά» δεν είναι ενιαίος.
Η Ολλανδία, πρότεινε λοιπόν, ως «διόρθωση» στη πρόταση κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι εδώ και μήνες στο τραπέζι, να μην υπάρχει απλά ένας α λα καρτ κανόνας για το δημοσιονομικό «δρόμο» που θα ακολουθεί κάθε κράτος με βάση τον δείκτη αύξησης των καθαρών πρωτογενών δαπανών, αλλά να υπάρξει επιπλέον ένας στόχος για το χρέος. Προτείνει ένα ελάχιστο όριο μείωσης του χρέους σε έναν ορίζοντα 14 ή 17 ετών. Ανάλογα με αυτό το δείκτη, προτείνει να διαμορφωθεί και η πορεία των πρωτογενών δαπανών, δηλαδή αν δεν επιτυγχάνεται ο στόχος του χρέους, να προσαρμόζεται ανάλογα το όριο πρωτογενών δαπανών.
Προτείνει ο εν λόγω επιπλέον δείκτης να οριστεί ως η ελάχιστη μέση ετήσια μείωση του χρέους κατά την εν λόγω περίοδο, ή το ύψος που θα πρέπει να έχει στο τέλος της περιόδου ή να ορισθεί μια ελάχιστη απόκλιση από τον κανόνα περί χρέους το πολύ στο 60% του ΑΕΠ.
Η γερμανική θέση - Τι ευνοεί την Αθήνα
Η θέση αυτή θα παρουσιαστεί την Παρασκευή στο «τερέν» του Ecofin. Θα φανεί τι συμμαχίες θα προσελκύσει και αν θα ενοποιηθεί στην πορεία ή όχι, με τη θέση του γερμανικού άξονα περί ελάχιστου ορίου απομείωσης του χρέους κατά 1% ετησίως. Ο λόγος για μία θέση η οποία - σε πρώτη ανάγνωση - ευνοεί την Αθήνα όπως έγραφε το Insider, γιατί οι υπολογισμοί δείχνουν πως «απαιτεί» πιο χαλαρή πολιτική δαπανών από την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Σε κάθε περίπτωση, τα «προγνωστικά» δίνουν λίγες ελπίδες εύρεση λύσης στο ορατό μέλλον και υψηλές πιθανότητες στο σενάριο παράτασης της συμφωνίας για το 2024. Και σε αυτή την περίπτωση, κερδίζει πάρα πολλούς «πόντους» το τι θα γίνει μία μέρα πριν, σε επίπεδο Eurogroup.
Στις 13 Ιουλίου θα επικυρωθούν οι συστάσεις για τη δημοσιονομική πολιτική του 2024 (που έχουν ανακοινωθεί από την άνοιξη). Θα επιβεβαιωθούν με κοινή δήλωση των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης και σύμφωνα με έγγραφο που διέρρευσε χθες στο Reuters παραμένει η απόφαση για απόσυρση των μέτρων στήριξης εκτός και αν υπάρξει νέα έκτακτη ανάγκη και για επιστροφή σε δημοσιονομικά πλεονάσματα και σε «μαξιλάρια» ασφαλείας για ώρες ανάγκης.
Επίσημη πρώτη για τον Κωστή Χατζηδάκη
Oι συστάσεις έχουν ειδική σημασία ενόψει και των προϋπολογισμών που θα πρέπει να χαράξουν όλα τα κράτη-μέλη και ειδικά η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο. O νέος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης θα κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά στο «τερέν» των Βρυξελλών από την νέα του θέση, συνοδευόμενος από τον επικεφαλής του ΣΟΕ Μιχάλη Αργυρού. Με τη συνδρομή του αναβαθμισμένου υφυπουργού, Θανάση Πετραλιά ο οποίος πλέον θα πρέπει να συντάξει έως το τέλος Σεπτεμβρίου τον νέο Προϋπολογισμό, αφού πρώτα καταθέσει στη Βουλή το συμπληρωματικό προϋπολογισμό των 700 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος προαναγγέλθηκε χθες σε συμφωνία με τις Βρυξέλλες.
Η πρόταση της Επιτροπής και οι αποκλίσεις
Για τις θέσεις των πλευρών στο θέμα των δημοσιονομικών κανόνων, ενδιαφέρον έχει και η ανάλυση που έγινε πρόσφατα από το ΙΟΒΕ στο πλαίσιο της τριμηνιαίας του έκθεσης. Η Επιτροπή λοιπόν, προτείνει να μην υπάρξει ένα αυστηρά ενιαίο πλαίσιο προσαρμογής αλλά ξεχωριστή διαπραγμάτευση με την κάθε χώρα-μέλος. Η Γαλλία και η Γερμανία διαφωνούν για το αν θα πρέπει να τεθούν αυτόματοι και ενιαίοι κανόνες (αριθμητικά όρια και αυτόματες ρυθμίσεις) στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών κανόνων.
Το Παρίσι υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυστηρά ενιαίοι κανόνες, θεωρώντας ότι τέτοιες πρακτικές οδήγησαν σε ύφεση, οικονομική δυσπραγία και απώλεια παραγωγής και ανάπτυξης στην Ευρώπη, στο παρελθόν. Αντιθέτως, το Βερολίνο διατείνεται ότι οι αυτόματοι κανόνες και τα αριθμητικά όρια θα παράσχουν ισότιμη μεταχείριση και μια κοινή ασφαλιστική δικλείδα. Καθεμία από τις δύο πλευρές έχει την υποστήριξη πολλών κυβερνήσεων, αναφέρει το ΙΟΒΕ, και το θέμα ενδέχεται να μην έχει λυθεί έως το τέλος του 2023, όταν αναμένεται να επανέλθει η ισχύς των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που απαιτούν από τις κυβερνήσεις ετήσια μείωση κατά 1/20ό του υπερβάλλοντος άνω του 60% του ΑΕΠ χρέους. Γι' αυτό και πλέον έχει ειδική σημασία ποιες θα είναι οι συστάσεις του Eurogroup για τον επόμενο χρόνο…
