Ροή
Το ταξίδι του Νίκου Δένδια στο Κάιρο δεν έφερε - όπως αναμενόταν - αποτελέσματα στη χάραξη θαλασσίων ζωνών με την Αίγυπτο, ένα ζήτημα που ούτως ή άλλως φαινόταν δύσκολο εξαρχής. Πλέον, οι δυο πλευρές θα συνεχίσουν τις συζητήσεις των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα, με το σενάριο της τμηματικής οριοθέτησης να παραμένει στο τραπέζι για τις δυο πλευρές και να φαντάζει ως το πιο πιθανό σενάριο, ώστε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.
Το μήνυμα πως «ξαναπιάσαμε σήμερα το νήμα της διαπραγμάτευσης για τη συμφωνία των οικονομικών ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου», έστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας με δήλωσή του μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής του στο Κάιρο και τις διαδοχικές συναντήσεις του με τον πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου Σάμεχ Σούκρι. Η ελληνική πλευρά θεωρεί σημαντικό το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Αιγύπτου συζήτησε για μια και πλέον ώρα τα ανοιχτά ζητήματα με τον Νίκο Δένδια, ενώ τα τεχνικά κλιμάκια θα συνεχίσουν - στην Αθήνα - τις συζητήσεις για τη θέσπιση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Επιδίωξη της πλευράς του Καϊρου μοιάζει να είναι η τμηματική οριοθέτηση, ώστε αφενός να μην ακουμπήσει το ευαίσθητο θέμα του Καστελόριζου, αφετέρου να μειώσει την επήρεια της Κρήτης στη θέσπιση θαλασσίων ζωνών. Η Αθήνα φαίνεται πως πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα σε μια λύση που θα της επιτρέψει να αμφισβητήσει ευθέως το Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο αλλά ταυτόχρονα να μην υπονομεύσει τη θέση της στη μελλοντική της διαπραγμάτευση με την Τουρκία.
Χοντραίνει το διπλωματικό παιχνίδι
Τις τελευταίες 15 ημέρες τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία από τη δική της πλευρά έχουν επιδοθεί σε έναν διπλωματικό μαραθώνιο με φόντο την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η διπλωματική σκακιέρα στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο έχει πάρει φωτιά με πρώτο πλάνο τη Λιβύη αλλά και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Ποιες είναι όμως οι κινήσεις στρατηγικής σημασίας που έγιναν και ποιος είναι ο λόγος που η Άγκυρα έχει έρθει σε σύγκρουση με τη Μόσχα; Η σύνθετη εξίσωση έχει πολλούς παράγοντες, καθώς θέση στη σκακιέρα με αντικρουόμενα συμφέροντα παίρνουν η Ελλάδα, η Τουρκία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Ιταλία, το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Η Ελλάδα ξεκίνησε τη διπλωματική της αντεπίθεση με την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία αμέσως μετά του Αγίου Πνεύματος. Την ίδια ώρα, με το ταξίδι Μητσοτάκη στο Ισραήλ επικυρώνεται η συμμαχία με φόντο τον East Med, ενώ συστηματοποιούνται και οι επαφές με την Αίγυπτο, με στόχευση την οριοθέτηση ΑΟΖ και πρώτο βήμα το σημερινό ταξίδι Δένδια στο Κάιρο.
Η συμμαχία με την Αίγυπτο, όμως, είναι κρίσιμη και για τις εξελίξεις στη Λιβύη, καθώς η κυβέρνηση Αλ-Σίσι δεν θέλει στη γειτονιά της ένα καθεστώς που διοικείται από τους Αδερφούς Μουσουλμάνους. Η προώθηση των στρατευμάτων του Σαράτζ με τη στήριξη της Τουρκίας προς το νευραλγικό λιμάνι της Σύρτης που ελέγχουν οι δυνάμεις του Χαφτάρ φέρνει αντιμέτωπες Τουρκία και Ρωσία. Η ενόχληση της Ρωσίας που στηρίζει τον Χαφτάρ για την Τουρκία εκδηλώθηκαν με έναν πρωτοφανή τρόπο, όταν ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ ακύρωσε εν πτήσει την επίσκεψή του στην Άγκυρα την προηγούμενη Κυριακή. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα, η Τουρκία αναβάλλει τη συνάντηση Τσαβούσογλου με τον Ιταλό ομόλογό του Ντι Μάιο. Ταυτόχρονα ο Τούρκος ΥΠΕΞ πηγαίνει στη Λιβύη επικεφαλής μεγάλου κυβερνητικού κλιμακίου, με σκοπό τη δημιουργία, μεταξύ άλλων, ναυτικής και αεροπορικής βάση.
Πηγή: Reader.gr
