Ροή
Η φορολογία των επιχειρήσεων αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα για το πώς αναπτύσσονται οι επιχειρήσεις και αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η απόφαση των G7 για minimum φόρο στα νομικά πρόσωπα στο επίπεδο του 15%. Αλήθεια γιατί στην Ελληνική επικράτεια και δη η Ελληνική κυβέρνηση χαίρεται τόσο πολύ;
Η φορολογία των επιχειρήσεων καθορίζει έμμεσα ή άμεσα το πώς θα κινηθούν οι επιχειρήσεις στα θέματα επενδύσεων , εξέλιξης αλλά και στις δαπάνες προσωπικού. Οι μεγάλες φορολογίες φέρνουν απολύσεις, μεταναστεύσεις επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή. Είναι δοκιμασμένα μοντέλα του παρελθόντος που απέτυχαν παταγωδώς. Οι εταιρείες μεταξύ και άλλων κριτηρίων επιλέγουν και μία χώρα που έχει ένα λογικό φορολογικό σύστημα τόσο σε θέματα φορολογικού συντελεστή όσο και σε θέματα κανονιστικών πρωτοκόλλων που εφαρμόζονται στην φορολογία όπως τα θέματα αποσβέσεων και δικαιολογημένων δαπανών ώστε να μπορούν να αξιοποιούν τα έσοδα τους καλύτερα.
Η φορολογία, για κάποιες χώρες αποτελεί και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα καθώς αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο και τελικά ένα πόλο έλξης για να έρθουν οι φορολογικές έδρες πολλών εταιρειών. Τρανό παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι η Βουλγαρία, η Κύπρος και φυσικά η Ιρλανδία. Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι οι ανεπτυγμένες οικονομίες λόγω μεγέθους και υποδομών έχουν γενικά μεγαλύτερους ονομαστικά τουλάχιστον εταιρικούς φόρους ενώ οι μικρότερες και αναπτυσσόμενες έχουν μικρότερους ώστε να προσελκύουν φορολογικές έδρες πολυεθνικών και όχι μόνο εταιρειών. Η καινοτομία που εισάγεται στον ελάχιστο εταιρικό φόρο εκτός του ονομαστικού μεγέθους που είναι το 15%, είναι ότι η φορολόγηση δεν θα γίνεται στην έδρα της πολυεθνικής αλλά στην αγορά πώλησης αγαθών η υπηρεσιών. Δηλαδή, αν μία θυγατρική της εταιρείας με έδρα την Ιρλανδία που έχει χαμηλό φόρο στις εταιρείες, πουλάει υπηρεσίες ή προϊόντα στην Γερμανία τότε το κέρδος της θα φορολογείται στην Γερμανία και όχι στην Ιρλανδία.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να δούμε ποιες χώρες στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης έχουν φόρο μικρότερο του 15%. Όπως προκύπτει από τον κατάλογο με τους συντελεστές εταιρικών φόρων από tradingeconomics.com οι χώρες που ανήκουν στην Ευρώπη ή πέριξ αυτής όπως για παράδειγμα η Τουρκία, που έχουν μικρότερο ή ίσο φορολογικό συντελεστή είναι 15 σε σύνολο 44 χωρών. Επιπρόσθετα, με εξαίρεση την Τουρκία όλες οι χώρες χαμήλωσαν ή άφησαν ίδιο τον φορολογικό τους συντελεστή σε σχέση με την περσινή χρονιά ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις ο φόρος βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων και όχι μόνο χρόνων. Οι χώρες που έχουν μικρούς φόρους είναι χώρες που βρίσκονται στα Βαλκάνια (Βουλγαρία, Βοσνία), η Κύπρος καθώς και μερικές προηγμένες χώρες όπως η Ιρλανδία ή η Ελβετία όπου υψηλή φορολογία υπάρχει στα δημοτικά τέλη ή το ΦΠΑ. Στις 44 χώρες της μελέτης 15 χώρες έχουν μικρότερο ή ίσο από 15% εταιρικό φόρο όταν ο μέσος όρος για τις 44 χώρες είναι 18.35 με μία απόκλιση στο 6.5% δηλαδή κατά μέσο όρο ο εταιρικός φόρος βρίσκεται στο εύρος από 11.82 έως 24.88%. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το στατιστικό που δείχνει ότι όσες χώρες έχουν συντελεστή φορολογίας κάτω από 15% το κάνουν πραγματικά καλά, δηλαδή το βάζουν κατά μέσο όρο στο 11,2% γεγονός που δείχνει ξεκάθαρα ότι η φορολογία για τις χώρες αυτές αποτελεί μέρος του στρατηγικού τους σχεδιασμού για την προσέλκυση επενδύσεων και εταιρειών στην επικράτειά τους.
Το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι το πώς μπορεί να παντρέψει τα νέα δεδομένα στον παγκόσμιο εταιρικό φόρο με τον ανταγωνισμό και τις δημοσιονομικές της ανάγκες. Η πραγματικότητα είναι λίγο δύσκολη και δεν κατάλαβα γιατί χάρηκαν στο Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό που μάλλον θα γίνει είναι ότι όλες οι αδύνατες οικονομικά χώρες θα προσεγγίσουν το 15% αλλά θα το συνοδεύουν με άλλα τόσα πλεονεκτήματα όπως το θέμα των αποσβέσεων, της προκαταβολής φόρους και τις περιόδους ζημιών που θα είναι πάλι πολύ πιο θελκτικές σε επίπεδο φορολογικού περιβάλλοντος από την Ελλάδα. Επομένως θα γίνει μία συσσώρευση συντελεστών στο 15% που σημαίνει ότι μερικές χώρες θα ανέβουν και άλλες που είναι πέριξ του 15% θα κατέβουν, δημιουργώντας πλήθος επιλογών στις διάφορες πολυεθνικές. Κλείνοντας αξίζει να αναφερθεί ότι η χώρα μας έχει ιστορικό υψηλών φόρων δυστυχώς και ο χαμηλότερος εταιρικός συντελεστής ήταν στο 20% επί Τρόικας και όχι επί Θεσμών του Γιάνη μας οπότε το 15% απέχει πολύ ακόμη και ως προσέγγιση….
