Ροή
Οι διαφορές ζωής στις μεγάλες πόλεις, τις μικρότερες και στα χωριά είναι ως γνωστόν τεράστιες. Η πολιτεία μας και οι Δήμοι μας έχουν αποτύχει πλήρως στο να κάνουν τη ζωή των πολιτών άνετη, εύκολη, ευχάριστη, βιώσιμη, οικονομική, παραγωγική, δημιουργική, ασχέτως που κατοικούν. Παρ' όλα αυτά η ζωή στα χωριά ή ακριβέστερα τις μεσαίες κωμοπόλεις είναι σήμερα ποιο κοντά στα χαρακτηριστικά που αναφέραμε παραπάνω. Μήπως λοιπόν αποτελούν τη βάση για την δημογραφική αναγέννηση της χώρας;
Επιτέλους, ένα τόσο σύνθετο, δυσεπίλυτο αλλά τόσο κρίσιμο θέμα, μπαίνει στην ατζέντα με δυναμικό τρόπο, υπό την εποπτεία του ίδιου του πρωθυπουργού. Θεωρητικά, με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Μένει βέβαια στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας των αναβολών και των αναστολών να αποδειχθεί…
Το να κάνεις σήμερα παιδιά, είναι ένα σύνθετο εγχείρημα που μεταξύ άλλων απαιτεί κατ' αρχήν δύο προϋποθέσεις: πρώτον κάποια οικονομική δυνατότητα και δεύτερον την ύπαρξη μιας βοήθειας που θα λύνει τα «απλά» αλλά τόσο δύσκολα αντιμετωπίσιμα καθημερινά προβλήματα.
Το δεύτερο αυτό στοιχείο, η Ελλάδα το είχε για χρόνια εναποθέσει στις γιαγιάδες. Όταν ερχόταν κάποιο εγγόνι στην οικογένεια, η μια ή συχνά και οι δύο γιαγιάδες ξεσπιτωνόντουσαν για να συμβάλλουν στο μεγάλωμά του. Ο τρόπος αυτός ανήκει σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν για πολλούς λόγους με βασικότερο όλων ότι οι σύγχρονες γιαγιάδες έχουν ήδη δική τους ζωή που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την εγκαταλείψουν. Ποιος όμως θα λύσει τα πρακτικά προβλήματα που δημιουργεί η ύπαρξη ενός μικρού παιδιού στο σπίτι; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, που γίνονται ακόμη δυσκολότερα από τον άναρχο κι έντονο ρυθμό ζωής στις μεγάλες πόλεις.
Τα έξοδα διαβίωσης μιας οικογένειας είναι σε ολόκληρη τη χώρα μεγάλα. Για κάποιο λόγο που δεν είναι και τόσο προφανής, στην επαρχία είναι αισθητά μειωμένα, παρόλο που πολλά από τα βασικά αγαθά τα βρίσκει κανείς στην αγορά σε υψηλότερες τιμές.
Μπορείς όμως σε δύο, κυριολεκτικά, λεπτά, να πετάξεις το παιδί στη φίλη σου που έχει κι αυτή παρόμοιας ηλικίας παιδιά και να πας να ψωνίσεις, να πας στο γυμναστήριο, να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, όχι κατ’ ανάγκη με την ψυχή στο στόμα. Στη μαύρη ανάγκη, μπορείς να το αφήσεις μισή ώρα στη γειτόνισσα και να πας μέχρι το ιατρείο να σε ακροαστεί ο γιατρός. Δεν χρειάζεται να τρέχεις το μικρό στις αίθουσες αναμονής των ιατρείων με ό, τι αυτό σημαίνει. Άσε που πιθανόν κάπου εκεί γύρω θα μένει και μια από τις δύο μανάδες με ό, τι αυτό σημαίνει για την καθημερινότητα της ελληνικής οικογένειας.
Στο σούπερ μάρκετ που πάει μια μάνα για ψώνια, σπάνια θα βρεις ουρά και άγχος. Εδώ όλοι γνωρίζονται, το πρόβλημα είναι να τελειώσει την… κοινωνική ενημέρωση ο πελάτης και ο εργαζόμενος στα τυριά για να πάρεις κι εσύ σειρά, όχι ο πολύς κόσμος που ψωνίζει! Ο κόσμος δεν βιάζεται, μιλάνε μεταξύ τους, γελάνε, κανονίζουν την επόμενη συνάντησή τους.
Είμαστε άραγε μια ωραία ατμόσφαιρα που έλεγε και ο μακαρίτης Ντίνος Ηλιόπουλος; Όχι, απέχουμε αρκετά από αυτό, απλώς στην επαρχία τα μικρά καθημερινά προβλήματα έχουν άλλη ποιο αντιμετωπίσιμη διάσταση. Κι αυτό είναι βασική προϋπόθεση για να ξεκινήσει με σωστό τρόπο η ζωή ενός νέου ζευγαριού.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο ίσως θα έπρεπε να πατήσει η νέα πολιτική για το δημογραφικό. Να διαφοροποιηθεί δηλαδή η αγροτική της διάσταση σε σχέση με την αστική. Με πιο απλά μέτρα πολιτικής, με πιο ανθρώπινες δράσεις, με πιο στοχευμένες δράσεις να δώσεις κίνητρα σε νέα ζευγάρια να κάνουν ένα παραπάνω παιδί. Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;
Σαφώς η ζωή μιας οικογένειας χρειάζεται πολλά περισσότερα πράγματα από την καθημερινή ευκολία. Σχολεία, άλλες δραστηριότητες, υγεία, πρόνοια, κοινωνικοποίηση. Αλλά αυτά είναι θέμα των πρόσφατα εκλεγμένων τοπικών αρχόντων. Ιδού, πεδίο δόξης λαμπρό, με την παρότρυνση του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας. Τι καλύτερο θα περίμενε κάποιος δήμαρχος στην αρχή της νέας του θητείας. Θέλεις κάτι για τη στήριξη της οικογένειας στην περιοχή σου και δεν σου το δίνουν; Απλό, γράφεις στου Μαξίμου και το έχεις!!!
Είναι πραγματικά κρίμα, που στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, πουθενά στη χώρα δεν τέθηκε το θέμα της οικογένειας, ακόμη και σε περιοχές με υποψήφιες γυναίκες. Όλοι ασχολούνται με τους δρόμους και τα γεφύρια, την ώρα που τα χωριά ερημώνουν, οι πόλεις γερνάνε και οι αλλοδαποί που είχαν αποφασίσει να μείνουν μαζί μας, άλλαξαν γνώμη και σιγά σιγά αποχωρούν.
Ας στοχεύσουμε στις μικρές κοινωνίες, δεν εννοούμε τα κουτσοχώρια αλλά από κάποιο μέγεθος και πάνω, για να ξεκινήσουμε την αντιμετώπιση του δημογραφικού. Συγκεντρώνουν πολλές από τις προϋποθέσεις... για άμεση επανέναρξη γεννήσεων.
