Ο τερματισμός του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε περίπου έξι μήνες από σήμερα θα οδηγήσει σε άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων της ευρωζώνης, την ίδια περίοδο που η Ελλάδα θα προσπαθεί να ανακτήσει μια βιώσιμη επαφή με τις αγορές.
Χθες ο αναπληρωτής διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τομέα του ΔΝΤ Φίλιπ Γκέρσον, μιλώντας στο συνέδριο του Economist τόνισε πως «η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλη εμπροστοβαρή ελάφρυνση χρέους χωρίς πολλά εάν και εφόσον», ξεκαθαρίζοντας πως χωρίς μια τέτοια ελάφρυνση εγκυμονεί ο κίνδυνος το βάρος του χρέους να εκτροχιάσει ξανά την ελληνική οικονομία.
Αλλά το ΔΝΤ δεν το απασχολεί μόνο η αύξηση του κόστους δανεισμού διεθνώς. Σύμφωνα με τον Γκέρσον η ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι «απογοητευτική» και η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο πιεστική λόγω του δημογραφικού. «Η Ελλάδα μεγαλώνει γρηγορότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης κάτι που επιδρά στην παραγωγικότητα της», σημείωσε.
Αλλά παρά τις συστάσεις του ΔΝΤ για μεγάλη ελάφρυνση του χρέους οι πληροφορίες από Βερολίνο και Βρυξέλλες υποστηρίζουν πως η τελική απόφαση που θα ληφθεί στο Eurogroup στις 21 Ιουνίου για το χρέος θα επικεντρώνεται μόνον στο «ορατό μέλλον» και δεν θα εκτείνεται σε παρεμβάσεις μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτό που πλέον σχηματίζεται ως το βασικό σενάριο είναι ένα «εμπροστοβαρές» πακέτο που προβλέπει την επέκταση της πληρωμής των δανείων του EFSF κατά τρία με πέντε έτη, δηλαδή την εξόφληση τους είτε από το 2027, είτε από το 2029, την επιστροφή των κερδών ύψους 4 δισ. ευρώ από τα ελληνικά ομόλογα (ANFAs & SMPs) σε τέσσερεις ετήσιες δόσεις μέσα στο διάστημα 2019-2022, την μετάθεση της πληρωμής των τόκων του δανείου του 2012 που θα έπρεπε να πληρωθούν το 2022 και την πρόωρη αποπληρωμή σημαντικού μέρους των δανείων του ΔΝΤ τα οποία ανέρχονται σήμερα σε 10,84 δισ. ευρώ και ωριμάζουν έως το 2023.
Ακόμη, ξεκάθαρη είναι η βούληση της ευρωζώνης να βοηθήσει την Ελλάδα με ένα μεγάλο ταμειακό απόθεμα ασφαλείας για τη μετά το Μνημόνιο εποχή ύψους 18 δισ. ευρώ που θα της επιτρέψει να εξέλθει χωρίς την πίεση των αγορών από το πρόγραμμα, αλλά και να δώσει πρόσβαση στην Ελλάδα σε ένα μεγάλο μέρος από τα αδιάθετα χρήματα του ESM, ώστε να αντικαταστήσει ακριβό χρέος με φθηνό.
Προς το παρόν παραμένει άγνωστο τι θα ισχύσει με το λεγόμενο «γαλλικό μηχανισμό» που συνδέει την ελάφρυνση του χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας και τον οποίο χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία θέλουν να συνδυαστεί με προαπαιτούμενα και ειδικές εγκρίσεις.
