Μετά την πετυχημένη ολοκλήρωση της οριοθέτησης με την Ιταλία, επόμενο βήμα της ελληνικής διπλωματίας είναι η σύναψη συμφωνίας με την Αίγυπτο και για το λόγο αυτό ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μεταβαίνει στις 18 Ιουνίου στο Κάιρο, μαζί με τεχνικά κλιμάκια του υπουργείου, ώστε να πιάσει εκ νέου το νήμα της διαπραγμάτευσης με την χώρα της Βόρειας Αφρικής. Στην εξίσωση θα μπει αργά ή γρήγορα και η Αλβανία που μετά την συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας θα πρέπει να ξαναπιάσει το νήμα της διαπραγμάτευσης με την Αθήνα.
Κατά τη διάρκεια χθεσινής τηλεοπτικής του συνέντευξης ο Νίκος Δένδιας μίλησε για «φρενήρεις διαπραγματεύσεις» τις τελευταίες εβδομάδες που κρατούσαν μέχρι και 15-16 ώρες την ημέρα. Κατέληξαν πάντως στις 10.45 το βράδυ της Δευτέρας, οπότε και ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για το «τέλος της διαπραγμάτευσης». Στην ουσία η συμφωνία με την Ιταλία ήταν η επικαιροποίηση της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του 1977 και θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική από την πλευρά της Αθήνας αφού μέσα από αυτή τη συμφωνία η Ιταλία αναγνωρίζει την αρχή της μέσης γραμμής που είναι πάγια ελληνική θέση σε σχέση με το Αιγαίο και την Τουρκία. Αναγνωρίζει επίσης αεπήρεια - έστω και μειωμένη - σε ελληνικά νησιά μικρότερα ή μεγαλύτερα ακόμα και βραχονησίδες που βρίσκονται στην περιοχή.
Το σενάριο της «τμηματικής συμφωνίας με την Αίγυπτο»
Στο Κάιρο μεταβαίνει στις 18 Ιουνίου ο υπ. Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μαζί με την τεχνική ομάδα του υπουργείου προκειμένου, όπως δήλωσε, «μετά την ευτυχή κατάληξη με την Ιταλία, να πιάσουμε ξανά έντονα το νήμα με την Αίγυπτο». Του ταξιδιού στο Κάιρο θα προηγηθεί η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Ισραήλ που θα συνοδεύεται από τον κ. Δένδια αλλά και η επίσκεψη του κ. Δένδια στο Παρίσι την ερχόμενη Δευτέρα, 15 Ιουνίου όπου και αναμένεται να συναντηθεί και με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών.
Πληροφορίες αναφέρουν πως το επικρατέστερο σενάριο αναφορικά με την Αίγυπτο είναι αυτό της τμηματικής οριοθέτησης, αφήνοντας εκτός το σύμπλεγμα του Καστελόριζου για το οποίο οι Αιγύπτιοι εκφράζουν αντίστοιχες διαφωνίες με την Τουρκία. Εφόσον όμως υπάρξει μια τμηματική έστω χάραξη θαλασσίων ζωνών το κέρδος για την Ελλάδα θα είναι τριπλό: πρώτον, θα επικαλύπτει το τουρκολιβυκό σύμφωνο, δεύτερον, θα δημιουργήσει μια διεθνή νομική διαφορά που θα επιτρέψει την Ελλάδα να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ώστε αυτό να προτρέψει τα εμπλεκόμενα μέρη να πάνε τα συγκεκριμένα θέματα στη Χάγη. Τρίτον, μόνο μια συμφωνία με όμορο κράτος θα μπορούσε να κατοχυρώσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ακόμη κι αν μιλάμε για τμηματική οριοθέτηση.
Πηγή: Reader.gr
